“Je moet bereid zijn je comfortzone te verlaten”

Headhunter An De Jonghe van Ulysses Consulting neemt geen blad voor de mond. “Ik erger mij aan mensen die een waas van geheimzinnigheid rond hun persoontje ophangen, die lucht verkopen, die voortdurend bezig zijn met hun imago en reputatie. Helaas loopt het in de wereld van de headhunting en de ict-sector vol van dat soort mensen.”

Toch is An De Jonghe (straks 31) niet te beroerd om het spel mee te spelen. “Hoewel ik daar zelf geen belang aan hecht, zal ik mijn Montblanc-vulpen meenemen naar klanten als ik weet dat dit het verschil kan maken. In het begin dacht ik dat goed zijn voldoende was, maar ik heb geleerd dat andere factoren wel degelijk een rol spelen. En ik speel het spel graag mee. Natuurlijk vind ik het zelf ook leuker om met een Lexus te rijden in plaats van met een tweedehandse Fiat Brava, maar ik vind het wel grappig dat sommige mensen je meer au sérieux nemen omdat je met een chique wagen toekomt.”Hoe ongezouten haar kritiek op de sector ook is, De Jonghe zou geen andere job willen noch in een andere sector willen evolueren. ‘Headhunter wordt u niet omdat dat in de lijn van uw studies ligt; headhunter wordt u omdat het beroep u gekozen heeft’, schrijft ze daarover in haar boek ‘Headhunters – Op zoek naar de witte raaf’. Zelf studeerde ze af als licentiate tolk aan de Vlekho Hogeschool in Brussel. De dag dat ze haar diploma in handen kreeg, tekende ze bij Dart Resourcing, een rekruteringsbedrijf gespecialiseerd in technische ict-profielen. Na twee jaar had ze genoeg gezien. Ze besliste om, samen met oud-collega Ian Morsomme, haar eigen kantoor op te starten. Ulysses Consulting was geboren. Zelf vindt ze het erg belangrijk om haar job op een “gewetensvolle manier uit te oefenen.” “Op de rekruteringsmarkt werkt niet iedereen volgens dezelfde spelregels […] Het zijn steeds dezelfde kantoren die de sector een slechte naam bezorgen”, schrijft De Jonghe in haar boek. “Zeker in een sector als de ict, waar er ontzettend veel geld te rapen valt”, voegt ze daaraan toe. “Dan trek je automatisch mensen aan die het met de ethische spelregels niet zo nauw nemen.”LobbyenHet lobbywerk noemt De Jonghe de grootste toegevoegde waarde van een headhunter vandaag. “Onze overtuigingskracht en de band die we met kandidaten opbouwen, maakt soms het verschil of iemand beslist van job te veranderen of niet. Het is voor ict-professionals ook niet altijd even gemakkelijk om nog door de bomen het bos te zien. Hij of zij wil van ons horen of ze zullen passen in de cultuur van het bedrijf dat wij gaan voorstellen. Dit is een kwestie van vertrouwen. Vergelijk het met een medisch specialist. De patiënt wil van hem ook niet alle mogelijkheden opgesomd krijgen. Hij wil horen wat voor hem de beste oplossing is. Dat soort advies wordt van ons ook verwacht.”Op de vraag wat nodig is om een goede headhunter te zijn, antwoordt De Jonghe met de haar kenmerkende nuchterheid. “Iedereen kent de recepten, het is heus geen raketwetenschap. Een van de belangrijkste zaken is het uitbouwen van een groot en goed netwerk. Dat is niet moeilijk, maar vraagt wel veel tijd en moeite. En daar steken wij veel inspanningen in.”Op haar blog publiceerde De Jonghe ook een aardig stukje over netwerken. Voor veel mensen beperkt zich dat tot het afschuimen van events, om er vervolgens vooral met bekenden te genieten van een glas champagne. An De Jonghe stapt op dergelijke bijeenkomsten af op mensen die ze niet kent, ook al dragen die op het eerste gezicht niets bij tot de business. “Als headhunter moet je dan natuurlijk wel je comfortzone verlaten en relaties willen opbouwen met mensen buiten je doelgroep”, schrijft ze daarover in haar blog.KapperDat de arbeidsmarkt sinds 2005 opnieuw aan het aantrekken is, voelt Ulysses ook. In 2004 had het bedrijf 6 consultants in dienst, vandaag zijn er dat 16. De situatie is vergelijkbaar met de situatie van vóór 2000, vindt De Jonghe. “Alleen is het nu uitgesloten dat we een kapper of een dierenarts in de ict-sector plaatsen, zaken die destijds wel zijn gebeurd”, vat ze de toegenomen maturiteit in de sector samen. Voor de rest, niets nieuws onder de zon, wat het soort profielen betreft. “Sales blijft natuurlijk een vaste waarde, en verder erp, business intelligence, .Net en Java. Alleen crm heeft de verwachtingen niet kunnen inlossen, en die profielen zijn vandaag minder in trek.”Op het einde van het gesprek kan De Jonghe het niet laten om de machocultuur van de ict-sector te hekelen. “Het is niet te geloven hoe de sector nog steeds een echte mannenwereld is. Als je naar een event gaat, domineren mannen in saaie, grijze pakken het totaalbeeld. En dan stappen ze op me af en vragen: van wie bent u de echtgenote? Om te ontploffen!”———-Op zoek naar de witte raafAfgestudeerd als licentiate tolk start An De Jonghe haar carrière bij Dart Resourcing, een rekruteringsbedrijf gespecialiseerd in technische ict-profielen. Twee jaar later, ze is dan 24, richt ze samen met vennoot Ian Morsomme, een oud-collega van Dart Resourcing, haar eigen headhunterskantoor op: Ulysses Consulting.Vandaag, zeven jaar later, telt Ulysses 16 consultants en is het bedrijf goed voor een omzet van 1 miljoen euro. Elke consultant plaatst ongeveer maandelijks een kandidaat.Naast het oorspronkelijke kantoor in Dilbeek gaat straks een tweede pand open in Antwerpen. Vorige maand publiceerde An De Jonghe ‘Headhunters – Op zoek naar de witte raaf’. Het boek gunt de lezer een blik achter de schermen van de wereld van headhunters en is toegespitst op de Belgische en Nederlandse markt.Op haar blog publiceert ze ook regelmatig columns over haar ervaringen in en bedenkingen over de wereld van rekrutering en selectie.[http://andejonghe.blogspot.com]