Young ICT Lady of the Year: ‘Zodra je credibel bent, heb je meteen ook een heel sterke stem’

© .
Pieterjan Van Leemputten

Ze kwam pas bij haar eerste job in contact met ICT, keert momenteel terug na twee jaar in New York en loopt over van ambitie. “Je kan niet alles doen, maar je kan wel alles leren.” Alleen al voor die zin verdient Laurence Schuurman de titel van ICT Young Lady of the Year.

We hebben nooit gezegd dat verkozen worden bij Data News gemakkelijk was. Op vrijdag kwam Laurence zich voorstellen aan de jury, toen we haar maandag contacteerden voor een interview bleek ze alweer op weg naar New York. Het vliegtuig laten omkeren was te lastig, maar ze zou zeker tegen vrijdag terug zijn voor de fotoshoot. “Eigenlijk heb ik geen tijd voor jetlag, het vliegtuig uit en meteen naar kantoor.” Al wil dat niet zeggen dat er geen work-life balance mag zijn.

U studeerde international management en rolde pas nadien in de ICT-sector. Hoe is die passie er gekomen?

“Na mijn studies wist ik nog niet exact wat ik wilde doen. Ik vond wiskunde en talen leuk en international management combineerde de twee. Bij het afstuderen kreeg ik een presentatie over ICT en consultancy en zag ik dat het veel mogelijkheden bood om te kijken wat leuk en minder leuk is. Zo kwam ik bij Capgemini terecht, waar ik een VoIP-project uitwerkte.

Het leuke aan zo’n infrastructuurproject is dat het heel tastbaar is. Voor mij is het belangrijk om dingen te kunnen zien om ze te begrijpen. Van daaruit heb ik datacenters bezocht waar ik de lichtjes zag flikkeren en hoe iets van het ene systeem naar het andere gaat. Maar ik sprak ook met mensen en begon mee te puzzelen naar een oplossing. Zo heb ik geleerd hoe leuk IT kan zijn.”

Was het lastig om te starten zonder IT-achtergrond?

“Aan de technici heb ik veel domme vragen gesteld. Maar omdat ik die achtergrond niet had, kon ik met klanten wel vragen bespreken op dezelfde golflengte. Al is het voor mij ontzettend belangrijk om alles goed te begrijpen.”

Dat laatste is een understatement. Schuurman is Franstalig, maar wou absoluut haar Nederlands op niveau krijgen. Daarom werkte ze tussen 2013 en 2015 in Rotterdam. Nadien wou ze graag naar de VS waar ze sinds 2016 executive program manager is. Op het moment van haar verkiezing is ze net teruggekeerd na een avontuur van 22 maanden.

“Aan het begin van mijn carrière dacht ik ‘ik ben een niet-Nederlandstalige vrouw zonder IT-achtergrond, dit gaat niet zomaar lukken.’ Vrouw zijn in een mannenwereld is moeilijk, je moet ook leren omgaan met bepaalde opmerkingen, jezelf bewijzen. Maar daar tegenover staat wel dat, eens je een stem krijgt, er naar je wordt geluisterd. Misschien wel meer dan naar mannen.”

Jezelf bewijzen is moeilijker, maar de respons nadien is beter?

“Juist, zodra je credibel bent, heb je meteen ook een heel sterke stem. Dat voel ik vandaag ook, een vrouw in IT kan veel betekenen voor andere vrouwen in de organisatie.”

Bij de jurering klonk het dat u alles een beetje hebt gedaan, coding, testing, strategie, wat doet u het liefst?

“Leren. Niet dat de inhoud zelf onbelangrijk is, maar een van mijn principes is dat je alles kan leren. Misschien niet onmiddellijk, en je kan ook niet alles doen. Maar je kan het wel leren. Daarnaast wil ik een impact hebben, het gevoel dat je iets doet voor een grotere omgeving en je klant vooruit helpt. Misschien is testing minder mijn ding. Vooral omdat het een heel aparte job is. Maar door het te doen, begrijp ik wel wat het inhoudt en hoe mensen moeten nadenken in zo’n context. Dus ik ben wel blij dat ik het gedaan heb.”

Het is een clichévraag, maar als u nu al zoveel dingen wil proberen, waar hoopt u dan binnen twintig jaar te staan?

