Het Capco van Rob Heyvaert viert zijn tiende verjaardag. Het bedrijf kwam in 2006 in handen van de Indiase durfkapitalist Romesh Wadhwani, maar Heyvaert laat zijn geesteskind niet los. “Doorzetten geeft mij veel voldoening. Capco staat er nog, het verhaal is nog lang niet af, ik ben nog altijd de baas.”

“Eigenlijk is het tijd om te feesten”, zegt Rob Heyvaert (44). Hij pendelt tussen India, Europa en New York en is even op het kantoor in Edegem neergestreken. Precies tien jaar geleden liet de stichter en bezieler van Capco zijn geesteskind inschrijven in het handelsregister. The Capital Markets Company kreeg als missie mee om 1 miljard dollar omzet te halen uit de verkoop van consultancy en financiële software aan banken, beurzen en andere financiële spelers. Om Capco meteen op de kaart te plaatsen, kon Heyvaert rekenen op zijn uitstraling en zijn overredingskracht om rond zich een schare toptalent te verzamelen die zich elke dag in een grijs pak met zwart T-shirt wilde hijsen, de huisstijl van Heyvaert en Capco.

De steile ambities (“We willen de McKinsey van de financiële markten worden”) werden echter geknakt door de aanslagen van 11 september, de snel veranderende financiële markten en de toenemende internationale concurrentie. Vandaag ontwikkelt Capco zich als een nichespeler in de meer complexe producten en dat onder de vleugels van de Indiase durfkapitalist Romesch Wadhwani, die Capco in 2006 overnam via zijn holding Symphony Technology Group (STG).

De vele reizen, de lange uren, de onverwachte tegenslagen en de gebroken dromen hebben Rob Heyvaert nauwelijks getekend. De jaren trekken misschien wat diepere lijnen in zijn gezicht, maar het dagelijkse sportlabeur houdt de ondernemer scherp. En zijn gedrevenheid – zijn koppigheid zeggen anderen – is nog niet afgebot. “Als je ouder en wijzer wordt, verlies je soms een stuk agressiviteit en gedrevenheid. Wel, ik kan u zeggen, bij mij is dat niet het geval. Gelukkig maar. Mijn entourage zegt nog vaak genoeg: ‘Rob, zet achter dit of dat nu eens een punt’. Maar ik weet wat ik wil. En als ik voor iets ga, dan kan mijn omgeving me daar moeilijk vanaf brengen. Je kunt veel zeggen van Capco en we zijn wel van aandeelhouder gewijzigd, maar onze klanten bleven ons wel trouw. We staan er nog.”

Rob Heyvaert hoort niet graag zeggen dat Capco verkocht is. “Capco is niet verkocht aan een strategische partner en is niet opgeslorpt door een grotere concurrent. Alleen de aandeelhoudersstructuur is veranderend en de nieuwe referentieaandeelhouder is een durfkapitaalfonds dat verse middelen pompte in Capco.”

Data News: Lukt het om te rapporteren, terwijl u toch bijna twintig jaar uw eigen baas was?

Rob Heyvaert: Uiteindelijk ben ik nog altijd baas van dit bedrijf. Ik ben een belangrijke aandeelhouder en ik ben ceo. Vergeet ook niet dat ik al tien jaar werk met aandeelhouders. Vroeger was de Amerikaanse durfkapitalist Thomas Weisel de grootste aandeelhouder en ik durf zeggen dat die baziger was dan Romesh Wadhwani. Aandeelhouders zijn uiteindelijk altijd de baas, maar ik heb liever een grote aandeelhouder dan een versnipperd aandeelhoudersschap. En Romesh is een heel intelligente en ervaren ondernemer. Hij is een heel operationele durfkapitalist en hij is heel gedreven. Vandaar allicht dat we zo goed overeen komen (lacht). Romesh Wadhwani en ik. Wij zijn partners.

Hij heeft het laatste woord?

Rob Heyvaert: Hij is de meerderheidsaandeelhouder hé, dus hij heeft het laatste woord. En als hij neen zegt, dan is het neen. Maar de ceo en de aandeelhouder kunnen niet op een totaal andere golflengte zitten. Dan zou een samenwerking onmogelijk zijn.

Heeft hij al neen gezegd?

Rob Heyvaert: Ik tegen hem?

Neen, hij tegen u?

Rob Heyvaert: Neen (uitbundige lach). Maar hij daagt mij wel behoorlijk uit en dat werkt goed bij mij. Hij speelt advocaat van de duivel. Stelt altijd de moeilijke en kritische vragen. Maar uiteindelijk, als hij het antwoord bevredigend vindt, stapt hij mee in het verhaal. Hij is veeleisend, maar over fundamentele zaken verschilden we nog nooit van mening.

Capco had het in 2006 financieel moeilijk. Had u eigenlijk nog een andere optie dan een partner te zoeken?

Rob Heyvaert. We hadden nog een vrij goede cashpositie. 2005 was positief en ook 2006 was operationeel goed. Maar er was nood aan vers kapitaal om onze strategie verder uit te voeren. In dat opzicht kan je stellen dat we geen andere keuze hadden.

