Weinig mensen in de Waalse it-sector die Carmelo Zaccone níet kennen. Geen conferentie of Zaccone tekent present, geen buitenlandse missie of de Italiaan is van de partij. De sympathieke telecom- en netwerkevangelist van het AWT (Agence Wallonne des Télécommunications) is zelf nog maar 35, maar heeft er al een carrière opzitten waar velen meteen voor zouden tekenen

Sinds hij aan de slag is als netwerkexpert bij het AWT, lijkt Carmelo een beetje tot rust te komen. Al kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Drie start-ups heeft hij intussen op zijn actief, “en er zullen er nog volgen”, vertrouwt de ondernemer ons toe. Maar Zaccone houdt ook graag de touwtjes in handen. Als geldschieters er een andere mening op nahouden, dan wil hij het wel eens voor bekeken houden. Dan steekt zijn zuiderse temperament de kop op.

“Wanneer je aan de wieg staat van een onderneming, ben je heer en meester”, legt hij uit. “Je bepaalt de richting die het bedrijf moet uitgaan, en zo hoort het ook. Maar als er dan investeerders mee in het verhaal stappen, willen zij ook wat in de pap te brokken hebben. In de praktijk komt het er vaak op neer dat je door hen wordt opgegeten.”

Mede daarom trok Zaccone zo snel de deur achter zich dicht bij FinaTech en WrLS (spreek uit: Wireless), twee start-ups die hij nochtans op eigen conto mag schrijven. “Ik wil dingen in gang kunnen zetten, deuren kunnen openen. En als ik opsta met het idee dat we verkeerd bezig zijn, dan hoeft voor mij het niet meer. Ik wens FinaTech en WrLS nog veel geluk, maar daar stopt het wel.”

Amstrad

Carmelo Zaccone is al op erg jonge leeftijd in de weer met computers. “Toen ik tien jaar was kreeg ik mijn eerste Amstrad, en begon ik al kleine applicaties te ontwikkelen in Basic”, vertelt hij. “Zoals Obelix als kind in een vat met superdrank is gevallen, werd ik van meet af aan ondergedompeld in de informatica.”

Als student komt Zaccone tot het besef dat hij niet voorbestemd is om een ‘doordeweekse it’er’ te worden die de godganse dag achter zijn computer zit. “Ik ontdekte dat het nog leuker is om met architectuur bezig te zijn, met software-engineering. Tijdens mijn licenties computerwetenschappen zag ik het internet doorbreken, en sindsdien ben ik een echte ip-geek.”

Een aanbod om voor Microsoft te gaan werken in Redmond, slagt hij af. “Ik voelde me daar niet klaar voor, en mijn vriendin had bezwaren”, klinkt het. “Zelf droomde ik ervan om bij Cisco te gaan werken, maar uiteindelijk ben ik bij Alcatel Bell beland, in de nieuwe afdeling Network Architecture.”

“In 1998 was Alcatel nog geen netwerkbedrijf, maar een zuiver telecombedrijf”, aldus nog Zaccone. “De onderneming ontdekte langzaamaan het internet, en ik vond dat geweldig. Het was het begin van adsl, van ip over adsl, en ik kwam aan het hoofd te staan van de onderzoeksgroep die met IPV6 bezig was. Zo heb ik ooit de allereerste white paper geschreven over hoe Alcatel moest omgaan met IPV6.” Carmelo blijft twee jaar bij Alcatel, tot hij in 2000 een eigen bedrijfje uit de grond stampt, Indigo Software genaamd. “Bij Alcatel hield ik me onder andere bezig met voip, en diende ik de nieuwe SIP-technologie te onderzoeken (Session-Initiation Protocol). Voor mij was het van meet af aan duidelijk dat SIP dé tool was voor voip, maar Alcatel geloofde er toen niet in.”

Samen met een collega beslist Zaccone om dan maar zelf SIP-gebaseerde software te gaan bouwen, en niet veel later is Indigo Software een feit. “We behoorden tot de wereldwijde top tien voor SIP-software”, gromt Zaccone tevreden. “We hebben toen ongeveer 15 miljoen dollar kunnen ophalen, in drie rondes. Ik had een bureau in Brussel, en eentje in San Francisco. Ongelooflijk, ik was dag en nacht in de weer. Tot mijn vrouw me de keuze liet: ofwel kies je voor je werk, ofwel kies je voor mij.”

AWT en FinaTech

In 2001 verlaat Zaccone Indigo Software, en gaat hij aan de slag bij E-System, een softwarebedrijf dat hij kent via een vriend. “Het was meteen mijn eerste ervaring met een typisch Waalse kmo”, klinkt het. “Ik ging werken in Gosselies, op een kwartiertje rijden van thuis. De baas van E-System wilde zijn bedrijf verder ontwikkelen, en had een ambitieus plan opgesteld op software te gaan bouwen voor de telecomsector.”

“Jammer genoeg ontbeerde E-System de middelen om er een echt netwerkbedrijf van te maken. De directie kon ook de juiste mensen niet aantrekken, waardoor ik me al snel ongemakkelijk ging voelen. Ik zat toen nog vol ambitie, en wilde snel iets anders gaan doen. Alcatel was opnieuw geïnteresseerd, maar ik had dan weer geen zin om naar Antwerpen te verkassen.”

