Smeuïge verhalen, meer niet

Er komt maar geen einde aan de ellende voor Microsoft. Het bedrijf moet nu al jarenlang miljoenen uittrekken voor advocaten in rechtszaken waar niemand beter van wordt.

Dat het gedrag van Microsoft de laatste jaren niet altijd voorbeeldig geweest is, weten we al langer. Diverse tegenstanders van het bedrijf en ook rechters hebben zich uitgeput in weinig vredelievende vergelijkingen. Microsoft kreeg de titel roofdier opgeplakt, en vorige week vergeleek rechter Frederick Motz het gedrag van Microsoft met dat van de echtgenoot van de Amerikaanse olympische schaatskampioene Tonya Harding. Die bewerkte de kostbare knien van Hardings rivale Nancy Kerrigan met ijzeren staven.Maar wat leveren deze processen allemaal op? Smeuge stukjes in de pers is zowat het enige resultaat van al deze rechtszaken. Toen rechter Coleen Kollar-Kotelly op 1 november de schikking bekrachtigde die vorig jaar tussen de Amerikaanse overheid en Microsoft werd bereikt, zijn weliswaar een aantal controlemaatregelen ingevoerd die ervoor moeten zorgen dat Microsoft niet opnieuw te veel over de schreef gaat. Anderzijds laten de vele wijzigingen aan de licentiepolitiek van het bedrijf niet meteen uitschijnen dat Microsoft zich inderdaad anders gaat gedragen. Analisten van Gartner verklaarden na het verdict dat Microsoft nu terug kan naar business as usual.Wordt iemand er beter van? Allicht niet. Ook de bedrijven die deze processen aanspannen zouden stilaan beter moeten weten. Zo heeft Sun Microsystems intern echt wel genoeg om handen, maar blijkbaar is het makkelijker een ander bedrijf aan te klagen dan zelf een deugdelijke strategie uit te tekenen. Misschien moet Scott McNealy maar eens gaat berekenen hoeveel mensen hij minder had moeten ontslaan indien hij zijn advocatenfactuur niet hoefde te betalen…