Ruwe zee voor Captain Jack: uitdagingen voor de nieuwe BIPT-baas

Jack Hamande is vanaf 1 september de nieuwe voorzitter van telecomwaakhond BIPT. Hij staat voor een aantal uitdagingen: er zitten niet alleen kansen en valkuilen in het reguleren van de grote spelers Belgacom en Telenet en het stimuleren van de competitiviteit in de telecommarkt, maar ook in de relaties met een voogdijminister die van de consumentenstrijd in de telecomsector zijn verkiezingsprogramma maakt. Maar eerst en vooral zal de storm rond zijn benoeming moeten gaan liggen.

Jack Hamande is vanaf 1 september de nieuwe voorzitter van telecomwaakhond BIPT. Hij staat voor een aantal uitdagingen: er zitten niet alleen kansen en valkuilen in het reguleren van de grote spelers Belgacom en Telenet en het stimuleren van de competitiviteit in de telecommarkt, maar ook in de relaties met een voogdijminister die van de consumentenstrijd in de telecomsector zijn verkiezingsprogramma maakt. Maar eerst en vooral zal de storm rond zijn benoeming moeten gaan liggen.

De manier waarop zijn benoeming verlopen is, roept heel wat vragen op. In 2009 waren er meerdere kandidaten voor een mandaat bij het BIPT: Jack Hamande, Luc Hindryckx, Charles Cuvelliez alsook de aan de PS en MR gelinkte ex-raadsleden Georges Denef en Michel Van Bellingen.

Een onafhankelijke jury koos voor Hindryckx en Cuvelliez, en achtte hen dus beter geschikt dan Hamande. Denef en Van Bellingen kwamen er niet meer aan te pas. Vandaag, nadat de Raad van State de benoeming van Luc Hindryckx vernietigde, komt een andere jury tot het besluit dat Jack Hamande beter geschikt is dan Luc Hindryckx om het BIPT te leiden.

Zelfde mensen, andere jury, ander resultaat. Het wijst op enige relativiteit. Jack Hamande zal dus de critici moeten overtuigen dat hij wel degelijk de betere keuze is, én dat het niet om politieke druk gaat vanuit de meerderheidsaandeelhouder van zijn huidige werkgever Belgacom.

Die huidige functie van Jack Hamande, Director Public Affairs bij Belgacom, mag niet meteen een probleem zijn: als voorzitter van de telecomregulator is uitgebreide kennis over de sector en regulering (public affairs) een noodzaak, en die vind je natuurlijk ook en vooral bij de huidige marktspelers. Een ontluizingsperiode is vooral in het omgekeerde geval nodig, wanneer iemand de overstap maakt van een functie bij de regulator naar een functie bij een operator. Men beschikt dan immers over vertrouwelijke informatie van de concurrenten.

Hetzelfde geldt overigens voor Luc Vanfleteren, die Telenet op zijn cv heeft staan en de plaats van Cathérine Rutten inneemt. Belgacom en Telenet werden door de vorige Raad van het BIPT hardhandig aangespoord om hun netwerk open te stellen.

Beide heren zullen moeten aantonen over de nodige dosis professionaliteit te beschikken, en de banden met hun vroegere werkgevers kordaat doorknippen om verder te gaan op de ingeslagen weg van bevordering van de concurrentie in de telecommarkt. De vorige Raad van het BIPT had (onder meer) als prioriteit het wegnemen van de hindernissen die Belgacom oplegt aan spelers die hun netwerk willen gebruiken. Dit moet een prioriteit blijven.

Ook de relatie met de politiek en de voogdijminister in het bijzonder belooft een pittige uitdaging te worden. Het was elke voorstander van een autonome regulator een doorn in het oog dat Georges Denef en Michel Van Bellingen, niet herbenoemd door de onafhankelijke jury, door PS en MR toch opgedrongen werden aan het BIPT via speciaal gecreëerde, dik vergoede en invloedrijke posten van “bijzonder opdrachthouder”. Met de vernietiging van het voorzitterschap van Luc Hindryckx, verviel ook hun benoeming.

Op mijn vraag stelde minister Vande Lanotte dat hij geen vragende partij is om deze pionnen van PS en MR opnieuw aan te stellen als “bijzonder opdrachthouder”. Hij beklemtoonde meteen ook dat dit tot de autonomie van het BIPT behoorde.

Voor de goede verstaander: als de nieuwe Raad van het BIPT beslist om deze twee heren opnieuw aan te stellen, om de goede vrede te bewaren onder politieke druk, kan de minister Shaggy-gewijs zeggen “it wasn’t me”. De enige kordate oplossing is het compleet overbodige statuut “bijzonder opdrachthouder” gewoon uit de wet schrappen, maar daar waren de minister en deze meerderheid Di Rupo I nooit voorstander van. Ik zal alvast opnieuw een wetsvoorstel indienen om hier een einde aan te maken en de autonomie van de regulator inhoudelijk en organisatorisch verder te versterken.

De nieuwe BIPT-baas zal vooral een evenwicht moeten vinden tussen het streven naar een concurrentiële markt met een goed investeringsklimaat aan de ene kant, en inpassen in de (verkiezings)campagne van de minister van consumentenzaken aan de andere kant. De minister van economie profileert zich immers vooral als minister van consumentenzaken die na de energiesector zijn pijlen richt op de telecomsector.

Terwijl elke partij het principe goedkeurde dat consumenten na zes maanden kosteloos van operator moeten kunnen veranderen, lanceerde Telenet haar (toen nog) offensieve King & Kong formules. Andere operatoren moesten volgen nadat de consument massaal begon prijzen te vergelijken veranderde van operator. Een zeer goede zaak, marktwerking op z’n best. Nu wil de minister echter overschakelen van “versterk de consument” naar “bepamper de consument”, wat de goede marktwerking en de nodige marges voor investeringen in kwalitatieve nieuwe netwerken hypothekeert.

Laat de kwaliteit van onze telecomnetwerken nu net een element zijn dat ons land ondanks de hoge loonkost nog een beetje aantrekkelijk maakt voor investeerders. De wettelijke opdracht van het BIPT is dan ook het bewaken van een goed investeringsklimaat. Ik ben dus benieuwd naar de manier waarop de nieuwe BIPT-baas zich van deze taak zal kwijten.

Geen eenvoudige opdrachten dus. Ik wens Jack Hamande alvast alle succes toe en hoop op een vruchtbare samenwerking en dialoog met het parlement. En dat hij zeker niet hetzelfde lot moet ondergaan als zijn voorganger, want dat verdient niemand.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content