Misschien herinnert u zich nog de beelden van de neerstortende Spaceshuttle Columbia in 2003? De shuttle spatte bij de terugkeer naar de aarde in duizenden stukken uiteen, omdat de hitteschilden bij de lancering beschadigd waren geraakt. Groot was de verbazing toen de restanten van drie harde schijven teruggevonden werden, en nog groter de opluchting toen bleek dat Kroll Ontrack erin geslaagd was om de data van een van de schijven te recupereren.

Toen NASA de hompjes gesmolten metaal vond, stuurden ze die haast meteen naar Kroll Ontrack dat eerder al dataherstellingsopdrachten gedaan had voor hen. De Amerikaanse data recovery engineer Jeff Pederson was medeverantwoordelijk voor het terughalen van de gegevens op een van de drie harde schijven. “De reden dat het ons gelukt is – één iemand was er twee dagen mee bezig – was dat de harde schijf van een ouder type was (een Seagate ST9385AG van amper 340 MB en maar 4.000 rpm)”, zegt Jeff. “De hard discs die toen gemaakt werden – we spreken over meer dan tien jaar geleden – waren veel logger en hadden een veel stevigere behuizing. Dat heeft ervoor gezorgd dat de eigenlijke schijven (‘platters’) met de data amper geraakt waren en dat we hen in een nieuwe behuizing konden monteren”, zegt Jeff: “De casing was gezien de omstandigheden – zware explosie, hoge temperaturen, enorme druk- en atmosferische verschillen, en een niet onzachte landing op het aardoppervlak – verrassend intact.”

Hoe ouder, hoe beter

Jeff Pederson zegt verder dat de reddingsoperatie ook geholpen werd door het besturingssysteem: “Dat was nog DOS, wat vanuit het standpunt van een data recovery engineer veel beter is dan moderne besturingssystemen. DOS schrijft zijn data lineair weg, terwijl bijvoorbeeld Windows Vista meer geneigd is om de data te verspreiden over de hele fysieke schijf, met het oog op betere performantie.” Jeff Pederson windt er geen doekjes om: “We zijn ontzettend fier op deze geslaagde operatie, maar we beseffen ook dat dit met de huidige, veel fragielere laptopschijven niet mogelijk zou zijn geweest. Met zo’n moderne hard discs kun je de ‘platters’ overigens niet meer ‘verhuizen’ naar een andere behuizing.”

De eigenlijke data bestond uit gegevens van de finale testen van een twintig jaar durend wetenschappelijk onderzoek. De conclusies van dat onderzoek zijn onlangs gepubliceerd in het gespecialiseerde tijdschrift Physical Review E, wat meteen de reden is waarom het nieuws over de geslaagde data recovery nu pas bekend gemaakt werd.

Kristof Van der Stadt