Het moet een heuglijk moment geweest zijn voor het management van Vodafone Qatar, die dag dat bekend raakte dat de Wereldbeker Voetbal van 2022 georganiseerd wordt in ‘hun’ land. Niet alleen zal de operator op de eerste rij zitten wanneer de lastenboeken worden uitgeschreven, het klantenbestand zou wel eens kunnen exploderen in de aanloop naar de Cup.

Volgens ruwe schattingen zal er minstens 100 miljard dollar geïnvesteerd worden in infrastructuurwerken. Van metronetwerken die de spectaculaire stadions met elkaar verbinden, tot heuse nieuwe steden zoals het megalomane Lusail. Om dat alles op te bouwen, moeten er honderdduizenden extra arbeidskrachten en bedienden aangetrokken worden uit heel de wereld. Je zou voor minder gaan watertanden als enige nieuwe licentiehouder op de plaatselijke telecommarkt. Te meer omdat Vo-dafone op de eerste rij zal zitten wanneer de lastenboeken voor de Wereldbeker straks worden uitgeschreven.

Overigens zal ook Alcatel-Lucent een graantje meepikken als exclusieve technologiepartner van Vodafone in Qatar. Bovendien wil sjeik Hamad bin Khalifa Al Thani een versnelling hoger schakelen met de uitrol van zijn Nationale Fibernetwerk, een taak die niet enkel werd toegewezen aan de gevestigde operator Qtel, maar ook aan het buitenlandse consortium. Binnen enkele jaren moet 95 procent van de bevolking toegang hebben tot fixed breedbandinternet met snelheden van 100 Mb per seconde.

Qtel is al meer dan 30 jaar de incumbent operator in Qatar. Tot twee jaar geleden was datzelfde Qtel ook de enige operator in het emiraat. Met het logische gevolg dat de prijzen aan de hoge kant waren. Voor de Qatari zelf is dat geen probleem, zij behoren tot de rijkste mensen in de wereld. Maar voor de vele expats en arbeiders had het uitblijven van enige concurrentie nare gevolgen. Wie van de Aziatische gastarbeiders kon het zich immers veroorloven om meer dan een halve euro per minuut te betalen om naar huis te bellen?

De Qatar Foundation, het investeringsvehikel van de emir, zag de bui al hangen en besloot in 2008 om een nieuwe licentie toe te kennen aan het Britse Vodafone. Kleine nuance misschien: Vodafone Qatar is slechts voor 23 procent in handen van de Europese telefoongigant. 49 procent behoort de Qatar Foundation toe, en 28 procent is in handen van lokale aandeelhouders. Wat voor een stuk verklaart waarom de Britten niet meteen geneigd zijn om zwaar te investeren in het emiraat.

Desalniettemin kon Vodafone Qatar op twee jaar tijd een redelijk succesvolle business op poten zetten. Zoals verwacht haalden de lagere prijzen heel wat geïnteresseerden over de streep. Het tijdelijke Europese management kon intussen ruim 600.000 klanten aantrekken – vooral arbeiders en bedienden- goed voor 37 procent van de mobiele populatie, en 19,5 procent van de inkomsten uit mobiele telefonie.

Dual Sim

Alcatel-Lucent mocht het mobiele netwerk leveren, dat vandaag voorziet in een 3G-dekking van 98 procent. Daartoe werden er 408 sites uitgerold in open lucht, en een 100-tal sites indoor. Pittig detail: een twintigtal basisstations werd ‘gecamoufleerd’ in de minaretten van enkele grote moskeeën in en rond de hoofdstad Doha.

“Dergelijke oplossingen laten ons toe om ook op minder evidente plaatsen telecommunicatiediensten uit te rollen”, vertelde cto Jenny Howe van Vodafone aan het Europese journaille dat werd overgevlogen.

Toch is er wat coverage betreft nog heel wat werk aan de winkel. De vele arbeiders uit landen als Nepal, Bangladesh en de Filippijnen klagen over de slechte ontvangst in de kampen waarin ze verblijven. Volgens Howe eerder een capaciteits- dan een dekkingsprobleem, “want die kampen groeien snel”, al geeft ze grif toe dat het netwerk van Qtel vooralsnog een betere dekking garandeert.

Het gevolg is dat heel wat buitenlanders met een dual sim telefoon rondlopen in Qatar. Een kaart van Vodafone om goedkoop naar huis te bellen op de plaatsen met een goede ontvangst, en een kaart van Qtel om te telefoneren met de taxicentrale, of met de ploegbaas. Nu de prijzen van Qtel sinds de komst van de concurrent flink gedaald zijn, is het interessant om zo’n dual sim telefoon op zak te hebben. In China zijn zo’n toestellen intussen schering en inslag, maar ook Samsung brengt ze al op de markt in Azië en het Midden-Oosten.

Multicultureel

Het rijke emiraat aan de Perzische Golf is extreem multicultureel. Momenteel wonen en werken er mensen van minstens 50 nationaliteiten. “Maar de meeste onder hen blijven slechts tijdelijk in Qatar”, aldus nog Howe, “en worden vervangen door nieuwkomers. Dat is een interessant gegeven, want eigenlijk kan je zo nieuwe klanten blijven aantrekken.”

Anders dan bij ons, kan de populatie ingedeeld worden in duidelijke segmenten. De arbeiders geven weinig uit en willen zo veel mogelijk geld naar huis sturen. Abonnementsformules zijn niet aan hen besteed, wel goedkope herlaadkaarten van 10 Rial (2 euro). Ter info: een gemiddelde arbeider verdient ongeveer 700 Rial of 140 euro per maand. Daarnaast heb je de Qatari zelf, bij wie merkentrouw heilig is, en die bij hoog en laag blijven zweren bij Qtel.

“Of Vodafone zijn dienstenaanbod diversifieert? We proberen dat toch te doen”, zegt de cto. “Maar omdat we een relatief nieuwe operator zijn, moeten we ons voorlopig vooral concentreren op basisdiensten als voice, sms en mobiel internet. Met Vodafone Money Transfer hebben we wel al een dienst uitgerold waarmee klanten gemakkelijk geld kunnen versturen naar mobieltjes in heel de wereld. In totaal maken al 20 miljoen mensen in Afrika, het Midden-Oosten en Azië gebruik van die service.”

Ceo Mark Kassis van Alcatel-Lucent Qatar is alvast erg trots op het feit dat zijn bedrijf actief is in het emiraat op een dergelijk cruciaal en historisch moment. “Onze bijdrage zal er in bestaan de ecologische voetafdruk van al onze telecominfrastructuur met 50 procent te verminderen tegen 2020”, aldus de manager. “Daarom ook dat we ons allereerste commercieel basisstation dat werkt op wind- en zonne-energie in Qatar hebben opgesteld.”

Frederik Tibau

Nu de prijzen van de incumbent operator flink gedaald zijn, is het interessant om een dual sim telefoon op zak te hebben.