U zegt dat 2006 operationeel goed was, maar de cijfers spreken dat tegen: er was een nettoverlies van 15,8 miljoen dollar. Het gecumuleerde verlies sinds de start van Capco was opgelopen tot 268,2 miljoen dollar.

Rob Heyvaert: Je moet die cijfers in zijn context plaatsen. In september 2006 deden we ook een aantal herstructureringen die we in dat boekjaar onmiddellijk afschreven. Het operationele resultaat was ook in 2006 positief.

Hoe zien de cijfers voor 2007 eruit?

Rob Heyvaert: We hebben een omzet van ongeveer 130 miljoen dollar behaald. En we zijn behoorlijk winstgevend. De operationele winst bedraagt zo’n 8 tot 10 procent.

Er was veel kapitaal verbrand tussen de opstart en 2006. Geloofden uw aandeelhouders nog in u?

Rob Heyvaert: Ik zit hier toch nog vandaag. Dus dat betekent dat – ondanks alles – men nog altijd denkt dat ik de juiste persoon ben om dit bedrijf te leiden. Trouwens, ik vind het woord ‘verbranden’ nogal kras. We wilden Capco op de internationale markten plaatsen. Dat is een investering geweest die veel kapitaal vergde. En hou ook rekening met de omstandigheden. Na 9/11 is onze omzet in drie maanden van 70 miljoen dollar naar 15 miljoen dollar gezakt. We hadden net een van onze grootste kantoren in New York uitgebouwd met meer dan 300 mensen. We zaten in het hart van de crisis in de financiële markten. De vraag is gesteld of we er een punt moesten achter zetten. Er zijn tal van grote ondernemingen weggeveegd ten gevolge van de crisis. Op een gegeven moment gaat het over overleven. Maar STG heeft zijn huiswerk gemaakt en het vond dat zowel het businessidee als het management valabel waren, mits nieuw kapitaal. Uiteindelijk zijn het de aandeelhouders die beslissen of Rob Heyvaert nog geschikt is om ceo te zijn van dit bedrijf.”

Hoeveel kapitaal heeft Symphony Technology Group ingebracht?

Rob Heyvaert: Ze hebben oorspronkelijk 100 miljoen dollar gebruikt om de bestaande aandelen te kopen en hebben daarbovenop nog eens 30 miljoen dollar werkkapitaal ingebracht. Bovendien hebben ze dan nog eens 50 miljoen dollar op tafel gelegd voor de acquisitie van City Practitioners. Dat is een bedrijf uit Londen met een omzet van 50 miljoen dollar dat zich specialiseerde in derivaten. In totaal heeft STG een investering gedaan van zo’n 180 miljoen dollar, waarvan bijna de helft verse middelen voor het bedrijf.

Hoe ziet de aandeelhoudersstructuur er vandaag uit?

Rob Heyvaert: STG heeft 70 procent en de rest zit bij het management. Ikzelf heb 12 procent, wat eigenlijk hetzelfde was in 2006. Ik heb toen niet verkocht.

Was STG de enige kandidaat om Capco te verwerven?

Rob Heyvaert: We hebben toen vele gesprekken gevoerd. We hebben vooral gekeken naar wat het bedrijf nodig had. De markt is de voorbije tien jaar helemaal veranderd. Vroeger maakten vooral lokale softwarehuizen de dienst uit, maar nu moeten we het hoofd bieden aan een aantal nieuwe concurrenten, vooral Indiase groepen, en zeker in de VS. We hadden de keuze. Zijn we sterk en competitief genoeg om alleen verder te gaan of hebben we een partner nodig?

U kreeg tijdens het verkoopproces aan Symphony Technology enkele pertinente vragen van misnoegde aandeelhouders die Deminor hadden opgevorderd. Vooral de bonus van zo’n 7 miljoen euro die het management kreeg, zette kwaad bloed bij de aandeelhouders die zelf tegen zware verliezen aankeken.

Rob Heyvaert: Er is toen heel wat wind over gemaakt, maar buiten een tweetal krantenartikels is het daarbij gebleven. Er viel uiteindelijk ook niets te vertellen. Die zogezegde bonussen waren gewoon de variabele compensaties die heel gangbaar zijn in onze sector. Je werkt met mensen en je moet die mensen competitief betalen. Maar dat is allemaal afgesloten.

“Heb ik fouten gemaakt? Misschien had ik geen 20 miljoen dollar in een kantoor in New York moeten investeren. Maar Capco is durfkapitaal en geen spaarboekje van Argenta. Als aandeelhouder moet je de risico’s kennen die je neemt. Dat betekent niet dat ik me niet verantwoordelijk zou voelen voor zijn investering. Integendeel, ik heb een heel groot verantwoordelijkheidsgevoel. Het is niet leuk om tegen je aandeelhouders te moeten zeggen dat hun investering verloren is.”

Wat staat in het businessplan voor de komende jaren?

