Frederik Tibau expert Digital Innovation & Growth bij Agoria

Net Events stond dit najaar helemaal in het teken van ethernetverbindingen en ‘network access control’- toepassingen. Of hoe technologie die al meer dan twintig jaar bestaat potten blijft breken en interessante alternatieven naar de vuilbak verwijst.

Veel belangrijk nieuws viel er nochtans niet te rapen op de voorbije editie van de it-hoogmis in het zonovergoten Malta. Wat niet betekent dat het een maat voor niets was. Er werden enkele interessante projecten voorgesteld aan de wereldpers, en er kwamen duidelijke trends bovendrijven.

Het grote toverwoord was ethernet, en meer bepaald de fors toegenomen bandbreedte bij ethernetverbindingen. De 10 gigabit-standaard lijkt eindelijk helemaal voor mekaar: infrastructuurleveranciers zoals Force 10 Networks komen met high level switches op de proppen, Intel stelt dan weer twee 10 gigabit-netwerkkaarten voor die zowel voor glasvezel als voor koperverbindingen dienst kunnen doen. Uniek aan deze netwerkkaarten is dat ze weinig stroom verbruiken, waardoor ze minder snel warmlopen, en in feite veel gebruiksvriendelijker worden.

Het Israëlische Ceragon Networks kondigde aan dat het tot 900 megabit bandbreedte over zijn draadloze microwave-verbindingen kan sturen, en dit tot verscheidene kilometers ver. Het Amerikaanse Hatteras Networks beloofde op zijn beurt 5,7 megabit bandbreedte over één enkel dsl-koperpaar. Wanneer meerdere koperparen gebundeld worden, kunnen de connecties zelfs tot 45 megabit bandbreedte aan.

Niet zonder gevolgen

“We staan echt op het punt van een revolutie”, staat it-consultant Jan Guldentops van BA Testlabs stil bij de ethernethype. “Nu de 10 gigabit-standaard gemeengoed wordt, zou dat wel eens de doodsteek kunnen betekenen voor het ‘Fibre Channel’-protocol en de andere opslagoplossingen. Met 10 gigabit verbindingen als betaalbare en betrouwbare backbone, zal het goedkope ISCSI-netwerkprotocol het ongetwijfeld gaan maken. Al was het maar omdat 10 gigabit-ethernetverbindingen uitermate belangrijk zijn voor de virtualisatie van datacenters. ”

Ethernet heeft in het verleden al verschillende technisch betere technologieën naar de geschiedenisboeken verwezen. Denk maar aan Token Ring, een lan-technologie die gepromoot werd in de eerste heft van de jaren tachtig, of het atm-netwerkprotocol. “Intussen lijkt hetzelfde te gaan gebeuren met Fibre Channel”, aldus nog Guldentops.

Dsl wordt overigens evenmin gespaard, omdat ethernet nu ook gebruikt kan worden voor Metropolitan Area Networks (MAN’s) en lastmileverbindingen. Alle switchfabrikanten die aanwezig waren op Net Events presenteerden bovendien een vorm van poortcontrole waarbij de fysieke toegang tot een netwerk met een user-id en een wachtwoord moet worden afgesloten.

Het zal met andere woorden niet meer volstaan om een laptop in te pluggen in een netwerk, elke gebruiker zal zich ook moeten identificeren voor hij daadwerkelijk toegelaten wordt. Eventuele besmette of onveilige machines worden in dat verhaal in een eigen, beperkt virtueel local area network opgenomen.

“Fabrikanten als TippingPoint, ConSentry en Procurve boden allemaal zulke diensten aan”, bevestigt Guldentops. “Al wilde niemand de beladen term ‘network acces control’ (NAC) in de mond nemen. Die naam is immers een beetje te Cisco-georiënteerd. ”

Tijdmachine van CERN

Hoewel de keynote speeches en debatten met protagonisten uit de it-sector tijdens Net Events een beetje aan de oppervlakte bleven, kon communicatie en netwerkverantwoordelijke David Foster van de Europese organisatie voor Nucleair Onderzoek CERN het publiek van de eerste tot de laatste minuut boeien.

CERN heeft met de Large Hadron Collider (LHC) een ‘tijdmachine’ gebouwd die eind dit jaar in gebruik genomen wordt. De 27 kilometer lange tunnel onder de Frans-Zwitserse grens nabij Genève is het grootste en meest complexe wetenschappelijke instrument ter wereld.

Foster vertelde dat de onderzoekers van CERN -door twee protonstralen te laten botsen tegen de snelheid van het licht- omstandigheden kunnen scheppen die niet meer hebben bestaan sinds de oerknal. Door dit te doen hoopt de organisatie een beter inzicht te krijgen in ons heelal.

Wanneer de LHC eenmaal in werking treedt, zal CERN op zijn eentje verantwoordelijk zijn voor 1 procent van alle op aarde gegenereerde informatie, goed voor 15 miljoen gigabyte (15 petabyte) data per jaar. Om dit gigantische datareservoir te kunnen verwerken, werkt CERN al een aantal jaren aan een indrukwekkend computergrid.

Het Grid is eigenlijk gebaseerd op hetzelfde idee als het World Wide Web (dat overigens ook door CERN is uitgevonden), maar gaat nog een stapje verder. Het Grid deelt niet alleen informatie, maar ook computerkracht en opslagruimte. Dat wil zeggen dat wetenschappers via hun pc kunnen inloggen op het Grid en berekeningen kunnen laten uitvoeren op machines aan de andere kant van de wereld.

“De beperkte opslag- en verwerkingscapaciteit van onze huidige it-netwerken vertraagt in feite het onderzoek naar fundamentele levensvragen”, wist Foster nog. “Het delen van computerkracht en opslagruimte zal nodig zijn, want we gaan er van uit dat de analyse van de informatie die vrijkomt tijdens het botsen van de stralen de capaciteit van minstens 100.000 van de snelste computers ter wereld zal vergen. ” z

Frederik Tibau

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content