Hoe het succes van Tinder de mobiele datingindustrie inspireert

© Tinder

Tinder verovert harten en data-abonnementen over heel de wereld, maar blaast ook de mobiele datingindustrie nieuw leven in. Een broodnodige boost, want als er geen klik is, kan een swipe misschien voor soelaas zorgen.

Als iemand ons drie jaar geleden had gezegd dat een datingapp het hipste accessoire van 2014 zou zijn, dan waren we vandaag nog steeds niet hersteld van de gescheurde lachbuikspieren. De cijfers van Tinder spreken echter boekdelen. Het stukje technologie is op dit moment zo’n 750 miljoen à 1 miljard dollar waard en sinds Sean Rad, Justin Mateen and Jonathan Badeen de applicatie in de zomer van 2012 lanceerden op een feestje van de Universiteit van Zuid-Californië kan Tinder op meer dan vijftig miljoen actieve gebruikers van over de hele wereld rekenen.

“De Tinder voor…”

Je zou verwachten dat het monstersucces van Tinder de rest van de datingindustrie schade toebrengt maar niets is minder waar. Datinggiganten als Match.com (dat misschien niet geheel toevallig onder de vleugels van hetzelfde moederbedrijf IAC genesteld zit) gaf zelfs toe dat Tinder net helpt om het sociale stigma van online of mobiel daten te verwijderen. Ook zij zagen hun cijfers groeien, en pikten zelfs enkele tips mee van deze app die over de hele wereld harten en data-abonnementen verovert. Zo is de match.com-applicatie sinds dit jaar ook uitgerust met het bekende ‘swipe left/swipe right’-principe.

Hoe het succes van Tinder de mobiele datingindustrie inspireert

Maar ook de rest van de industrie pikt graag een graantje mee van het Tindersucces. Zowat iedere nieuwe hookup-app wordt in verband gebracht met de applicatie, die tegenwoordig als maatstaf lijkt te gelden. Zo is JSwipe “de Tinder voor Joden” en Wyldfire “de vrouwvriendelijke Tinder”. Zelfs apps die niets met dating te maken hebben, baden graag in het dat Tinder om zich heen heeft hangen.

Jobr, “de -je raadt het al – Tinder voor jobs” connecteert sollicitanten en werkgevers via eenzelfde interface met een ‘swipe right en swipe left’-principe; een beetje hetzelfde als je papieren CV dat aan de kant gesmeten wordt of op een “misschien”-stapeltje gelegd wordt.

Stylect doet dan weer hetzelfde in de modewereld. Gebruikers kunnen na een verbinding met hun Facebookpagina schoenen shoppen via deze mobiele applicatie, die niet enkel het swipesysteem maar ook het groene hartje en het rode kruisje “in bruikleen” heeft.

Apps als BarkBuddy zijn bedoeld voor mensen die plannen een hond in huis te nemen en worden dagelijks gebombardeerd met foto’s van dieren die op zoek zijn naar een baasje. Probeer maar eens left te swipen wanneer een corgi je speels doch wanhopig aanstaart vanop je smartphone.

Cultureel verzadigingspunt

Dat nabootsen is niet zo verwonderlijk, schrijft E.J. Dickson op The Daily Dot. Telkens wanneer een app een bepaald cultureel verzadigingspunt heeft bereikt, is het gebruikelijk dat het in de voetsporen getreden wordt door een schare (goede en slechte) na-apers. Dickson wijst op het succes van de fotoapplicatie Instagram, dat op de piek van haar succes mocht afrekenen met copycats die steevast ‘Gram’ of ‘Insta’ in hun naam plaatsten. “Wanneer een app zo succesvol is als Tinder”, schrijft Dickson”, “dan trekt die evenveel imitators aan als een Pradahandtas.”

Volgens Dickson zijn dit soort kopieerprojecten niet per se schadelijk. Zo wordt er immers voorkomen dat de datingindustrie geregeerd wordt door één grote speler, en bovendien wakkert het succes van de één de vernieuwingsdrive van de ander net aan.

