Die zonnige zomerdag op de redactie

Werken in Brussel heeft zo zijn voordelen. Je zit dicht tegen de bedrijvigheid, tussen de grote ict-bedrijven en midden in het hart van de Belgische economie. Werken tegenover de gebouwen van de NAVO brengt dan weer enkele nadelen met zich mee. Zo kan het wel eens gebeuren dat er een vrachtwagen iets te lang in de buurt geparkeerd blijft staan (een week [aldus de collega’s van Knack]) en dat hij daardoor de aandacht trekt van de immer alerte veiligheidsdiensten. En wanneer een uitgehongerde Fifi met een zonneslag vervolgens denkt dat hij explosieven ruikt, is het hek van de dam.

Werken in Brussel heeft zo zijn voordelen. Je zit dicht tegen de bedrijvigheid, tussen de grote ict-bedrijven en midden in het hart van de Belgische economie. Werken tegenover de gebouwen van de NAVO brengt dan weer enkele nadelen met zich mee. Zo kan het wel eens gebeuren dat er een vrachtwagen iets te lang in de buurt geparkeerd blijft staan (een week [aldus de collega’s van Knack]) en dat hij daardoor de aandacht trekt van de immer alerte veiligheidsdiensten. En wanneer een uitgehongerde Fifi met een zonneslag vervolgens denkt dat hij explosieven ruikt, is het hek van de dam.

Groot alarm dus: iedereen naar buiten. Ook die mediamensen van het Brussels Media Center aan de Raketstraat tegenover de NAVO. Nu ja, met zo’n irritant en pijnlijk brandalarm zou niemand het ook maar overwegen om aan zijn bureau te blijven plakken. En ja, die NAVO aan de overkant is nu eenmaal een potentieel doelwit. Toen we eenmaal verzameld aan de achterkant van het gebouw, ook nog eens vriendelijk, maar kordaat gesommeerd werden om maar meteen door te wandelen naar de Haachtsesteenweg , besloten we dan maar om dat nadeel om te buigen in iets positief.

Dat werd een typisch Brussels café waar – ongetwijfeld geheel toevallig – [ook al de mensen van Knack.be] zich gewapend met een laptop en een datakaart verschanst hadden. Halfweg het tweede pintje kwam het ‘verlossende’ telefoontje: “we mogen terug naar binnen”.

Enkele flinke slokken later en een paar drukke kruispunten verder, zaten we weer veilig en wel in onze koele redactielokalen. Het heeft dan toch een blogje opgeleverd – én het bier stond gelukkig goed koud.