Kwaliteit

Voor aanbieders van ICT-trainingen en seminars is het geen hoogzomer. De seminarsector zou 20 procent minder omzet draaien, in de opleidingsmarkt is het aantal spelers dat het met 30 procent minder moet zien te rooien, niet gering.

In deze tijden van besparingen hanteren de bedrijven gewillig de hakbijl en ook de opleidingspost moet het hierbij ontgelden. Kortzichtig? Ongetwijfeld. Leven we immers niet in een tijdperk van snel verouderende kennis en levenslang leren? Anderzijds is het duidelijk dat het kostenplaatje wel degelijk een rol speelt. De opleidingscheques van de Vlaamse regering, een initiatief om de opleidingsbehoeften van de ondernemingen te ondersteunen, blijken bijvoorbeeld een schot in de roos. Maar het is te gemakkelijk om alleen de crisis met de vinger te wijzen. Als de economie slabakt, zijn bedrijven vooral genteresseerd in rele toegevoegde waarde, de fameuze return-on-investment. In tijden van hoogcunjunctuur geldt dat evenzeer, maar dan is er hoedanook meer marge voor een extraatje hier en daar. Wat blijkt nu? Dat bedrijven helemaal niet zo tevreden zijn met het rendement van hun opleidingsinspanningen. In een enqute op onze VNU-site gaf minder dan n derde van de respondenten te kennen zeer tevreden tot behoorlijk tevreden te zijn over zijn opleidingsinvestering. Ik herinner me een seminar dat op n dag liefst negen sprekers programmeerde. Dat het niveau van de verschillende sprekers niet altijd aan de verwachtingen beantwoordde, is zacht uitgedrukt. Tot de allerlaatste spreker kwam de brave man had niet alleen veel te vertellen, hij bleek bovendien een begenadigd entertainer. Alleen zat er op dat moment nog drie man en een paardekop in de zaal. Een organisator van ICT-seminars verklaart in de Careers-sectie van dit nummer kwaliteit is het enig goede antwoord op de crisis. Eerdere pogingen om meer volk te lokken met marketingtechnieken en mindere goden waren toen al op niets uitgelopen.