‘Impact is voor mij belangrijker dan een titeltje’

Een gebrek aan energie kan u Valerie Taerwe moeilijk verwijten. Ze stond als student al mee aan de wieg van studentengroep CenEka en it-dienstverlener G-Flux. Ondertussen is ze consultant bij AE, een functie die ze combineert met een zitje in het management van c-Quilibrium. En dan geven wij bij Data News haar nog een extra rol : Young ICT Lady of the Year.

Een van de redenen waarom de jury voor jou koos was je enthousiasme. Waar komt het idee vandaan om met een wedstrijd als deze mee te doen ?

VALERIE TAERWE : Er zijn echt wel te weinig dames in it. Ik heb zelf computerwetenschappen gestudeerd, dat is een diep technische opleiding waar je van bij het begin maar met twee tot drie dames zit. Ik wil dat voor een stuk mee veranderen maar dat is niet makkelijk vanuit je eigen hoekje. Ik merk bijvoorbeeld dat er een groot stereotype rond ‘werken in it’ hangt. Dat valt vooral op als ik tijdens infosessies met meisjes spreek. Met gewoon één interactie krijg je dat niet weg. En ik denk dat een wedstrijd als deze ondertussen wat aan gewicht heeft gekregen, waardoor je hopelijk wat meer impact kunt hebben. Daarom wil ik er ook echt mijn schouders onder zetten.

Is het dan de bedoeling om te helpen meer meisjes in stem-richtingen te krijgen ?

TAERWE : Dat zou echt super zijn. Er is ook een enorme nood aan. Naar de toekomst toe zijn er duizenden it-jobs die niet kunnen worden ingevuld. En heel veel meisjes kiezen daar niet voor omdat het beeld leeft dat technologie iets is voor jongens of dat ze dan hele dagen achter een computer zitten. Dat is enorm kort door de bocht, want it is veel meer dan enkel achter je computer zitten. Daarnaast wordt vandaag bijna elke job die je doet zo sterk beïnvloed door technologie dat het verschil vooral zit in wat je ermee doet. Dat je werkt aan software, bouwt aan een product. De ene job is daarom niet meer ‘voor nerds’ dan de andere en dat komt nog veel te weinig naar voor. Bij it denken mensen nog te vaak aan ‘een nerd’, iemand met een brilletje die niet buiten komt. Dat leeft echt nog altijd.

Jou heeft het alvast niet tegengehouden om computerwetenschappen te studeren. Had jij dan geen last van dat stereotype ?

TAERWE : Mijn papa is een ingenieur, dat helpt enorm. Ik geloof ook echt wel in rolmodellen om die tendens voor een stuk te veranderen. Ik heb zelf nagenoeg geen last gehad van die stereotypen. Mijn opvoeding speelt daarin meer, maar ook het feit dat ik de juiste mensen ben tegengekomen. Ik heb dat beeld rond it ook nooit echt zelf zo ervaren, maar dat is zeker niet voor iedereen zo. Ik heb al dames gesproken die zich geremd voelen door de machocultuur die vaak rond it hangt. En dat is spijtig want het zou net omgekeerd moeten zijn. Ze zouden net overtuigd moeten zijn dat ze het aankunnen en er dan zo doorbreken. Dat gevoel van, ‘ik kan dit’, een soort ‘supervrouw’ gevoel, het zou mooi zijn als we een aantal meisjes ervan kunnen overtuigen dat het iets voor hen is, dat ze daarin kunnen schitteren.

Is het vanuit die ambitie om supervrouw te zijn dat je zoveel nieuwe projecten bent gestart ?

TAERWE : Ik denk het niet. Wel is het zo dat ik moeilijk kan stilzitten. Ik vind het enorm leuk om dingen te starten. Een vonk laten ontvlammen tot iets tastbaars is een van mijn favoriete bezigheden op welk domein het ook is. Ik engageer me nogal snel en als ik dan iets doe, zorg ik ook dat dat ergens geraakt.

Heb je tussen al die projecten door last om rust te vinden, kwestie van zelf niet op te branden ?

TAERWE : Het is wel een beetje de balans zoeken, ja. Het is een uitdaging. Ik heb meer de neiging om net iets te veel te doen dan net iets te weinig. Maar ik hecht nog altijd heel veel belang aan regelmatig met vrienden afspreken, ik ga een keer per week duiken. Ik probeer daar iets heiligs van te maken. Ik weet dat je die momenten van rust moet inbouwen dus ik doe dat dan ook. Maar het is wel een valkuil. Ik zou constant met mijn werk kunnen bezig zijn als ik niet oppas.