Rob Heyvaert: We blijven ons specialiseren. We willen vooral ons brood verdienen met de stroomlijning van de meer complexe producten en met risicomanagement. Zo kunnen we ons als nichespeler bewegen tussen de grote jongens die zich vooral bezighouden met het onderhoud en de uitbouw van toepassingen voor de grote financiële spelers. Voor 2007-2008 verwachten wij een groei met 30 procent. Door de overname van City Practitioners zijn we de grootste in de Londense City voor afgeleide producten. En we hebben een vrij belangrijk marktaandeel in Wall Street dat we voort willen uitbouwen.

Dreigt de kredietcrisis andermaal roet in het eten te gooien voor de verdere groei en de expansie van Capco? Of is de kredietcrisis net een opportuniteit?

Rob Heyvaert: Het is nooit een goede zaak als onze klanten pijn lijden. Maar op lange termijn biedt de crisis ons meer werk, omdat de klanten merken dat hun risicobeheer en hun controlesystemen gefaald hebben. In 2006 en 2007 was het nog al innovatie wat de klok sloeg bij de banken. Alles kon en iedereen stortte zich op de afgeleide producten. Daarbij kon je natuurlijk vragen stellen, maar niemand kon de kredietcrisis voorspellen.

Zijn er bij jullie projecten geschrapt als gevolg van de kredietcrisis?

Rob Heyvaert: Er zijn projecten geschrapt, maar dan vooral innovatieprojecten. In de plaats komen voor het eerst in jaren weer projecten op tafel om op de kosten te besparen. De kredietcrisis is nog niet voorbij en in de nasleep ervan verwacht ik een grote consolidatiegolf in de banksector.

Draagt Romesh Wadhwani zwart, uw specifieke stijl?

Rob Heyvaert ( lacht): Neen, dat zou wel leuk zijn. Maar hij houdt van rood. Hij heeft wel sympathie voor onze stijl en gevoel voor detail. Hij draagt keurig een zwart T-shirt als hij op de foto moet. Zoals het hoort (uitbundige lach).

Capco bestaat dit jaar tien jaar. Hebt u reden om te feesten?

Rob Heyvaert: Ik vind van wel. ‘Wat je niet doodt, maakt je sterker’, klinkt het spreekwoord toch. Het zijn tien interessante jaren geweest. We hadden twee weken geleden in Miami een partnermeeting, met alle 42 partners, en hebben de verjaardag ook wel een beetje gevierd. Maar we hebben vooral gekeken naar de komende tien jaar, zoals dat hoort.

En als u voor uzelf vooruit kijkt, blijft u ondernemer, of wordt u financier?

Rob Heyvaert: Ik blijf fanatiek met Capco bezig. En dat nog vele jaren, want het verhaal is nog niet af. En ik heb geleerd dat doorzetten mij veel voldoening heeft gegeven. Dan merk je waar je goed en slecht in bent, en…”

…en waar bent u slecht in?

Rob Heyvaert: Waar ben ik slecht in (stilte)… Ik denk dat ik heel veel moeite heb met mensen die niet voluit gaan. En dat ik daar lastig op reageer. Voor mij is Capco een groot deel van mijn leven en als ik merk dat men daar niet voluit voor gaat, dan reageer ik daar niet zo goed op. Puur operationeel heb ik veel geleerd in die moeilijke periode. Ik heb toen echt moeten leren om van dag tot dag te managen. Ik heb veel meer geleerd met Capco dan met mijn eerste bedrijf, het consultancybedrijf Cimad. Terwijl Cimad een onwaarschijnlijk succesverhaal was. Dat hebben we zonder een euro extern kapitaal van scratch opgebouwd tot een groep van 1400 mensen, voor het aan IBM verkocht werd. Ik heb geleerd dat als het even slecht gaat, je meteen wordt afgeschreven, terwijl je dan pas te weten komt wat je in je mars hebt. Ik ben voorts ook slecht in het balanceren van mijn tijd. Ik ben een enorme workaholic, en mijn relatie – die trouwens goed is (klopt af) – is toch vaak op de tweede plaats moeten komen. En dat is niet altijd gezond.

Hecht u belang aan waardering? In het begin van Capco was u god en een visionair, toen het slecht ging was u een verkoper van gebakken lucht?

Rob Heyvaert: Als iemand schrijft dat ik gebakken lucht verkoop, dan neem ik hem dat niet kwalijk, want dat betekent dat hij niet begrijpt wat wij doen. Als je na tien jaar 150 miljoen dollar krijgt voor je bedrijf en als alle grote banken in je klantenbestand zitten, dan kan je moeilijk volhouden dat Capco gebakken lucht is. Waar ik wél moeite mee heb, is dat men je verhaal niet goed begrijpt of wil begrijpen. Maar wat kan je daaraan doen? Trouwens, ik ben nogal outspoken als ik naar buiten treedt. Ik leef niet in een obscuur hoekje. En dat zijn dan de gevolgen zeker?

Daan Killemaes en Lieven Desmet

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content