Kristof Van der Stadt
De digitale werken van De Croo
Kersvers premier Alexander De Croo heeft heel wat krediet opgebouwd in de ICT-wereld. “Maar dat is ook een tweesnijdend zwaard”, schrijft Kristof Van der Stadt, hoofdredacteur Data News.
Nooit heb ik op enkele uren tijd zoveel oude selfies met een nieuwe premier zien verschijnen als nu. De timeline in mijn sociale bubbels op LinkedIn, Facebook en Twitter kleurden spreekwoordelijk blauw toen bekend raakte dat Alexander De Croo de eerste viool speelt in Vivaldi. Spreekwoordelijk blauw, want dit hoeft niet noodzakelijk iets te zeggen over de politieke kleur van mijn bubbel, maar wel over de inhoudelijke aard. Wie mij volgt op Twitter (en wie ik zelf volg) is vooral geïnteresseerd in technologie, telecom en ICT. Op LinkedIn ben ik grotendeels werkvriendjes met de verzamelde Belgische en in mindere mate ook internationale ICT-wereld. En Facebook is Facebook: een bont allegaartje van familie, vrienden, kennissen en toch ook wat professionele contacten.
Maar sinds 30 september zie ik dus vooral De Croo. De Croo op een boekvoorstelling. De Croo op een seminarie over blockchain. De Croo over het belang van digitalisering. De Croo over diversiteit in ICT. De Croo op bezoek in een codeerschool. De Croo die ICT-vrouwen een duwtje in de rug geeft. De Croo op de opening van een nieuw kantoor.*even scrollen* De Croo bij een IT-dienstenleverancier. De Croo op een hackathon. De Croo die al eens een start-up ondersteunt. De Croo, evengoed ook bij een CIO-vereniging. De Croo op een – welja – uitreiking van de Data News Awards. De Croo in Kenia. De Croo in Bommerskonten; het had zomaar waar kunnen zijn.
Het punt waar ik naar toe wil: onze kersverse premier heeft een ferm spoor achter gelaten in de brede ICT-wereld, breder nog dan mijn bubbel. Van 11 oktober 2014 tot 9 december 2018 was hij als vicepremier ook bevoegd voor de Digitale Agenda en Telecommunicatie in de regering Michel I. Het was vooral in die periode dat De Croo overal leek op te duiken en gretig inging op uitnodigingen. Niet louter om handjes te schudden of om te spreken – dat ook natuurlijk -, maar even goed ook om te luisteren en mee te denken. IT-bedrijfsleiders, IT-studenten, IT-starters, IT-managers en IT-ontwikkelaars; allemaal gingen ze met hem op de foto: de foto’s die ik nu massaal weer zie opduiken. Mensen gingen met hem op de foto omdat ze overtuigd waren van zijn dossierkennis. Dat hij weet heeft van wat speelt in de technologiesector. Dat hij het belang van IT onderkent én het ook in zich heeft om de sector te ondersteunen. Dat digitale transformatie uit zijn mond niet klinkt als een hol begrip. Dat hij ook weet wat die digitalisering kan betekenen voor de overheid. En dat weerspiegelt zich ook in het regeerakkoord.
Alexander De Croo beseft wat digitalisering kan betekenen voor de overheid, en dat weerspiegelt zich ook in het regeerakkoord.
Speciaal voor u spitten we het regeerakkoord al even uit op zoek naar alle goeie voornemens rond digitalisering, telecom, technologie en het inzetten op slimme data. Het moet gezegd: het lijstje maakt indruk. Maar het schept dus een verwachtingskader. Gaan alle beloftes ingelost worden? Het idee van een vierde operator – een stokpaardje van De Croo – is alvast opgeofferd. En heel wat van de voornemens in het lijstje klinken – bewust of bij wijze van compromis? – breed en vaag, wat ruimte voor interpretatie laat, of kunnen in principe relatief eenvoudig al deels ingelost worden met enkele kleinere ingrepen. En wat met privacy nu er (allicht) geen aparte minister of staatssecretaris meer in zit?
Nooit heb ik op enkele uren tijd zoveel oude selfies met een nieuwe premier zien verschijnen als nu.
Premier Alexander De Croo start dus wel met extra krediet in de ruime ICT-wereld van start-ups tot corporates en lijkt er zowaar vertrouwen te krijgen dat hij dé man is om verder werk te maken van de broodnodige digitalisering in onze economie, overheid en maatschappij. Maar het is ook een tweesnijdend zwaard, want de verwachtingen zijn nu wel erg hoog. De Croo mag dan wel de eerste viool spelen met een vanuit digitalisering bekeken fraai ogende partituur: er is ook nog zoiets als het orkest. Benieuwd hoe dat gaat klinken. En of de aanstekelijke digitaliseringsdrang uiteindelijk niet overstemd zal worden door – ik zeg maar wat – budgettaire prioriteiten. Dát liedje hebben we al te vaak gehoord.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier