Volgens een rapport van het immobilia-studiebureau AOS Studley staat België in de Europese ‘top-5’ wat betreft de gemiddelde kost van ict per voltijdse werkkracht in de dienstensector.

Een dergelijk rapport trekt wel de aandacht in de immobilia-sector, maar gaat relatief onopgemerkt voorbij aan de ict-professionals. Medio december heeft AOS Studley – een internationaal studiebureau, gespecialiseerd in immobiliën en ‘facility management’ – voor het eerst een rapport gepubliceerd waarin een vergelijkende studie wordt gemaakt van de gemiddelde ‘bureau’-kost in Europa.

Volgens de berekende OCI (Occupier Cost Index scoort België gemiddeld wat betreft de totale kost per voltijdse werkkracht, met een jaarlijkse totaalkost van 9.170 euro. Dit omvat natuurlijk het gebouw, maar ook een hele rist diensten (catering, reiniging, bewaking, etc.) en het ter beschikking stellen van een standaard ict-omgeving. Om appels met appels te vergelijken, wordt die ict-kost concreet berekend op basis van een Europese standaardconfiguratie (pc, printer, internetconnectie, helpdesk-service, etc.), met uitsluiting van bedrijfssoftware als SAP en andere bedrijfseigen toepassingen.

Precies voor die ‘kantoor’ ict-kost bevindt België zich onder de duurste landen in Europa. A rato van meer dan 3.000 euro per werkplek, staat België op rang vijf, na Noorwegen, Zwitserland, Denemarken en Zweden. Het verschil met de buurlanden bedraagt 500 euro met Duitsland, 350 euro met Nederland en 200 euro met Frankrijk. De ict-kost bedraagt bij ons niet minder dan 32,3 procent van de totale kantoorkost.

“Die relatief hoge ict-kost kan vooreerst worden verklaard door de loonkosten in België, die zoals geweten veeleer hoog zijn. Dat drukt op de ict-diensten, in het bijzonder de kostprijs van de helpdesk. Voorts merken we dat in België, evenals in de meeste ons omringende West-Europese landen, vaker wordt geïnvesteerd in de vernieuwing van het ict-park dan in bijvoorbeeld Polen, wat natuurlijk op de kostprijs weegt”, merkt Patrick Wauters, directeur facility management consulting bij AOS, op. Een andere mogelijke verklaring, die bij de voorgaande aansluit, zou kunnen zijn dat de Belgische en Scandinavische ondernemingen, meer geneigd zijn om in een ‘up-to-date’ ict-omgeving te investeren wat security, maar ook mobiliteit betreft.

Wat als de leveranciers van materiaal en telecomdiensten gewoonweg wat hogere prijzen zouden aanrekenen dan in de ons omringende landen? Deze studie laat niet toe dit te bevestigen.

Olivier Fabes