Je brengt als luidsprekerfabrikant na jaren van geruchten eindelijk je eerste hoofdtelefoon uit, en besluit om die lancering ‘perfect’ te synchroniseren met de meest ingrijpende revisie van je app tot nu toe. Is dat handig? Nee, zo mochten we proefondervindelijk vaststellen. Maar die Sonos Ace, dat is toch wel een hoofdtelefoon met flink wat potentieel.
Het metier van het synchroniseren zit Sonos, gespecialiseerd in multiroom-audiosystemen, nochtans in het bloed zou je denken. Het bedrijf zorgt er al een kleine twee decennia voor dat je muziek thuis in elke ruimte tot op de milliseconde gelijkloopt, tenzij je juist in alle kamers naar iets anders wil luisteren. Maar met de gloednieuwe app die Sonos zijn gebruikers begin mei opdrong, een ander woord hebben we er niet voor, liep het gruwelijk mis. Essentiële functies bleken niet meer te werken, of erger, waren er gewoon uit gesloopt! De app reageerde bovendien traag als stroop en liep regelmatig vast, met als gevolg een stortvloed aan klachten van boze gebruikers, uit de doorgaans zeer loyale Sonos-community. En dat dus allemaal aan de vooravond van de lancering van de Ace, de eerste hoofdtelefoon van het bedrijf. Hoe bedenk je het…
Blik achter de schermen
Sonos verdedigde zich aanvankelijk nog, door te stellen dat het ‘echt wel veel moed kost om een applicatie compleet opnieuw op te bouwen’. Maar na een paar dagen moest het bedrijf alsnog zwaar door het stof, en volgden er excuses. Er volgden ook software-updates, en jawel, ongeveer een maand nadat we ons testexemplaar van de Sonos Ace ontvingen, kregen we het ding begin juni ook effectief goed aan de praat – de nodige grijze haren rijker.
Noem het een blik achter de schermen bij uw reviewer van dienst. Want wanneer jij na het lezen van dit artikel een Ace besluit aan te schaffen, dan is de kans groot dat de hoofdtelefoon het van de eerste keer prima doet. Waarmee we niet willen zeggen dat álle misstappen intussen zijn rechtgezet. Zo lukt het ons in de vernieuwde Sonos-app nog steeds niet om toegang te krijgen tot de muziekcollectie op onze netwerkschijf (NAS) en heeft ook de kalibratiefunctie TruePlay er vooralsnog geen zin in. Verder krijgen we bij het opstarten van de app nog veel te vaak de melding dat er ‘geen producten gevonden zijn’. Na een tijdje verschijnen de aangesloten speakers doorgaans wel, maar dit is nog niet het gebruiksniveau dat we van Sonos zo gewend zijn.
Ben je er nog? Mooi zo, want met die Sonos Ace-hoofdtelefoon is verder gelukkig weinig mis. Al verklapt het woordje ‘potentieel’ in de inleiding van dit artikel eigenlijk al dat we er iets meer van hadden verwacht. Maar er is ook veel goed nieuws, en het is daarmee dat we deze review willen beginnen.
Sonos laat er geen enkel misverstand over bestaan: de Ace is een draadloze hoofdtelefoon uit het premium segment, waar hij de concurrentie aangaat met gevestigde waarden als de Apple AirPods Max, Sony WH-1000XM5 en Sennheiser Momentum. Dat wil zeggen: een over-ear-design (je oor verdwijnt in de schelp), hoogwaardige noise cancellation oftewel ruisonderdrukking en – dat ook – een pittig prijskaartje van 499 euro.
Het design is erg clean en voelt een beetje als een mix van de Parrot Zik (wat een fijne, en helaas onderschatte hoofdtelefoon was dat tien jaar geleden toch!) en de eerdergenoemde Sony. Het draagcomfort is uitstekend – licht, fluweelzacht aan de oren – en een prettige extra is dat je de magnetisch vastklikkende oorschelpen in een handomdraai kan vervangen. Dat kost je ongeveer 50 euro, maar als het kunstleder na enkele jaren in flarden uiteenvalt – en reken maar dat dat gebeurt bij de meeste hoofdtelefoons – heb je dat er graag voor over. Origineel: de schelpen hebben aan de binnenzijde een verschillende kleur, zodat je niet steeds op zoek moet naar de opdrukken L en R (die overigens wel nog steeds aanwezig zijn).
Acht microfoons
De Ace, beschikbaar in zwart en wit, zit niet alleen lekker, hij klinkt ook zo. Kraakhelder, punchy en goed uitgebalanceerd – met dank aan de custom 40mm dynamic drivers naast je trommelvliezen. Een kniesoor zou kunnen opmerken dat de muziek over het algemeen wat neutraal klinkt. Daar is wel iets van aan, maar met een equalizer pas je daar in principe snel een mouw aan. Alleen wringt hier wel een beetje het schoentje, want de equalizer van de Sonos-app is zéér beperkt (hoge tonen, lage tonen, balans) en zit bovendien ridicuul ver weggestopt in de Sonos-app. Als je dat vergelijkt met de mogelijkheden van de Sony Headphones-applicatie, dan staat het ‘tunen’ bij Sonos duidelijk nog in de kinderschoenen.
