Dell en EMC huwen? Als er maar geen ruzie komt over de kinderen

Dell heeft zojuist de grootste technologie-overname ooit getekend. Dell lijft EMC in voor 67 miljard dollar. Het resultaat wordt dan een tech-mastodont die zo’n 90 miljard dollar waard is.

Zowel Dell als EMC mag je gerust als tech-giganten omschrijven. Als reuzen in it. Of wat oneerbiediger geformuleerd: als dinosaurussen die de tumultueuze technologiegeschiedenis overleefd hebben en gedreven vanuit een overlevingsinstinct nog steeds een miljardenbusiness draaien.

Het 36-jarige EMC – met hoofdzetel in Hopkinton in de Amerikaanse staat Massachusetts, heeft een marktwaarde van zo’n 50 miljard dollar. De productlijnen draaien voornamelijk rond opslagtechnologie voor bedrijven. Zeg maar grote bedrijven. En veel opslag. Really big data.

Het 31-jarige Dell van zijn kant moet het nog steeds voor een groot stuk van de verkoop van pc’s – laptops en desktops – aan bedrijven en kmo’s hebben. Vanuit die business tracht het aan upselling te doen en grote bedrijven extra diensten te verkopen die je als ‘enterprise it’ mag samenvatten. De pc-business is niet meer wat het geweest is, en Dell ziet in ‘enterprise it’ een reddingsboei.

Dell startte als pc-verkoper, EMC begon met opslagsystemen. Twee mature bedrijven die trouw gebleven zijn aan hun dna en core business: waarom dan een huwelijk?

Waarom een huwelijk?

Vanuit EMC bekeken, is Dell vooral een aantrekkelijke koper. Maar ceo Joe Tucci wil duidelijk niet zomaar aan de eerste de beste verkopen. Volgens Reuters zou EMC een ‘go-shop’ clausule willen inbouwen. Die zegt wat het doet vermoeden: EMC zou zo openlijk naar andere partijen mogen trekken om alsnog een betere deal uit de wacht te slepen. In zo’n geval zou Dell nog een schadevergoeding moeten betalen ook. Aan de andere kant lijkt het weinig waarschijnlijk dat er kapers op de kust zijn. Een concurrent als HP is net het bedrijf aan het opsplitsen en Cisco of IBM zouden volgens persbureau Reuters ook geen tegenbod plannen.

Vanuit het standpunt van Dell bekeken, heeft EMC véél in huis. De overnamestrategie van EMC heeft de afgelopen jaren geloond, waarbij Dell daarentegen regelmatig in het zand beet. EMC heeft erg waardevolle opslagtechnologie (én klanten) in huis. EMC is getraind in het spotten van veelbelovende disruptive storage start-ups die het heel gericht overneemt en vervolgens integreert in de portfolio. In ‘enterprise storage’ staat Dell lang zo ver niet. De succesvolle VNX-arrays blinken in de ogen van Dell. Ook data analytics interesseren Dell allicht: die heeft EMC nog versterkt na de overname van Pivotal. Een ander voorbeeld is security: RSA is een volwaardige dochter van EMC. Security is een onmisbare it-pion geworden. Maar ook in het netwerkgedeelte kan EMC voorzien. Dat zou van Dell meteen een speler maken die end-to-end de volledige it-keten kan leveren.

Is groter wel beter?

Toch loeren er gevaren om de hoek. Een groter bedrijf is niet noodzakelijk beter. De besluitvorming verloopt onherroepelijk trager. Het verhaal van de grote tanker die moeilijk wendbaar blijkt en die niet in staat is om op te boksen tegen de snelle speedboten die start-ups in met name de Californische Bay-area bevaren. Een monsterfusie – nogmaals: we spreken over een overnamebedrag van meer dan 50 miljard dollar – druist ook tegen de tech-tijdsgeest in.

Heel wat grote bedrijven voeren momenteel de omgekeerde beweging uit: het bedrijf opsplitsen om gerichter en concreter te focussen op slechts enkele delen van de ingewikkelde it-puzzel. Zo’n kleiner bedrijf is dan beter in staat om de disruptieve aanvallen te counteren. Voorbeeld? eBay dat van betaaldochter PayPal een apart beursgenoteerd bedrijf gemaakt heeft. Of HP dat de enterprise-afdeling aan het afsplitsen is.

En dan hebben we het nog niet over de financiering gehad waar analisten toch ook wel vraagtekens bij plaatsen. Dell heeft behoorlijk wat schulden opgebouwd en de financiële markten staan in het huidige klimaat doorgaans niet te springen voor zulke risico’s.

En wat met de kinderen?

Maar het grote gevaar in het mogelijk nakende huwelijk is geruzie over de kinderen. Nutanix bijvoorbeeld; een bedrijf dat Dell overnam maar waar de overlap met EMC wel heel erg groot is. Cisco werd niet lang geleden nog genoemd als mogelijke overnemer?

Maar vooral: virtualisatiespecialist VMware. In 2004 kocht EMC 80 procent van het bedrijf dat sindsdien als kool gegroeid is. In die mate zelfs dat het EMC op sommige vlakken overvleugelt. EMC-investeerder Elliott Management zette deze zomer EMC nog onder druk om VMware af te stoten, net omdat VMware ondertussen zo groot geworden is: het bedrijf is bijna 39 miljard dollar waard en levert alsmaar meer it-puzzelstukken aan.

Er is nog een ander probleem met VMware. De groei is in dezelfde mate aan het vertragen als de ingang versnelt van goedkopere open source alternatieven in bedrijven. En raad eens wie één van de grote voorvechters is van zulke open netwerkoplossingen? Juist, Dell. Intern geruzie rond dochter VMware lijkt dan erg waarschijnlijk. Of zijn er toch nog andere scenario’s rond VMware mogelijk?

Hoe dan ook kan je je wel vragen stellen of een deal met tientallen miljarden dollars wel steek houdt in de alsmaar sneller veranderende wereld van technologie waar tijd altijd iets sneller voorbij lijkt te tikken. Tijd die zowel EMC als Dell niet bepaald hebben. EMC moet heel binnenkort resultaten presenteren en over zo’n grote deal moet er dan uiteraard wel duidelijkheid zijn. Dell van zijn kant heeft binnenkort een grote gebruikersconferentie in Texas. Data News zal daar trouwens ook aanwezig zijn. Het belooft sowieso een boeiende editie te worden.