Tien jaar geleden overleed John Goossens

Het is precies tien jaar geleden dat John Goossens overleed tijdens een meeting met het topmanagement van Belgacom in Francorchamps.

Het is precies tien jaar geleden dat John Goossens overleed tijdens een meeting met het topmanagement van Belgacom in Francorchamps.

‘I did it my way’ zo stond er op het doodskaartje op een ijzige novemberdag in 2002. John Goossens kreeg zo goed als een staatsbegrafenis in de Sint-Goedele kathedraal in Brussel.

John Goossens werd in ons land vooral bekend als de topman van Belgacom toen hij er begin 1995 als gedelegeerd bestuurder werd aangeduid na een woelige periode met ceo Bessel Kok en voorzitter Benoît Remiche. Hij moest Belgacom klaarstomen voor de vrije concurrentie in 1998 en leidde de zogenaamde ‘strategische consolidatie’ in goede banen. Uiteindelijk ging het om de overname van net geen 50 procent van de aandelen van Belgacom door een consortium van Amerikanen, Denen en Singapore Telecom. Goossens leidde Belgacom met ijzeren hand maar kon ook op heel wat respect rekenen. Hij was de man die aan de wieg stond van de breedbandstrategie van de dominante operator. Voordien was hij gedurende 7 jaar algemeen bestuurder van Alcatel Bell, het huidige Alcatel Lucent.

John Goossens was een fervente Formule 1-fan en was ook voorzitter van de Koninklijke Automobielclub van België. Hij was tevens bestuurslid bij onder andere TotalFina, KBC en het VEV. In 2000 werd hij tot baron verheven. Zijn plotse dood zorgde voor heel wat ophef. Het duurde tot maart 2003 tot hij vervangen werd door de huidige Belgacom ceo, Didier Bellens.

Hieronder het stukje dat ik 10 jaar geleden voor Data News pende:

John is niet meer John Goossens hield niet van fotografen. Ooit gaf hij me een terechtwijzing toen ik hem, ergens in ’94 als Alcatel Bell topman interviewde op een koude herfstochtend en een fotograaf mee naar binnen in de Brusselse privé-woning loodste. Toen telecomminister Elio di Rupo hem amper een jaar later uitkoos als nieuwe CEO van Belgacom werd hij zowaar overvallen door een horde fotografen. Goossens had alles graag onder controle, wat zich tijdens persontmoetingen vaak vertaalde in dichtgeknepen twinkelogen en een monkellachje. Hij leidde Belgacom met ijzeren hand en slaagde er wonderwel in om de operator zonder al te veel kleerscheuren door de woelige telecomliberalisering van eind jaren ’90 te loodsen. Een prestatie die hem weinig CEO’s van andere telco’s konden nadoen. Toen John Goossens begin ’96 zijn voornaamgenoot John Cordier tijdens een persconferentie als ‘een leugenaar’ bestempelde (het Mobistar-netwerk zou immers nooit binnen de negen maanden kunnen uitgebouwd worden) en het de volgende dag breeduit in een Vlaamse kwaliteitskrant stond, ging er een schok door de Belgische telecommarkt. Maar Goossens nodigde diezelfde dag nog persoonlijk John Cordier ‘s avonds uit in de Belgacomtorens om één en ander bij te praten. Cordier kon later nog altijd smakelijk lachen om het gezicht van de receptioniste die zich een hoedje schrok en vroeg of ie wel wist waar hij was. Daar toonde Goossens zich een bedrijfsleider die het, trouwens net zoals Cordier vaak bikkelhard speelde maar een groot respect had voor entrepreneurs en mensen die voluit voor hun zaak gaan. Beide topmannen zijn op een periode van nauwelijks tien maanden tijd overleden. Allebei hebben ze een enorme impact gehad op de ICT-markt en de economie van het jongste decennium. 2002 zal het jaar worden waar John en John ons lieten met een toekomst die meer dan ooit op hun verleden gebouwd zal zijn. Het is meer, veel meer dan een momentopname.