Techtour naar India 2010: dag 1

De Techtour brengt de Data News ICT Manager of the Year en de CIO of the Year naar ict-bedrijven in interessante streken. Met een derde India-reis op rij geldt dat dus ook voor de 2010-editie.

De Techtour brengt de Data News ICT Manager of the Year en de CIO of the Year naar ict-bedrijven in interessante streken. Met een derde India-reis op rij geldt dat dus ook voor de 2010-editie.

Alleen lijkt ‘derde keer’ dit keer ook wel ‘goede’ keer. Op het einde van de eerste dag kunnen we haast niet anders dan hopen dat het geen Pechtour wordt. Nog voor het vertrek worstelden een aantal reizigers al met de visumdiensten, die helaas wat paspoorten verkeerd stuurden (of nog maar eens een bijkomend document vroegen), zodat voor enkelen pas de week van het vertrek alles echt in kannen en kruiken was. Of leek.

Op de luchthaven zelf bleek dan toch iemand niet aanvaard te worden aan boord van het vliegtuig. Ondanks de overduidelijk georganiseerde aard van de reis, inclusief geboekte terugvlucht (wat hem tot een echte toerist maakte, en niet iemand die stiekem terugkeert naar India om er vast te verblijven), en ondanks het feit dat zijn visum over een viertal dagen al weer geldig zou zijn, was het ‘njet’ onverbiddelijk bij de luchtvaartmaatschappij, uit schrik voor een boete. Aangezien voordien ook al iemand om dringende familiale redenen moest afhaken, waren we plots maar met vijf in plaats van zeven deelnemers.

Ondertussen bleken bij het inchecken zelf ook nog een paar probleempjes op te duiken. Blijkbaar had de luchtvaartmaatschappij in zijn vliegenthousiasme de bagage van een paar personen meteen doorgecheckt van Brussel langs Mumbai en Bangalore naar onze laatste verblijfplaats in India, Kolkata.

Gelukkig had de laatste deelnemer om in te checken dit opgemerkt, maar blijkbaar kon daar slechts in Mumbai bij het herinchecken van de bagage wat aan worden gedaan (bleek ook zo te zijn). Zelf kreeg die brave man dan weer van de wederomstuit als enige niet meteen een instapkaart voor de vlucht van Mumbai naar Bangalore. Enfin, nog iets voor na de eerste vlucht.

De vlucht van Brussel naar Mumbai verliep rustig en comfortabel, onder meer met dank aan het in-flight film- en muziekssyteem. Een verademing tot we op de luchthaven aanbelanden. Vlot door de immigratie, dat wel, maar nadien was het waaaaaaaaachten op de ingecheckte bagage.

Maar geen paniek. De valies voor de laatste van het gezelschap was ook echt de aller-allerlaatste valies die op de band verscheen. Vervolgens werden de probleempjes opgelost en trokken we van de internationale terminal naar die voor de binnenlandse vluchten. Meteen goed voor een klein half uurtje busrit langs de rand van de duistere luchthaven, zij het wel met een kijk op enkele dozijnen privéjets.

Aangekomen in Mumbai rond half elf ‘s avonds, betekende dit uiteindelijk nog een goede drie uur wachttijd in de zo goed als lege ‘domestic’ terminal voor onze vlucht van 3u15, ‘s ochtends heel erg vroeg. Gelukkig vonden we een piepkleine snackbar, waar later een behoorlijk deel van de nachtwerkers in de kantoren zelf hun drankjes kwamen inslaan. Een eindje verder, achter de securitycontrole zat op zijn beurt een groep soldaten rustig de tijd vol te keuvelen en allicht naar het cricket te kijken…

Een ietsje na twee uur in de ochtend, was het dan weer gedaan met de rust en werden we de bus ingeladen op weg naar het vliegtuig…. waarbij de bus haast even lang de hele weg terug leek af te leggen. In het vliegtuig bleken we vervolgens niet de enigen te zijn die van plan waren naar Bangalore te vliegen, want ook een horde muggen dartelde door het vliegtuig. Tot luid protest van een lokale reiziger, maar tot pret van het reisgezelschap, dat met waaiertjes van de luchtvaartmaatschappij jacht maakten op de muggen en op frisse lucht.

Blijkbaar moet dat alles teveel zijn geweest voor het arme vliegtuig, want nadat met een korte vertraging de motoren werden gestart, bleek het vliegtuig toch niet vliegklaar te zijn. Dus dan maar weer de bus op die, jawel, alweer dezelfde weg terug aflegde… We hebben ondertussen dus wel een gedegen kennis van de perimeter van de luchthaven van Mumbai opgebouwd. Allicht kunnen we op dat punt de bouwers van elektronische kaarten nu van dienst zijn.

Uiteindelijk zaten we dan toch aan boord van een vertrekkensklaar toestel, dat wel met anderhalf uur vertraging de lucht inging. Gelukkig bleken bij de aankomst in Bangalore de chauffeurs van het hotel nog paraat om ons naar wachtende hotelkamers te voeren.

Hehe, dan toch nog een paar uurtjes slapen. In de namiddag konden we dan nog even uitkijken naar wat sightseeing, waaronder de obligate maar toch erg typische ‘Big Bull’ tempel, met een eeuwenoude stier uit één stuk (althans gebeiteld uit één stuk steen). Een paar uurtjes die ons werden gegund… omdat een eerste stukje van het programma uiteindelijk niet kon worden gefinaliseerd.

Dus diepe zucht, derde keer, goede keer India zullen we maar hopen…