Als de rook om je hoofd is verdwenen… dan is het tijd om SOA ernstig te nemen. Als we de analisten (en onze eigen enquête) mogen geloven, dan is bijna de helft van alle bedrijven bezig met investeren in een service oriented architecture. Om één eenvoudige reden: concurrentieel blijven.

Even nuchter de cijfers van de Data News enquête bekijken: bijna 47 procent van de ondervraagden beschikt al over een service oriented architecture of is van plan die te implementeren. Geen reden om wild enthousiast te doen, zegt Johan Bruynseels, enterprise architect EDS en coördinator ADM Werkgroep SOA, “want er is toch nog altijd een redelijke weg af te leggen. Je ziet dat ook in de enquête: de helft zegt ja, we kennen SOA, we gaan er iets mee doen, eventueel volgend jaar, maar er is toch nog altijd ook 50 procent die nood heeft aan meer duiding daar rond. Welnu, de tijd is daar rijp voor, we zijn de pilootfase zeker voorbij”.

De facto standaard

Dat is ook de mening van Progress Software, toch een van de marktleiders op het vlak van SOA. “SOA wordt nu algemeen aanvaard als een de facto standaardmethode voor de ontwikkeling of de modernisatie van ondernemingswijde applicaties”, stelt Jan Meir, business manager bij Progress. “Maar niet alle organisaties zijn op dit moment bereid of in staat om de nodige stappen te ondernemen om tot een succesvol SOA-initiatief te komen. Een dergelijke architectuur vereist bijvoorbeeld dat de businessprocessen binnen een organisatie goed in kaart worden gebracht, en dat is lang niet altijd het geval. Ook de organisatorische structuur en de skillset dienen aangepast te zijn aan een SOA implementatie”.

Toch lijkt niemand te twijfelen aan de doorbraak van SOA. Onderzoeksfirma’s schatten dat de investeringen in SOA-projecten in de komende jaren gemiddeld met bijna 50 procent per jaar zullen groeien, de projecties voor 2012 variëren van 18 miljard dollar tot zelfs 160 miljard. Waarom? Omdat een service oriented architecture een flexibele en herbruikbare methode biedt om verschillende toepassingen onderling te verbinden en informatie uit te wisselen, zowel binnen als buiten een organisatie. Het is een architectuur die gebaseerd is op losjes gekoppelde maar interoperabele diensten die onafhankelijk zijn van onderliggende platformen en programmeertalen, vaak gebouwd bovenop webservices gebaseerd op XML.

Geen tabula rasa

“Precies zo’n architectuur is ideaal om je legacy systemen maximaal te blijven benutten”, zegt Bruynseels. “Als je daar vanuit de SOA-omgeving een “wrapper” kan rond weven en er telkens kleine stukjes aan toevoegen, dan kan je bestaande investering bewaard blijven. Juist dat is de kracht van SOA: geen tabula rasa aanpak maar verder bouwen op wat reeds bestaat, heel gradueel”. Hij is er wel van overtuigd dat lang niet iedereen al beseft wat de impact van SOA kan zijn op een organisatie. “Het volstaat bovendien niet een directory met services te hebben, zo werkt het niet, je moet iemand hebben die verantwoordelijk is voor de ict-services die aangeboden worden, en ook iemand voor de business services”. Ook Jan Meir spreekt zich in die zin uit. “Een succesvol SOA-project impliceert dat men bereid is de nodige funding te voorzien voor de komende jaren, dat men bereid is zijn it-organisatie te herstructureren en nieuwe verantwoordelijkheden te creëren, en dat men ook bestaande businessprocessen wil herbekijken. Het gaat met andere woorden veel verder dan de implementatie van een nieuwe technologie – sterker nog: de technologie is bijna bijkomstig, want ook de aankoop van de beste technologie is nog niet automatisch een garantie op succes. Het allerbelangrijkste is dat je een SOA-implementatie niet ziet als een it-project maar wel als een businessproject. De focus moet liggen op business, niet op technologie!”

Johan Bruynseels drukt het zelfs nog iets krachtiger uit: “Als je voor het purisme van SOA gaat, dan rijd je gegarandeerd tegen een muur, want uiteindelijk gaat het om het eeuwige dilemma van de alignering tussen business en ict”.

tekst: Frans Godden