Een alternatief scenario voor de telecommarkt: de structurele splitsing van Belgacom in infrastructuur en diensten

Geachte voorzitter van INTUG, Beste Daniëlle, Volledig eens met je opiniestuk van vorige week. Er is onvoldoende concurrentie. De vraag is echter hoe voor de bedrijfsmarkt onder het juk van Belgacom uit te komen en voor de residentiële markt onder het juk van een leuk duopolie. Kan de structurele splitsing van Belgacom in infrastructuur en diensten niet een uitkomst bieden?

Geachte voorzitter van INTUG,

Beste Daniëlle,

Volledig eens met je opiniestuk van vorige week. Er is onvoldoende concurrentie. De vraag is echter hoe voor de bedrijfsmarkt onder het juk van Belgacom uit te komen en voor de residentiële markt onder het juk van een leuk duopolie. Kan de structurele splitsing van Belgacom in infrastructuur en diensten niet een uitkomst bieden? Een splitsing waarbij alle commerciële activiteiten aan de meest biedende verkocht worden en waarbij de ‘open’ infrastructuur ter beschikking gesteld wordt aan tientallen, honderden écht concurrerende dienstenaanbieders? Hieronder een scenario van onze economie anno 2020 waarbij ‘iedereen’ toegang heeft tot FTHH (‘Fiber-to-the-home’) met 100Mbps stroomopwaarts aan 30 euro per maand.

Gedurende dertig jaar hebben autoriteiten getracht échte telecommededinging te realiseren door concurrentie tussen infrastructuren op te leggen. Verloren moeite. België is tot de conclusie gekomen dat de enige oplossing er in bestaat één ‘open’ FTTH-infrastructuur als een natuurlijk monopolie te aanvaarden, net als het wegennet, onder streng toezicht van de gemeenschap. Visionaire kabel-ceo’s zagen in dat hun voornaamste asset hun historisch opgebouwde portefeuille van ‘TV-kijkers’ was. Zij plooiden terug op hun originele kernactiviteit, met name ‘inhoud voor de massa’s’ en kopen bandbreedte bij het FTTH-monopolie.

Nu het nieuwe economische weefsel anno 2020. Enkel Oostakker-Car NV blijft over als autoassemblagebrijf. Twee duizend werknemers laten er per dag 2.000 wagens van diverse merken van de band rollen: Volvo’s, Audi’s, Chinese BMW copy-cats. Alle grote multinationals (Ford, GM, Audi, BASF, Bayer, Alcatel, Siemens, Caterpillar, …), vroeger goed voor tienduizenden jobs, hebben West-Europa verlaten. Lokale multinationals met familiale bindingen met dit landje zijn de enigen die hier nog actief zijn (Solvay, InBev, Bekaert, …).

Gelukkig is over heel België FTTH uitgerold met stroomop- en stroomafwaartse snelheden van 100Mb/s. Dit biedt kmo’s, zelfstandige ondernemers en thuiswerkers de mogelijkheid om massaal deel te nemen aan mondiale peer-to-peer netwerken. Bedoeling van deze kmo-allianties is om ‘samen’ snel in te spelen op wereldwijde noden. Zij zijn actief in de meest diverse economische sectoren: industrie, gezondheid, milieu, dienstverlening, ontspanning, onderwijs, sport, cultuur, … Zuid-Korea, Japan en België waren er als eersten bij om hun aansluitnet volledig te verglazen. Daardoor trekken niet weinig Belgische kmo’s aan de touwtjes van zo’n mondiaal competentienetwerk. Vandaag zijn het kmo’s, niet multinationals, die zorgen voor nieuwe werkgelegenheid en welvaart.

Dankzij de voortdenderende Wet van Moore kunnen deze mini-multinationals zich uitrusten met de meest gesofisticeerde apparatuur (HD 3D video, 3D-printing in mini-fabriekjes, …). Krachtige werkstations, ingeschakeld in peer-to-peer grids zenden massaal gegevens uit. Eén voorbeeld. Advocatenkantoor Louis Renard uit Wepion haalde net een contract van 5 miljoen euro binnen voor juridisch advies bij de berging van een verongelukte Amerikaanse Mars-sonde voor de kusten van Nieuw-Zeeland. Een HD-3D ‘video management summary’ van 15 minuten met HD-3D getuigenissen bij juridisch advies voor een PPS bij de berging van een Russische atoomduikboot voor de kusten van New-Foundland, klaarde de klus. Dankzij tweewegs-FTTH was Advocatenkantoor Renard er als eerste bij om haar offerte, geïllustreerd met overtuigende referenties, naar Nieuw-Zeeland door te sturen.

Karel Uyttendaele Karel Uyttendaele was in een vorig leven directeur bij Agoria en bij HP, en kabinetschef van de staatssecretaris voor Informatisering van de Staat.