Verspilde werktijd?

‘Werknemers geven toe liefst 14 (!) werkdagen per jaar te verspillen.’

Vorige week kreeg ik een persbericht met die opvallende titel. Waarover gaat het? Een leverancier van workforce management oplossingen had een onderzoeksbureau de opdracht gegeven bij 1500 kantoorbedienden na te gaan hoeveel tijd ze tijdens de werkuren spenderen aan het surfen, e-mailen, sms’en voor privé-zaken. Meer dan 80 procent van de respondenten blijkt dit te doen, en als je al die tijd omrekent kom je aan gemiddeld 7 à 14 werkdagen. Een harde kern van 8 procent zou zich zelfs 12 (twaalf !) werkdagen fulltime bezighouden met privé-zaken dankzij de moderne communicatietechnologie. De meeste werknemers doen dit om nieuws te garen of om privé-dingen op te zoeken of te regelen. Een derde van alle respondenten doet dit omdat ze aan een pauze toe zijn of uit verveling ! Waarop die leverancier uit dit laatste concludeert dat bedrijven nood hebben aan workforce management systemen om de organisatie, motivatie en verantwoording van het personeel te verbeteren. Maar wacht eens even. Die 7 à 14 werkdagen komen neer op een kwartiertje tot een halfuurtje per dag. Eerlijk gezegd: voor mij is dat goed bestede tijd. Gezien de hoge werkdruk, de lange files en dito werkdagen, de flexibiliteit die van de medewerkers verwacht wordt, vind ik het niet meer dan logisch dat mensen overdag een aantal privé-zaken afhandelen (bankverrichtingen bijvoorbeeld) of zich simpelweg wat proberen te ontspannen (en even naar een sportsite surfen om de uitslag van de Giro-rit te checken). Of mogen we met zijn allen niet langer een kop koffie drinken, een praatje slaan met een collega of – godbetert – even naar het toilet lopen? Als ik dan lees dat de leverancier stelt dat de meeste bedrijven tothiertoe een oogje dicht knijpen voor “dit onofficiële digitale verlof”, maar wellicht anders gaan denken na het zien van deze cijfers, begin ik te steigeren. Een medewerker ga je niet motiveren door hem een halfuurtje privé-tijd tijdens de werkuren af te nemen. Integendeel, als hij of zij er voor de rest van de dag tegenaan gaat, mag dat voor mijn part nog een kwartier extra zijn. Of ben ik nu naïef?