De tegenstanders van het eHealth platform halen mogelijke misbruiken aan om de installatie ervan te blokkeren. We moeten een onderscheid maken tussen het eHealth platform en de toepassingen die erop draaien. Er is nood aan een overheidsinitiatief om op een veilige manier elektronische uitwisseling van medische gegevens toe te laten. Nu zijn er verschillende decentrale initiatieven waarvan de beveiliging ondermaats is omdat men te weinig geld of kennis heeft. De kans dat we daarmee vroeg of laat een incident hebben is vrij groot. Een centraal platform laat toe beveiliging en toegangscontrole lege artis en uniform voor iedereen te organiseren. Een groot deel van het werk moet maar één keer gebeuren. Een tweede struikelblok blijkt het uniek patientennummer te zijn. Dit is een noodzaak omdat men zeker moet zijn dat gegevens niet in het verkeerde patientendossier terecht komen. De privacycommissie had zich al akkoord verklaard met het gebruik van het rijksregisternummer hiervoor. De gezondheidswerkers moeten dit nummer al voor zoveel rapporteringen gebruiken dat het geen zin had hiervoor nog een apart nummer uit te vinden en iedereen een link te laten bijhouden. De tegenstanders denken dat als we hetzelfde rijksregisternummer gebruiken dat ook betekent dat die gegevens zomaar kunnen worden gecombineerd. Het is perfect mogelijk om databases niet alleen fysiek maar ook technisch van elkaar te isoleren. En wat de controle op de uitvoerders van dit alles betreft: er is in de raad van beheer van het eHealth platform vertegenwoordiging voorzien voor artsen, ziekenfondsen, overheid,… Men kan de veiligheid en de privacy van de gegevens daar perfect controleren en auditen. Men kan voor de verschillende toepassingen en registraties bovenop het platform dan nogmaals aparte bestuursraden of controlemechanismen voorzien, maar de basisdiensten hoeven dan toch niet meer elke keer opnieuw uitgevonden te worden. Het lijkt me ook nuttig dat gezien vele gegevens niet alleen van zorgverstrekker naar zorgverstrekker lopen, maar ook van zorgverstrekker naar ziekenfonds, naar overheid, naar registratietoepassingen zoals het kankerregister,… dat we één platform voor alle stromen afspreken. Zo verminderen we de complexiteit, reduceren we de kosten en verhogen we de efficiëntie. Wat het alternatief is? Als we lang wachten zal de patiënt het zelf regelen. Hij eist zijn dossier op in een Personal Health Record zoals Google Health of Microsoft HealthVault en zal zelf bepalen met wie hij het deelt.

Bart Van den Bosch is cio van het UZ Leuven en deeltijds docent bij het departement Maatschappelijke Gezondsheidszorg van de KU Leuven.

Bart Van den Bosch