Migranten in ict : ‘Geen quota, maar ingrijpende maatregelen’

Tewerkstelling van migranten blijft een gevoelig thema, ook bij ict-bedrijven. Niemand ziet heil in minister Vanvelthovens idee om quota op te leggen. Maar wat is dan wel de oplossing?

Brussel, 9 januari 2006: Geïnspireerd door de migrantenrellen in Parijs overweegt de federale minister van Arbeid Peter Vanvelthoven het gebruik van tewerkstellingsquota om het hoge percentage werklozen in de migrantengemeenschap terug te dringen. De bedenking wordt door alle werkgeversorganisaties en door de politieke rechtervleugel genadeloos afgeschoten, maar ze erkennen ook dat er andere acties nodig zijn om de werkloosheid terug te dringen.Ook Edith Jonkers, workforce diversity manager voor IBM EMEA, ziet quota als hefboom voor de migrantentewerkstelling niet zitten, al was het maar om heel praktische redenen: “De meeste migranten van de tweede of derde generatie hebben de Belgische nationaliteit. Als we quota moeten beginnen respecteren, moeten we hen ook verplichten om hun origine aan ons mee te delen, en dat staat haaks op de privacywetgeving. De overheid heeft dus nog wat huiswerk voor de boeg voor ze tot zulke maatregels zou willen overgaan.”Jonkers ziet veel meer heil in een samenwerkingsmodel, waarbij de verschillende belanghebbende partijen hun duit in het zakje doen: werkgever, overheid, onderwijsinstellingen, maar ook vertegenwoordigers van de migrantengemeenschap zelf. “We kunnen het niet alleen, maar we nemen wel onze verantwoordelijkheid,” aldus Jonkers.Eén van de concrete maatregels die IBM neemt om de instroom van migranten te bevorderen, is een reeks guidelines die worden ter beschikking gesteld aan de rekruteringsverantwoordelijken binnen het bedrijf. Niet zozeer om de migranten positief te discrimineren, maar wel om zich niet blind te staren op uiterlijkheden, die een verkeerde indruk zouden kunnen wekken. Jonkers geeft een concreet voorbeeld: “Een rekruteerder dient te weten dat bepaalde allochtone vrouwen hen nooit recht in de ogen zullen kijken. Dit duidt helemaal niet op een gebrek aan assertiviteit, maar op een waarde die hen van kindsaf werd meegegeven.”OnmeetbaarZowel IBM als HP en BT hebben een aantal zaken gemeenschappelijk wat hun houding tegenover migranten betreft. Ze staan heel erg open voor sollicitaties van migranten, in het kader van hun algemeen diversiteitsbeleid. De argumenten klinken bij alledrie ongeveer hetzelfde: de aanwezigheid van migranten in het bedrijf weerspiegelt de sociale realiteit buiten het bedrijf, ze helpt om meer voeling te krijgen met de markt, en door de samenwerking van verschillende culturen binnen het bedrijf wordt het bedrijf er alleen maar beter op.De drie bedrijven hebben uiteraard sowieso veel ervaring met diversiteit, gezien hun wereldwijde aanwezigheid, en de samenwerking van verschillende nationaliteiten binnen één kantoor. BT België, bijvoorbeeld, telt 550 werknemers, en daarin zijn maar liefst twintig nationaliteiten vertegenwoordigd.Maar geen van de drie bedrijven kan (of wil) zelfs bij benadering zeggen hoeveel procent van hun werknemers migranten van de tweede of derde generatie zijn. “Want,” zo klinkt het als uit één mond, “daarnaar vragen zou een inbreuk op de privacy inhouden.” Het mag als een flauw excuus klinken om de povere cijfers niet te moeten prijsgeven, maar deze discretie rond de origine van een werknemers is wel degelijk verplicht volgens de privacy-wetgeving. Hoe kan men dan ooit meten of hun inspanningen om migranten te lokken resultaat hebben geboekt?Outing, naar Brits modelEén mogelijkheid is het Brits model, waar de migranten een platform hebben ontwikkeld waarop ze zichzelf als migrant kunnen ‘outen’, vertelt Reggy-Charles Degen, vice-president hr voor BT Europa, Midden-Oosten en Latijns-Amerika. Maar voor Hugo Bagué, vice-president hr voor HP’s Technology Solutions Group, hoeft het niet per se gemeten te worden: “Kwalificeren is belangrijker dan kwantificeren. Onze rekruteringspartners weten dat we een diversiteit aan talent nastreven, en dat is het belangrijkste.” Positieve discriminatie zou wat hem betreft wel kunnen, maar dan alleen in geval van volledig gelijkwaardige kandidaten, en aangezien de kandidaat nooit naar zijn afkomst zal worden gevraagd, blijft dit “op basis van vermoedens”.Toch zijn alle drie de partijen het erover eens dat het nooit tot een volwaardige vertegenwoordiging van migranten in de ict-bedrijven zal komen zolang men de problemen niet aan de basis aanpakt. Het blijkt namelijk dat er gewoon onvoldoende gekwalificeerde migranten zich aanbieden voor de beschikbare jobs. De voornaamste oorzaak hiervoor ligt in het beperkt aantal migranten dat sowieso aan hogere studies begint, en bijgevolg een nog veel beperkter aantal afgestudeerde studenten informatica uit de allochtone bevolking. Ook hier zijn om privacyredenen weinig cijfers beschikbaar maar één hogeschool kon de voorbije jaren het aantal allochtone afgestudeerde studenten ict op één hand tellen. Voorts blijkt de ict-sector bij migranten, net zoals bij de autochtone studenten, aan aantrekkelijkheid te hebben ingeboet, wat de uitdaging nog groter maakt.Het volledige artikel verschijnt in Data News van volgend vrijdag.