Fastfood en hoogvliegers

Mij krijg je er niet binnen, ook al trekken de koters huilend en tierend aan mijn mouw, maar als er één aandeel is dat nog behoorlijk op koers blijft, dan is het McDonald’s.

Mij krijg je er niet binnen, ook al trekken de koters huilend en tierend aan mijn mouw, maar als er één aandeel is dat nog behoorlijk op koers blijft, dan is het McDonald’s.

Tikt nog steeds op 52 dollar, net als een jaar geleden. Wereldwijd schuiven er elke dag meer fastfoodminnaars, vandaag 58 miljoen, aan in de smakeloze panden van MacDo. 1 miljard kg kippen per jaar. Evenveel vlees trouwens. De omzet steeg de jongste jaren telkens met 27 procent. Slimme sjarels trouwens in Oak Brook, de double cheese halen ze uit het menu, en vervangen die door de McDouble. Moet er maar één plakje kaas tussen. Dat scheelt. Subtiele wijziging noemen de strategen dat.

Ook de ict-biotoop is de jongste jaren opgeschoven naar junkfood-consumptie met spotgoedkope gsm-toestellen, netbooks, tv-toestellen, gratis telefoneren… Vervanging wordt uitgesteld, projecten in de kast geschoven. Toch maakt technologie, net zoals eten, nou ja als je McDonalds eten durft te noemen, integraal deel uit van ons werk, onze vrije tijd en eigenlijk aspecten van het leven.

Gezondheid, onderwijs, justitie, ordehandhaving, hulpdiensten, transport, politiek, verkiezingen… overal speelt ict een ondesteunende, soms zelfs bepalende en beslissende rol. Precies daarom is er visie en strategie nodig. recies daarom heeft Barack Obama als eerste Amerikaanse president een heuse chief information officer in huis gehaald. Vivek Kundra, amper 34, geboren in New Delhi, opgegroeid in Tanzania, spreekt vloeiend Swahili, is psycholoog en it-techie van opleiding en nu dus één van de aanspreekpunten van Obama. Kundra is een grote voorstander van open source en propageert het gebruik van gratis beschikbare webdiensten.

Dat Obama de ict-mogelijkheden serieus neemt, was al duidelijk in zijn campagne. Mogen wij vragen dat de heren politici in Wet- en andere straten hier een voorbeeld aan nemen? In België weten we niet eens hoeveel de overheid precies uitgeeft aan it-budgetten, hoeveel mensen er precies in de it-afdelingen op de diverse ministeries werken, laat staan hoeveel ministers er precies zijn, maar dit geheel terzijde. Wordt het niet eens tijd dat alles in kaart gebracht wordt en er een strategie ontwikkeld wordt? Het gaat er dan niet om er een plakje kaas tussenuit te halen. Het gaat om strategische pistes die België opnieuw in de top tien van landen met de grootste kenniseconomie moeten zetten.. Op het niveau van Nederland, of Luxemburg, bijvoorbeeld.