“Heel wat wantrepreneurs in start-up hub Berlijn”

Het succes van Berlijn als start-up hub heeft ook een keerzijde. “De stad trekt alsmaar meer wantrepreneurs aan die het cool vinden om deel uit te maken van de scène, zonder dat ze ooit iets bereiken.”

Het grootste verschil tussen Londen en Berlijn als start-up hub? “Dat het er in Londen een pak serieuzer aan toe gaat”, zo vertelde head of operations Daniela Lopes van de gekende Startupbootcamp-accelerator ietwat verrassend aan 40 Vlaamse studenten die deelnemen aan een start-up trip naar de Duitse hoofdstad.

“Er lopen heel wat ‘lifestyle-entrepreneurs’ rond in de stad, mensen die het cool vinden om in het relaxte Berlijn rond te hangen en om deel uit te maken van de start-up scene, maar die nooit echt vooruitgaan. Je haalt die wantrepreneurs er zo uit: ze zijn altijd wel bezig met een idee, ze schuimen alle events af en ze zijn voortdurend aan het pivotten, maar tegelijk blijven ze vooral ter plaatste trappelen, alsof ze verliefd zijn op het startersbestaan.”

De kanttekening van Lopes is interessant omdat we in België momenteel met een gelijkaardige situatie geconfronteerd worden. Ondernemers zijn terug sexy, onze lokale start-up scène krijgt meer aandacht dan ooit, en het aantal initiatieven om starters op één of andere manier verder te helpen is geëxplodeerd het voorbije anderhalf jaar.

Hoewel dit zonder twijfel een bijzonder positieve evolutie is, merk je toch dat er ook bij ons jongeren opduiken die het ondernemerschap wat te licht opnemen, en die zich wat te graag wentelen in de veilige cocon van hun incubator, hun coworkingspace of hun accelerator-programma, zonder ooit de indruk te wekken dat ze er écht voor willen gaan. ‘Als het mislukt, dan beginnen we wel opnieuw’, die mentaliteit.

Maar het is niet omdat het start-up-gebeuren ook bij ons aantrekkelijk en mediageniek geworden is, dat ondernemen plots gemakkelijker zou zijn, of dat een succesvol bedrijf opstarten vandaag een piece of cake is. Voor alle duidelijkheid: dat is zeker niet het geval. Het blijft zwoegen, en ondanks de betere begeleiding en de goedkope infrastructuur, is het aantal starters dat een levensvatbaar bedrijf uitbouwt nog steeds behoorlijk beperkt.

In die zin is het geen slechte zaak dat de Vlaamse laatstejaarsstudenten die momenteel de Berlijnse scène ontdekken, nog eens met de neus op de feiten gedrukt worden.

Wunderlist

Intussen heeft de groep al kennis kunnen maken met enkele erg inspirerende bedrijfjes. Het interessantste verhaal tot nog toe is dat van Wunderlist (6Wunderkinder), een eenvoudige lijstjes-app die intussen al door 12 miljoen mensen wordt gebruikt, en die ook in de VS en in China op heel wat belangstelling kan rekenen.

Onder meer de bekende Amerikaanse durfkapitalist Sequoia Capital investeert in Wunderlist. Dat extern kapitaal is trouwens broodnodig, want de start-up werkt intussen met 64 (!!) mensen en draait verre van break-even. “Dat is ook niet de prioriteit”, benadrukte HR directeur Bernhard Braun. “Het is nu zaak om ons product beter te maken om sneller te kunnen groeien. Gelukkig worden we daarin gesteund door onze investeerders.”

Wunderlist wil uitgroeien tot een project management-platform dat ook in een bedrijfscontext potten breekt. Om een groter deel van de gebruikers te doen betalen voor de Pro-versie (Wunderlist is een freemium-app), speelt het team met het idee om met een speciale ‘Wunderlist for Work’-editie te komen, met heel wat extra toeters en bellen, die wel volledig betalend wordt. Of het Duitste bedrijfje het zal halen van Amerikaanse concurrenten als Asana en Slack, valt nog af te wachten.

“Onze concurrenten zetten veel zwaardere toepassingen in de markt, of werken niet cross-platform”, reageert Braun. “Overigens gaat het bij ons echt wel om lijstjes, en om enkele extra’s daarrond. Slack is een zuivere communicatietool, waarvoor we trouwens integratiemogelijkheden voorzien. We willen Wunderlist opengooien en het mogelijk maken voor andere tools om succesvol te worden met de hulp van ons product. De API volgt snel.”

Basslet

Het project dat tot nu toe op de meeste belangstelling van de Vlamingen kon rekenen (did the demo do the trick?), heet ‘Basslet’, een bandje voor rond de pols dat de lage tonen in muziek omzet in haptische tikjes, en dat je de bassen dus als het ware doet ‘voelen’ op je huid.

Kan de Apple Watch dat dan niet, zie ik u denken, en jawel hoor: ook in het nieuwe hebbeding van Apple zit al haptische feedback-technologie. De twee jongens achter Basslet hebben die technologie naar eigen zeggen verfijnd, waardoor de bassen al op een erg nauwkeurige manier kunnen worden omgezet in trillingen.

Het duo denkt met de Basslet in de richting van discotheek- en festivalgangers die de muziek nog intenser willen beleven, al zal het bandje in eerste instantie via bluetooth moeten linken naar de muziek op je smartphone.

Het project wordt binnen enkele weken gelanceerd op Kickstarter, en de initiatiefnemers verwachten een heuse overrompeling. Nu zal er wel een markt zijn voor dergelijke wearables, maar de grote vraag is of geïnteresseerden er 200 dollar zullen willen voor ophoesten?