Nonkel Sam leest ongehinderd mee, ook bij u.

Als ik op Facebook een berichtje post over een gezellig terrasje, dan krijg ik nadien een advertentie te zien van tuinmeubelen. Grappig, maar heb ik ondernemingen zoals Google, Microsoft en Facebook groen licht gegeven om mijn gegevens te (mis)bruiken? En mag de overheid in naam van de staatsveiligheid mijn privégegevens inkijken? Het verschil tussen 100% en 0% privacy is enorm.

Als ik op Facebook een berichtje post over een fietstocht en een gezellig terrasje achteraf, dan krijg ik daags nadien een advertentie te zien van tuinmeubelen. Best grappig, maar heb ik die commerciële, vooral Amerikaanse ondernemingen zoals Google, Microsoft, Facebook groen licht gegeven om mijn gegevens te gebruiken of zelfs te misbruiken? En mag de overheid in naam van de staatsveiligheid mijn privégegevens inkijken? Het verschil tussen 100% en 0% privacy is enorm.

Europa wordt wakker, of doet alsof. Heeft Washington de online gegevens en gesprekken van Europese burgers, van ons dus, ingekeken en beluisterd? Uiteraard. En Europa weet dit, de Duitse kanselier Merkel ook. Onder het mom van de strijd tegen het terrorisme werd na de aanslagen van 9/11 de Patriot ‘Afluister’ Act goedgekeurd. De opvolger, ‘Protect America Act’, is onlangs verlengd tot 2017. Daarin staat dat de Amerikaanse inlichtingendienst de gegevens van de datacentra van Google, Microsoft, Facebook, Twitter en anderen mogen inkijken, zolang die datacentra zich op Amerikaanse bodem bevinden. Welnu, al onze gegevens, ook de uwe dus, worden bewaard in de Verenigde Staten. Mogelijk ook met een backup in het Google computerpark in Bergen, maar dankzij de technologie flitst die berg informatie in een oogwenk over de oceaan. Laat ons daar maar geen doekjes om winden .

In april vorig jaar keurde Brussel goed dat alle gegevens van Europese passagiers ingekeken kunnen worden door Washington en gedurende 15 jaar bijgehouden, waarvan 10 jaar in een zogezegd ‘slapende databank’. Amper een derde van de parlementsleden stemden tegen wegens privacy redenen. De rest ligt er niet wakker van. Eerder was ook het interbancaire netwerk Swift ter discussie toen de Amerikanen toegang wilden tot uw betalingsgegevens. Het datacenter werd verplaatst van Brussel naar ‘neutrale grond’ in Zwitserland.

Als ik met mijn gsm naar de website van De Standaard.be surf, dan krijg ik de vraag: ‘De Standaard wil uw locatie kennen. Bent u daarmee akkoord?’ Het is niet Luc Missorten, de ceo van Corelio en eigenaar van De Standaard, die wil weten waar ik ben om samen te gaan fietsen. Het is Google die het wil weten om me advertenties in de maag te spitsen. Tegelijk weet het ook waar u zich bevindt natuurlijk.

In Londen word je als inwoner of toerist gemiddeld 200 keer per dag gefilmd door duizenden camera’s. Die beelden worden gebruikt om verdachten te detecteren. Straks ook in Brussel, Leuven, Mechelen of Antwerpen? Ik kan me inbeelden dat GAS-ambtenaren dank zij deze camera’s achter een beeldscherm zitten, capteren wat je fout doet (oh maar, iemand eet een pak friet op het bordes van de kathedraal), je een mail stuurt met de beelden en de bijhorende boete.

Google weet precies wat je waar en wanneer doet en archiveert het dan ook nog eens netjes. Combineer dat met Google Earth en Google Streetview en het is de perfecte inlichtingendienst. Het kan verder. Met Google Glass kan gezichtsherkenning gecombineerd worden met alle gegevens die over je bekend zijn, ook van Facebook, Twitter en Linkedin. Google geeft aan dat gezichtsherkenning niet gebruikt zal worden . Ook niet door de inlichtingendiensten? En wat als de bionische ooglens beschikbaar is? Er wordt al langer aan gewerkt, onder andere aan de universiteit van Gent. Politiediensten zullen dan een ingebouwde camera in hun ooglens hebben, verbonden met alle databanken van Google, Facebook en ander informatiediensten die u en ik gretig bevoorraden.

Als Europese burger lig ik daar wel wakker van. Al te vaak fulmineert Brussel terecht tegen Chinese spionage, maar Washington krijgt zonder gemor een ‘free ride’ op onze data. De Belgische overheid doet alsof haar neus bloedt, verschuilt zich achter Europa en kijkt telkens de andere kant op. De kant van een glimlachende en charismatische president, maar achter Obama blijft de Amerikaanse machinerie op volle toeren draaien, over uw en mijn data. Het wordt tijd, dringend tijd dat daar een einde aan gemaakt wordt.