Is ‘open source’ recessiebestendig?

De dreigende recessie in de V.S. roept bij de gebruikers allicht twijfels op over de verdere ontwikkeling en ondersteuning van opensourcesoftware. Wat gebeurt er immers als de vrijwillige ontwikkelaars moeten bijverdienen met overuren of een tweede baantje en dus weinig of geen tijd meer hebben voor opensourcebijdragen? Of als een bedrijf moet bezuinigen en zijn investeringen in opensourceontwikkelingen schrapt?

De dreigende recessie in de V.S. roept bij de gebruikers allicht twijfels op over de verdere ontwikkeling en ondersteuning van opensourcesoftware. Wat gebeurt er immers als de vrijwillige ontwikkelaars moeten bijverdienen met overuren of een tweede baantje en dus weinig of geen tijd meer hebben voor opensourcebijdragen? Of als een bedrijf moet bezuinigen en zijn investeringen in opensourceontwikkelingen schrapt?

Dat gevaar is zo goed als nihil, countert Simon Phipps, Suns chief open source officer. Opensourcebijdragen doen het vandaag erg goed op een cv en bovendien “komen de meeste bijdragen van mensen in dienst van een bedrijf!” En dat geldt niet alleen voor het bouwen van de technologie. Ook de eindgebruikersbedrijven zien de prijsvoordelen van open source: je betaalt tenslotte alleen voor de diensten en ondersteuning die je echt nodig hebt, en niet voor een licentie op het product. Ook bedrijven die eigen software wensen, zullen meer geneigd zijn om opensourcesoftware te zoeken en die vervolgens te laten aanpassen. Producenten van overwegend bedrijfseigen, gesloten software zullen het dan ook steeds moeilijker krijgen om hun producten verkocht te krijgen of zelfs nog maar tegen betaling van een abonnement aan te bieden.

Kortom, open source betekent niet dat bedrijven het ontwikkelingswerk aan derden overlaten en zo besparingen nastreven. Nog duidelijker, staar je niet blind op de ontwikkelingswijze van opensourcesoftware, want in wezen wordt die vandaag goeddeels op dezelfde wijze ontwikkeld als alle andere software: door werknemers in dienst van bedrijven. Het is de distributiewijze en het bijhorende zakelijke model – ‘free software adoption’, ‘à la carte’ optimaliseringsdiensten tegen betaling – die opensourcesoftware recessiebestendig moet maken voor de leveranciers en aantrekkelijk voor de gebruikers.