Volgens een onderzoek uitgevoerd door Stijn Baert van de UGent is het screeningsproces van Vlaamse werkgevers op het facebookprofiel van sollicitanten evenveel een doorslaggevende factor als een foto bij het cv. “De info die online te vinden is over iemand, moeten we eigenlijk zien als het verlengde van het cv.”
Het onderzoek van Baert draait rond de vraag of publieke informatie op een Facebookprofiel van een solicitant de beslissing van een potentiële werkgever beïnvloedt. Fictieve sollicitaties werden naar 1056 echte vacatures gestuurd. Alle kandidaturen bevatten gelijkwaardige, fictieve kandidaten. Met als enige verschil de foto van de kandidaat. Eén sollicitatie bevat een kandidaat met een gunstige foto, de andere een niet-gunstige. Sollicitanten met een gunstige Facebookfoto blijken ongeveer 38 % meer kans te maken op een gesprek.
In de studie gaat Baert er van uit dat werkgevers sociale netwerksites gebruiken om te valideren, toch kan men daar niet altijd zeker van zijn. “We weten enkel zeker dat sociale netwerk sites gebruikt worden, niet de mate waarin. Het globale effect dat we meten is eigenlijk het product van de fractie werkgevers die sociale netwerksites gebruiken met de fractie die hun beslissingen er laten van afhangen. We kunnen beide factoren echter niet uit elkaar halen.”
Voor de selectie van de profielfoto’s werden 22 portretfoto’s beoordeeld door een jury van 195 mannen en vrouwen. Met als criteria aantrekkelijkheid in combinatie met vragen die gebruikt worden in de psychologie om individuen op uiterlijk te beoordelen: betrouwbaarheid, meegaandheid, extraversie, stabiliteit en openheid. “Uit die 22 selecteerden we vier foto’s. Eén zeer aantrekkelijke met gemiddelde betrouwbaarheid. Eén met een zeer hoge score op betrouwbaarheid met gemiddelde aantrekkelijkheid. Eén met een gemiddelde score op alle vlakken en één met een lage score over alle dimensies.”
De kans op screening van de werkgever is ook hoger bij vacatures voor hoogopgeleiden dan laagopgeleiden. “We kunnen enkel vaststellen dat het zo is, maar niet de mechanismen erachter bloot leggen. De voorlopige denkpiste is dat hooggeschoolden in het algemeen meer actief zijn op sociale media, zodat er voor werkgevers meer over hen te vinden is en het meer de moeite loont informatie over hen op te zoeken.”