“Dan ben ik vijftig. Hopelijk in een hogere positie in een groot bedrijf. Misschien is het buitenland dan een onderdeel van mijn leven. Maar enkel als dat lukt met mijn vriend en familie, want die zijn ook heel belangrijk. Ik wil streven naar meer impact, samenwerken, leren, meer verantwoordelijkheid en meer betekenen voor de mensen. Ergens droom ik ook van een start-up, maar dan minder in IT en eerder rond social entrepreneurship en digitale inclusiviteit. IT betekent ook dat jobs zullen veranderen of verdwijnen, dus hoop ik ook daar een impact te hebben.”

U wilt beiden?

“Ik heb nog geen idee of al die zaken te combineren zijn, maar dat zal wel duidelijk worden met de jaren. Ik wil met projecten rond social entrepreneurship mensen de zekerheid geven dat ze iets kunnen bereiken, middelen geven om te leren. De digitale verandering gaat snel en veel mensen hebben het gevoel dat ze daarin verloren lopen en dat de wereld op zijn kop staat. Maar het digitale beter begrijpen kan daarbij helpen.”

U zat al in Nederland en New York, naar verluidt wilt u graag naar Singapore of Melbourne. Is het sowieso naar het buitenland?

“Dat is vooral op lange termijn. Veel zal ook afhangen van mijn relatie en mijn hart ligt echt in België. Je moet trouwens best stevig in je schoenen staan om luidop te zeggen dat je New York achterlaat, maar ik ben een echte Belg. We klagen in dit land veel, maar het is hier geweldig. In New York kan je van de ene dag op de andere ontslagen worden, wie er kinderen krijgt heeft amper twee weken moederschapsverlof. Dan is het in België toch anders.”

U bent een vrouw in een mannensector die smeekt om meer talent. Hoe kunnen we dat verbeteren?

“Meer diversiteit. Naar vrouwen toe moeten we hen vaker van kindsbeen af vertellen dat ICT leuk is en hen laten weten dat er ook voor hen een job is weggelegd in IT. Mede daarom ga ik ook samenwerken met Valerie Taerwe aan WeGoSTEM.

Maar het gaat ook om het wegwerken van vooroordelen bij iedereen. Ik heb mijn ouders ook moeten uitdagen. Mijn jongere zus zegt zelf dat carrière en gezin combineren moeilijk is. Terwijl ik denk dat het een kwestie van organisatie is. Makkelijk is het niet, maar het kan. Maar als zelfs zij nog met die mindset zit, dan betekent het dat we er nog niet zijn.

Naast vrouwen moeten we ook meer kansen geven aan mensen met een andere achtergrond. Een van mijn beste testers heeft aardrijkskunde gestudeerd. Die man is bijzonder goed in zijn job, net omdat hij een andere achtergrond heeft waardoor hij de dingen anders bekijkt. Volgens mij zit er ook veel potentieel bij vluchtelingen. Iedereen kan leren.

In de VS merk je trouwens dat veel vrouwen kiezen tussen carrière of moederschap. Ze stoppen dan een paar jaar met werken en denken te vaak dat ze het toch niet meer kunnen. Alsof moederschap hun hersenen verlamt, terwijl ik net denk dat zoiets je een ‘maturity-kick’ geeft. Je bent zoveel meer waard! Ja het is niet gemakkelijk, maar het is een kwestie van oplossend denken. Vrouwen als Ingrid Gonnissen, Martine Tempels of Pascale Vandamme, die hebben ook kinderen èn een carrière. Ze zijn daarom geen mannen geworden, het zijn gewone mensen die buitengewone levens leiden.”

Is er een verschil in hoe mannen en vrouwen de zaken aanpakken?

“Het gaat vooral om een balans tussen de twee. We zijn geneigd om stereotiep te denken maar op het einde van de dag gaat leiderschap om emotionele intelligentie en feitelijke beslissingen kunnen nemen en dat hangt echt af van de persoon zelf, ongeacht het geslacht. Anders kunnen we ons even goed afvragen of iemand met blond haar al dan niet beter is dan iemand met bruin haar.”

