Geen wereldje dat zo vastgeroest zit in conservatieve denkbeelden als de voetbalsport. Zeker als het erom gaat bij discutabele scheidsrechterlijke beslissingen gebruik te maken van de nieuwste technologische ontwikkelingen.
Geen wereldje dat zo vastgeroest zit in conservatieve denkbeelden als de voetbalsport. Zeker als het erom gaat bij discutabele scheidsrechterlijke beslissingen gebruik te maken van de nieuwste technologische ontwikkelingen. Tijdens het WK in Zuid-Afrika bepaalden arbitrale dwalingen soms het wedstrijdverloop, met als triest hoogtepunt de match tussen Duitsland en Engeland waarin een geldig doelpunt van Frank Lampard niet werd toegekend. Televisiebeelden registreerden achteraf pijnlijk duidelijk dat de bal achter de lijn was geweest.
Sepp Blatter, de wat despotische voorzitter van de wereldvoetbalbond FIFA, liet zich toen in een onbewaakt moment ontvallen dat de voetbalsport zich niet langer kon afsluiten van technologische hulpmiddelen. Maar hij slikte deze woorden snel weer in. En gisteren nog zei Michel Platini, de voorzitter van de Europese Voetbalbond UEFA, dat hij een tegenstander is van de zogenaamde goal-line technology, waarin een camera wordt gebruikt om na te gaan of een bal over de lijn is geweest. Dat is vreemd want juist Platini kaartte de arbitrale problematiek al geregeld aan. Sinds vorig seizoen voerde hij in wedstrijden om de Europa League vier in plaats van twee grensrechters in.
Veel verder wil de voormalige Franse topvoetballer niet gaan. Fouten van scheidsrechters, zo beweert hij, horen al evenzeer bij het spel als discussies over beslissingen. Het maakt deel uit van de romantiek van deze sport Dat is een bekrompen manier van denken. Voetbalclubs zijn uitgegroeid tot grote bedrijven met een gigantische omzet. Een beslissing van een scheidsrechter beslist over miljoenen. Hoe serieus neem je dan als federatie een sport als je dat blijft toelaten en iedere mogelijkheid tot verbetering al bij voorbaat onder tafel veegt? De realiteit is dat amateurs nog altijd een belangrijke rol spelen in een puur professionele wereld.
Toch gaat het hier om een heel complexe materie. Het kan onmogelijk de bedoeling zijn dat je wedstrijden om de haverklap stillegt. Dat zorgt voor vertragingmanoeuvres die tot saaiheid leiden en de spektakelwaarde remmen. Heel belangrijk is het derhalve om grenzen te bepalen. Niet alleen om te zien of een bal al dan niet over de lijn is geweest en of er bij een goal sprake is van buitenspel, maar ook en misschien zelfs vooral bij zware overtredingen.
De voetbalsport is de afgelopen jaren verwilderd. In vele wedstrijden blijven doodschoppen onbestraft. Er is wat dat betreft al langer nood aan een nieuwe moraal. Er is sprake van een onrustwekkende normenvervaging, een uitloper van een maatschappij waarin nauwelijks nog fatsoen bestaat. In de voetbalsport neemt de verruwing op een dusdanige manier toe dat er nog nauwelijks onderling wederzijds respect bestaat. In commandostijl breken voetballers, vaak opgezweept door hysterische trainers, moedwillig het been van een collega. Ook hierin kunnen videocamera’s hun werk doen. Als afschrikmiddel en als hulpmiddel om de sereniteit en de geest van het spel te bewaken.
Jacques Sys
hoofdredacteur van het weekblad Sport voetbalmagazine