Hoe het succes van Tinder de mobiele datingindustrie inspireert

Omdat wij niet willen meewerken aan de monopolisering van de mobiele datingindustrie: 10 mobiele datingapps die eens (een beetje) wat anders zijn dan Tinder

  1. Smeeters: verenigt groepjes vrienden met elkaar om op die manier nieuwe mensen te leren kennen. De app is vooral bedoeld om tijdens het uitgaan met een grotere groep mensen cocktails te kunnen hijsen in plaats van met je sneue tweetjes, dus niet geschikt voor zij die op zoek zijn naar gangbangs.
  2. Hinge: waar Tinder bekend staat om one-night-stands of een snelle wip aan te moedigen, beweert Hinge de applicatie te zijn voor mensen die “echt op zoek zijn naar een serieuze relatie”. Op het eerste zicht werkt de app op dezelfde manier -right swipe, left swipe-, maar bij het chatten geeft de applicatie je pop-upgewijs stukjes informatie (verzameld van je Facebookprofiel) over de andere persoon die zouden kunnen dienen als conversation starters, zoals “Ellen heeft ook Sociaal Recht gestudeerd en heeft een jaar in Brazilië gewoond.”
  3. Cuddlr: een Tinder voor mensen die knuffels willen geven en/of knuffels willen ontvangen. Gaat in het rood tijdens examenperiodes en op Valentijn.
  4. Down (vroeger: Bang With Friends): windt er geen doekjes om. De applicatie toont je één voor één je Facebookvrienden en jij moet ‘Ja’ of ‘Nee’ antwoorden op de vraag of je wel eens seks met deze persoon zou willen hebben. Ook hier weten de gebruikers van elkaar niet welk antwoord ze gegeven hebben, en komt er enkel bij een match een melding.
  5. Twine Canvas: deze applicatie matcht je met mensen die dezelfde interesses hebben (ook weer dankzij informatie op jullie Facebookprofielen) maar je echte naam is verborgen en je foto is gepixeld. Enkel nadat jullie gechat hebben, kan je ervoor kiezen om jezelf te “onthullen”. Ook wel eens de “niet-oppervlakkige Tinder” genoemd.
  6. JSwipe: werd gelanceerd met Pasen en is de datingapplicatie bij uitstek voor joodse singles. Nadat je enkele vragen hebt ingevuld over wat het joodszijn voor jou betekent (ben je orthodox? Niet-joods maar wil je je voor de juiste match best wel bekeren?) en vragen over bijvoorbeeld je eetgewoontes, kunnen gebruikers links (een blije davidster) of rechts (een droeve davidster) swipen bij gebruikers die ze wel of niet interessant vinden. Op de gelijkaardige applicatie JCrush is er zelfs een ‘maybe’ knopje en kan je ook terugswipen wanneer je je bedenkt (of écht wanhopig begint te worden).
  7. Wyldfire: wil naar eigen zeggen de engerds uit de applicatie weren door vrouwen de touwtjes in handen te laten nemen. Mannen kunnen de applicatie wel downloaden, maar kunnen enkel op invitatie van vrouwen inloggen. Deze app zou “de vrouwvriendelijke Tinder” moeten zijn, maar beseft niet dat de “seksistische Tinder” ook behoorlijk toepasselijk is.
  8. LoveFlutter: verbindt je met mensen op basis van “grappige” liefdesstatements die even lang zijn als een tweet en dienen als bewijs wat voor “zotte doos” je eigenlijk wel niet bent.
  9. Mingleton: wordt gebruikt om mensen te ontmoeten die héél dichtbij zijn, bijvoorbeeld op café. Net zoals Tinder toont Mingleton je mensen die in de buurt zijn (maar dan écht in de buurt) en toont het je eveneens de Facebookvrienden die je gemeenschappelijk hebt. Als je die persoon wel ziet zitten, kan je de app laten weten dat je graag wilt “minglen”. Werkt een beetje omgekeerd als Tinder, want waar je normaal eerst via Tinder kijkt welke personen er in de buurt zijn om dan af te spreken, bekijk je via Mingleton eerst de mensen rondom je om vervolgens in te loggen op Mingleton om te zien “of het wel oké is dat jullie elkaar aanspreken.” Kortom: “de vermoeiende Tinder”.
  10. Zoa: want wie zegt dat enkel jij plezier mag beleven? Deze applicatie is bedoeld voor je huisdier en moet hen via hetzelfde veegsysteem als Tinder aan de perfecte paarpartner helpen – al is het niet duidelijk of jij dan wel je geliefde viervoeter hierover beslist. (KS)

Lees meer over Tinder en de invloed die deze applicatie heeft op ons liefdesleven in Knack Weekend van deze week.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content