Bij uw presentatie zei u onder meer: ‘Het is nog nooit zo makkelijk geweest om webdeveloper of designer te worden. Maar mensen hebben niet altijd de middelen’. Wat bedoelt u daarmee?

“We zitten in een informatiemaatschappij. Geef iemand gedreven een smartphone of een pc met internettoegang en ze kunnen enorm veel. In één geval heb ik zelfs gezien hoe iemand in Afrika met enkel een smartphone een start-up met een eigen betalingssysteem uit de grond stampte. Vandaag kan je zoveel online leren via YouTube of Coursera. Maar zo lang je die middelen niet hebt, is het moeilijk. Voor veel mensen is onderwijs wat op school gebeurt, maar de huidige generatie ziet dat veel breder. Tegen 2020 zullen millennials de helft van de arbeidsmarkt uitmaken, het gaat interessant zijn om te zien hoe die jongere generatie de wereld aanpakt.”

Young ICT Lady of the Year: 'Zodra je credibel bent, heb je meteen ook een heel sterke stem'
© fotografie Debby Termonia

Merkt u zelf veel verschil tussen collega’s die jonger of ouder zijn?

“Ik heb zelf een team van stagiairs en die willen niets liever dan impact hebben. Ze hechten veel belang aan een work-life balance en doorbijten is misschien niet altijd hun sterkste punt. Maar dat laatste ligt misschien meer aan mij. Ik ben ongeduldig, het moet altijd beter zijn. Omgekeerd kom ik veel in contact met senior leadership en hen valt het op dat ik dingen in vraag durf stellen, wat best confronterend is.”

Wordt het altijd gewaardeerd?

“Je moet natuurlijk ook leren wanneer je net wel of net niet iets moet zeggen. Maar het is fascinerend om de verschillen te zien. Het gaat heus niet alleen over geslacht of leeftijd. Voor mij is het boeiend om te weten of iemand veel heeft gereisd, welke achtergrond of welke ambitie iemand heeft. Op dat vlak merk ik dat mijn stagiairs allemaal door andere dingen gemotiveerd zijn of gelukkig worden.”

U zei eerder al dat de jonge generatie een betere work-life balance verwacht. In de trainingen die u zelf gaf zit ook mindfulness. Hoe houdt u zelf die balans?

“Op dit moment, nu ik in New York zit en een langeafstandsrelatie heb, stop ik wel veel tijd in mijn job. Daarbuiten lees ik heel veel en doe ik aan mindfulness. Ik heb mijn grenzen leren kennen en dat is zelden goed. Maar door mindfulness, één ding tegelijk doen, even afstand nemen en soms ook het groter beeld proberen te zien, leer ik vaak dat iets soms gewoon het resultaat is van allerlei zaken.

Het is niet alleen een manier om te ontspannen, het is ook de tijd nemen om in het nu te zijn. Ik multitask nooit, het laat me toe dingen sneller af te maken. Maar het draait ook om tijdsmanagement, hoe je met je mailbox omgaat en ook vaak neen zeggen. Als ik in België ben en ik begin samen met mijn vriend te koken, dan is het gedaan met werken. Op het werk ben ik erg gefocust op mijn job, maar daarbuiten neem ik tijd voor mezelf of de mensen waar ik op dat moment bij ben.”

U heeft al een flink stuk van de wereld gezien en sluit nu een hoofdstuk in New York af. Waar zou u, voor business of pleasure, nog graag naartoe willen?

“Liefst van al ben ik thuis. Ik reis veel, maar mijn thuisgevoel is heel belangrijk. Niet zozeer waar je woont, maar ook vrienden en familie om je heen. Een van mijn favoriete dingen is een eenvoudig etentje met vrienden of familie, een glas wijn, gsm weg en praten over het leven. Dat is voor mij het allermooiste.”

Young ICT Lady of the Year: 'Zodra je credibel bent, heb je meteen ook een heel sterke stem'
© fotografie Debby Termonia

Laurence Schuurman

Senior Consultant bij Capgemini in New York (2016 – nu)

Consultant bij Capgemini (2012-2016)

Laurence groeide op op een boerderij en zet zich al twaalf jaar in voor de organisatie van de Foire Agricole in de uiterst landelijke gemeente Battice-Herve (sinds 2005)

Zij is trainer in communicatie, time management en mindfulness.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content