Wanneer Carmelo in 2004 gevraagd wordt om voor het AWT te gaan werken, is de kogel snel door de kerk. “Ik mocht nieuwe technologieën promoten, kon intern een beetje aan R&D doen, en zou de overheid adviseren op het vlak van e-government. Toegegeven, creatie an sich maakte niet echt deel uit van het pakket, al werd ik ook de interne netwerkingenieur, en kon ik fiber to the office implementeren, net als IPV6. In heel wat nieuwe lastenboeken in Wallonië is IPV6 nu als standaard opgenomen. Kijk, op die manier kan je dus ook een concrete bijdrage leveren (lacht).”

2004 is ook de periode van de verkiezingen. Bedoeling is om een ‘Incubateur Numérique Wallon’ te bouwen, waar het AWT en een rist andere technologiebedrijven samenkomen. “Men had mij beloofd dat ik de technische verantwoordelijke kon worden van die incubator. Het gebouw in Mont Saint-Guibert is wel gebouwd, maar het project is nooit van de grond gekomen.”

Begin 2008 begint het heilige vuur opnieuw te branden, en stampt Zaccone het consultancybedrijfje Finatech uit de grond, samen met een partner uit de financiële sector. “Uitbesteding van strategische competenties, technologische audits, die dingen. Het duurde niet lang of we waren met tien. Tot eind september kon ik Finatech na mijn uren bij het AWT doen, maar tegelijk gaf ik ook nog les aan de Universiteit van Bergen. Het werd allemaal een beetje veel. Omdat het AWT me liever niet zag vertrekken, heb ik een tijdje parttime voor hen gewerkt, en parttime voor FinaTech.”

Uit FinaTech ontstaat weer een nieuw project, dat WrLS wordt gedoopt. “WrLS is eigenlijk een service provider. Een bedrijf dat je kan helpen om draadloze netwerkinfrastructuur te installeren. We hadden een mooie proof of concept, in Mont Saint-Guibert, waar we een wireless mesh-oplossing geïmplementeerd hebben. Ik heb toen even lobbyist gespeeld, en ben investeerders gaan zoeken.” Carmelo beseft dat hij niet de grote ondernemer is die José Zurstrassen bijvoorbeeld wel is. “Met WrLS zijn we misschien te snel geweest, en in de telecomsector heb je echt grote investeringen nodig. Maar het zit me nu eenmaal in het bloed om met nieuwe dingen bezig te zijn. Om te creëren. Om dingen uit te proberen.”

Pleidooi

Intussen kunnen Waalse ict-bedrijven door de bomen het bos niet meer zien. Ze weten niet tot welke organisatie ze zich moeten richten voor informatie, ze weten niet welke instantie verantwoordelijk is voor het toekennen van subsidies. Naast het AWT is er immers nog Infopole, heb je Technofutur, is er EASI-WAL, het lijstje is lang.

“Ik ken het probleem”, geeft Zaccone toe. “Voor ik aan de slag ging bij het AWT, kende ik de organisatie zelf niet eens. Er heerst een grote onduidelijkheid over de opdrachten van die verschillende organisaties. Daarom ook dat we er bij het AWT een erezaak van maken om zo veel mogelijk naar buiten te treden, om ons kenbaar te maken.”

“Als je naar de letter van de wet kijkt, dan is er maar één Waalse organisatie die de uitdrukkelijke opdracht heeft om technologie te promoten, en dat is het AWT. In-fopole wordt wel gesteund door de overheid, maar die organisatie is er vooral om de markt te stimuleren, en om ict-bedrijven bij elkaar te brengen. Ook in de steden zijn er kleine organisaties die ict moeten promoten bij bedrijven. Je hebt er in Luik, in Charleroi, in Namen… Bij het AWT proberen we wat te modereren, en de krachten te bundelen. Er is nog veel werk hoor, dat besef ik wel.”

Zaccone besluit met een warm pleidooi voor Wallonië als ict-regio. “Het potentieel is aanwezig. Als ik dat zelf niet geloofde, dan zou ik nooit voor het AWT zijn beginnen werken. Twee weken geleden stond Early Tracks bijvoorbeeld nog in Data News. Dat is toch een start-up die met erg interessante dingen bezig is?”

De vaak gehoorde klacht dat de Waalse overheid niet geïnteresseerd is in ict, wuift de Siciliaan weg. “Dat geloof ik niet. Ict ontbreekt misschien als competitiviteitspool in het Marshall-plan, maar als je dieper gaat graven, dan merk je dat informatietechnologie beschouwd wordt als een transversale nood, over de verschillende competitiviteitpools heen. Ict is van het allergrootste belang in de chemische sector, in de transportsector, in de aeronautiek, …”

“Wallonië is, net zoals Vlaanderen trouwens, een regio die drijft op kmo’s. Als we vertraging oplopen ten opzichte van andere regio’s, is dat niet omdat er geen initiatieven zijn, maar omdat er onvoldoende mankracht is om die initiatieven ten volle te kunnen ontwikkelen. Het ontbeert de bedrijfjes vaak aan middelen om aan marketing te kunnen doen. Er zijn ook te veel filters”, klinkt het nog. “Ik vertel je geen geheim als ik zeg dat de meeste dingen in Wallonië via een lastenboek verlopen. Maar als er te veel administratieve barrières zijn, als een project een bepaalde grootte moet hebben om te kunnen meedingen naar subsidies, dan los je het probleem niet op. Neem die filters weg, en je krijgt een heel ander beeld van de sector. Ga maar eens in de databank van het AWT neuzen. Daar staan een kleine 1500 spelers in die allemaal een toegevoegde waarde leveren in informatie- en communicatietechnologie.” #

Frederik Tibau

Waalse ict-bedrijven zien door de bomen het bos niet meer. Ze weten niet welke instantie verantwoordelijk is voor het toekennen van subsidies.