Je bent al van tijdens je studies een van de weinige vrouwen in jouw sector. Is dat iets waar je je erg van bewust bent ? Merk je dat je het soms anders aanpakt ?

TAERWE : Ik werk eerlijk gezegd ondertussen al zo lang in it dat ik het vaak niet meer merk dat ik omringd ben door mannen. AE heeft bijvoorbeeld een vrij goeie mix. Het is nog altijd niet super, we zijn met ongeveer een kwart vrouwen, maar voor een bedrijf in it is dat al vrij goed. Maar ook daar zit ik soms in een vergadering met meer dan tien personen en besef ik plots dat ik de enige vrouw aan tafel ben. Dus het is niet iets waar ik constant mee bezig ben. Je voelt anderzijds wel dat je dingen op een andere manier aanpakt. Ik krijg bijvoorbeeld vaak de feedback dat ik te onzeker ben en dat zie je bij de mannen die in hetzelfde jaar gestart zijn veel minder. Ik ben ook meer bezig met alles dat empathisch is. Dat is een eigenschap die in het algemeen binnen AE wel gebruikt wordt door iedereen, maar er zijn wel dingen waar je als vrouw gemakkelijker de nadruk op legt. Het is daarom ook dat het zo belangrijk is dat je die mixed teams krijgt. Je gaat altijd een aantal stereotype eigenschappen hebben, of die ons nu aangekweekt zijn door de maatschappij of inherent in ons zitten, daar ben ik niet uit. Maar ze zijn er wel. Net door een mixed team na te streven zou je daar een goede balans ik kunnen vinden.

Er zijn een aantal rollen in it, zoals analyst, project manager, designer, waar je makkelijk de associatie kunt maken met dingen die typisch als vrouwelijk bestempeld worden. Daar zit die trend er ook veel meer in. Algemeen heb ik het gevoel dat mensen het veel te veel in één bakje gooien. Het is net dat stereotype. Het mag niet zijn ‘als ik in it ga dan ga ik hardcore programmeren’. Men is zich nog te weinig bewust van dat er zoveel andere jobs zijn in technologie. Dat is ook een van de dingen die me in AE aansprak : de grens tussen it en business laten vervagen. We proberen daar de it en de business dichter bij elkaar te krijgen. Mensen zien nu vaak het it-departement als de leverancier en daarnaast de business die de aanvragen doet. Maar eigenlijk is dat meer een constante samenwerking. Het zijn geen silo’s.

We horen vaak dat je als vrouw harder je best moet doen om even ver te komen in een mannenwereld, heb jij dat gevoel ?

TAERWE : Toen ik aan UGent studeerde, was de universiteit net bezig om heel wat acties rond die thematiek op poten te zetten. Daar heb ik het eerder altijd als een stimulans ervaren dan omgekeerd. Ook rond G-Flux en ondernemerschap, dat was net de periode dat zij met ondernemerschap bezig waren. Dus je wordt net gesteund in wat je aan het doen was. Daarna heb ik ook heel bewust gekozen voor een bedrijf waar open, transparante cultuur heel belangrijk is. Ik denk dat het enorm helpt om dan niet tegen het glazen plafond te lopen. Ik kan me moeilijk inbeelden dat dat zou gebeuren in mijn job maar ik hoor inderdaad van andere dames wel dat zij dat sterk ervaren.

Het is ook niet mijn brandende ambitie om ceo of cio te zijn. Dat betekent trouwens niet dat ik geen ambitie heb. Maar AE is bijvoorbeeld meer een netwerkorganisatie waarin je naargelang noden van het bedrijf makkelijk andere rollen kunt invullen. Je hebt dus niet die ladderstructuur, maar hebt een vlakkere organisatie waarin je van rol kunt veranderen en dan binnen dat domein iets nieuws kunt gaan doen. Dat vind ik veel belangrijker dan te zeggen dat over zoveel jaar ben ik ceo of cio zal zijn. Voor mij is impact veel belangrijker dan een titeltje. Bij sommige bedrijven gaat dat helaas hand in hand maar volgens mij hoeft dat niet. Ik weet dus niet wat de toekomst brengt, maar ik weet wel dat ik iets wil uitbouwen. Het ondernemerschap is een van de dingen waar ik zelf nog altijd van droom en waar ik misschien de stap wel zal zetten, maar wanneer dat er komt, dat weet ik nog niet.

Els Bellens