Toegegeven, de standaardinstellingen zullen voor veel gebruikers volstaan, en sommige muziekspelers (of apps van streamingdiensten) hebben zelf al een arsenaal aan fijnregelingen in huis. Maar, en dat zal een beetje de rode draad van dit artikel worden, we hebben als Sonos-gebruiker eigenlijk helemaal geen zin om naar andere apps te switchen, aangezien dat voor de luidsprekers van het merk ook niet nodig is.
De active noise-cancellation (ANC) van de hoofdtelefoon doet het prima. Eenmaal geactiveerd, kan je zelfs een luide vingerknip pal naast je oren amper nog waarnemen. Om ongewenst omgevingsgeluid tegen te gaan omvat de Ace niet minder dan acht microfoons, waarvan er een aantal uiteraard ook gebruikt wordt om handsfree telefoongesprekken te kunnen voeren. Minpuntje wel: de microfoons zijn klaarblijkelijk nogal gevoelig, want elk contact met de oorschelp (al is het maar een schamp van je vingernagel) resulteert onmiddellijk in een nogal luide tik in je oor.
Met het ronde knopje op de rechter oorschelp schakel je eenvoudig tussen de standen aan, uit en Aware Mode. In die laatste positie hoor je zowel je muziek als relevant omgevingsgeluid, zoals het verkeer om je heen of – ook niet onbelangrijk – de steward(ess) in het vliegtuig die je komt vragen wat je te drinken wenst. Over vliegen gesproken: een kabel met 3,5mm jack wordt meegeleverd, zodat je bekabeld van het on-board entertainmentsysteem kan genieten.
Andere accessoires zijn een luxe opbergetui en een oplaadkabel (USB-C naar USB-C). De batterij zingt het tot dertig uur uit, en na drie minuten opladen kan de Ace er alweer een uurtje of drie tegenaan. Een volledige laadbeurt duurt circa drie uur.
Multifunctionele schakelaar
Sonos claimt dat de bediening van de Ace beduidend eenvoudiger is dan wat er tot nu toe op de markt was. Daar zijn we het wel mee eens, te meer omdat we niet zo’n fan zijn van de oorschelpen die werkelijk bol staan van de touch gestures. Een paar vingerbewegingen memoriseren, daar is niks mis mee, maar bij sommige hoofdtelefoons moet je er dusdanig veel onthouden, dat je gegarandeerd vergissingen gaat maken. Dat is bij de Ace vrijwel uitgesloten. Een verdienste van de zilverkleurige Content Key, een multifunctionele schakelaar op de rechter oorschelp die erg intuïtief werkt.
Je gebruikt de Content Key om nummers te skippen en te pauzeren, het volume aan te passen, telefoongesprekken aan te nemen en – maar dat is voor zo meteen – om het geluid van je tv-soundbar door te sluizen naar de hoofdtelefoon. Daarmee hebben we alle knoppen op de Ace trouwens meteen gehad: er is een aan/uit-schakelaar (die je ook gebruikt voor het pairen via Bluetooth), een knop die je gebruikt om de active noise-cancellation te bedienen, en dus de handige multifunctionele Content Key. That’s it, en wij zijn fan.
Welke Sonos-app?
Maar er zijn ook minpunten. Want wat schetst onze verbazing? De Ace blijkt op haast geen enkele manier gebruik te maken van je wifi-infrastructuur thuis. Enige uitzondering is dat je binnen je netwerk beroep kan doen op de eerdergenoemde, beperkte equalizer in de Sonos-app. Buitenshuis werkt zelfs dat onderdeel niet meer, en blijkt de Ace gewoon ‘de zoveelste’ premium Bluetooth-hoofdtelefoon. Net als de Sony WH-1000XM5 of Apple AirPods Max. Ik vind dat persoonlijk de grootste tekortkoming van de Sonos Ace, in zijn huidige vorm.
‘On the go’, wandelend door de stad of reizend met de trein, kunnen we daar nog mee leven: via een muziekdienst als Spotify of Apple Music kan je ook prima muziek naar de hoofdtelefoon streamen, al blijft het raar dat zelfs de equalizer-functie van de Sonos-app dan ineens niet meer thuis geeft. Maar eenmaal aangekomen in onze vertrouwde wifi-omgeving, verwachten we toch een ander gedrag van de Sonos Ace. Dan willen we (via wifi) toegang tot ons volledige multiroom-systeem, inclusief de muziek op de NAS, de afspeellijsten die we via de Sonos-app ooit hebben aangemaakt, en onze favoriete streamingdiensten, radiostations en podcasts. Net zoals we dat van onze Sonos-luidsprekers gewend zijn, gewoon via de Sonos-app.
Maar niets van dat, helaas. Ook in de huiskamer vindt de Ace dat ie zich moet gedragen als een klassieke Bluetooth-hoofdtelefoon. En dat resulteert in veel, héél veel gemiste kansen. Om er nog eentje te noemen: wifi-integratie had kunnen voorkomen dat je om de haverklap gestoord wordt door bliepjes, van notificaties die via je smartphone binnenlopen. Maar we missen toch vooral de integratie: voor elke muziekbron moet je schakelen naar een andere app, terwijl de kracht van het Sonos-systeem juist is dat ie zoveel verschillende muziekbronnen onder één dak (lees: in één app) bundelt.
Je hoogstpersoonlijke thuisbioscoop
Er is gelukkig ook een niet-onbelangrijk goedmakertje, en dat is de mogelijkheid om met de Ace in de huiskamer van al je home-entertainment te genieten: televisie, speelfilms, games, … Ideaal om je favoriete content te beleven, zonder slapende kinderen wakker te maken/houden of andere huisgenoten te storen. En als de beeldbron (of je streaming-abonnement) dat aanbiedt, dan geniet je zelfs van volwaardig Dolby Atmos-surroundgeluid met Dolby Head Tracking-technologie. De Ace presteert op dit punt bijzonder goed – je waant je echt in je hoogstpersoonlijke thuisbioscoop – al zal niet iedereen het prettig vinden dat de klank zich automatisch aanpast aan de positie van je hoofd. In dat geval kan je dit snufje gelukkig eenvoudig uitschakelen. Later dit jaar volgt er overigens ook nog een TrueCinema-feature om de akoestiek van de fysieke ruimte waarin je je bevindt na te bootsen in de oorschelpen. Dat moet het verschil tussen luisteren mét en zonder Sonos Ace nog kleiner maken.
Er is wel een keerzijde. Wanneer je met de Ace van films, games of andere video-content wil genieten, dan moét je ook over een Sonos-soundbar beschikken. Die schakelt het geluid als het ware immers door naar de hoofdtelefoon. Op het moment van schrijven werkt de feature uitsluitend samen met de Sonos Arc, met 999 euro het topmodel in het assortiment. Later dit jaar zal de hoofdtelefoon ook compatibel worden gemaakt met de meer betaalbare Beam (Gen 1 en 2) en Ray, maar de exacte timing daarvan is nog niet bekendgemaakt.
Toch zijn er nog wel wat zaken die we missen bij de Sonos Ace als home entertainment-hoofdtelefoon. Zo is het bijvoorbeeld niet mogelijk om via de Ace naar je televisie te luisteren (ongeacht of daar nu een tv-box of spelconsole op is aangesloten), terwijl je Sonos-surroundsysteem gewoon de favoriete muziek van een huisgenoot ten gehore brengt. Anders gezegd: wie de tv inpalmt met de Ace, legt meteen ook beslag op de andere speakers in de tv-ruimte. Naar twee verschillende bronnen luisteren is niet mogelijk. Naar dezelfde bron luisteren trouwens ook niet. En dat is jammer. We kunnen ons immers perfect een scenario voorstellen waarin een slechthorend gezinslid het journaal liever via de hoofdtelefoon beluistert, terwijl de andere huisgenoten de uitzending via de soundbar volgen.
Conclusie
Bij een review van de Sonos Ace konden we onmogelijk heen om de ellendige app-updates die we de afgelopen weken om de oren geslingerd kregen. Na vele jaren van trouwe dienst draaide ons Sonos-muzieksysteem volledig in de soep, om daarna weer mondjesmaat op te krabbelen naar het oude niveau, dat ook vandaag weliswaar nog altijd niet volledig bereikt is.
Het testen van deze hoofdtelefoon was in de eerste weken dan ook een heuse beproeving. Maar toen de software grotendeels (terug) op punt stond, zagen we onmiddellijk in dat de Sonos Ace flink wat potentieel heeft. Het is – als premium Bluetooth-hoofdtelefoon – zonder meer een geduchte concurrent van gevestigde waarden als de Apple AirPods Max, Sony WH-1000XM5 en Sennheiser Momentum. Alleen kunnen we het prijspunt van bijna 500 euro momenteel niet rijmen met de prestaties. Zo vinden we de hoofdtelefoon van Sony minstens zo goed, en misschien nog wel een tikkeltje beter, terwijl je die tegenwoordig al voor zo’n 300 euro op de kop tikt.
Waar de Sonos absoluut het verschil kan maken, en zijn hogere prijs zou kunnen rechtvaardigen, dat is in de huiskamer. Momenteel beperkt die meerwaarde zich nog tot een leuk één-tweetje met de Sonos Arc (voor de happy few die deze combi van 1.500 euro in huis kunnen halen), maar wat wij graag zouden zien, is een volledige integratie in het Sonos-ecosysteem, met toegang tot al je favoriete muziek vanuit die ene, allesoverkoepelende app. Want met software-updates kan je veel dingen om zeep helpen, maar je kan er vooral ook hele mooie dingen mee doen. Nietwaar Sonos?
De Sonos Ace is verkrijgbaar voor 499 euro, in de uitvoeringen Black en Soft White.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier