Hoe is het om een Google Glass te dragen? Dat gingen we vragen aan een van de weinige Belgen die er ook echt eentje heeft. En we probeerden hem uiteraard ook zelf even uit.

De 25-jarige Wouter Goossens is een van het handjevol landgenoten die zich de fiere eigenaar van een Google Glass mag noemen. “Ik had half december op de Google-website aangegeven dat ik er graag eentje wou kopen”, zegt de jonge softwareontwikkelaar. “Even later kreeg ik bericht dat ik hem mocht bestellen. Uiteindelijk is dat nog via een Amerikaanse kennis gegaan, omdat Google geen Belgische kredietkaarten wou aanvaarden. Ik heb er omgerekend zo’n 1.200 euro voor betaald. Dat is best veel, ja. Maar ik ben altijd al een gadgetfreak geweest en bovendien wil ik ook apps gaan maken voor de bril. Er zijn al klanten van ons die aangegeven hebben dat ze daar interesse voor hebben. ‘t Is dus ook wel uit professionele interesse dat ik hem gekocht heb.”

Maar ook, en dat geeft Wouter ook grif toe, omdat het ding momenteel nog behoorlijk exclusief is, natuurlijk. “In Nederland is er denk ik een man of twintig die er ook eentje hebben. In België ken ik echt helemaal niemand. Als ik hem op heb, word ik vaak aangesproken door mensen, ja.”

Thuis of op het werk wordt de bril zelden opgezet, maar voor de rest doet hij veel dienst, zegt Wouter. “Als ik ga fietsen of lopen zet ik hem op en dan zie ik meteen de kaart van mijn route en mijn tijd in de bril. Ik heb er ook al een heleboel andere apps op staan: Evernote, Google Hangouts om te videobellen, Facebook, Twitter, Play Music om muziek te luisteren. Voor zo’n klein ding kan je er best wel wat op kwijt, je hebt zestien gigabyte werkgeheugen, maar het OS neemt er daar vier van in. Omdat je ook niet de hele tijd naar een schermpje moet turen, is de gebruikservaring ook heel anders dan bij een smartphone. Hij draait ook al heel vlot, vind ik, hoewel het eigenlijk nog maar een veredeld prototype is. Apps werken erg vloeiend en ook de stembediening lukt meestal prima.”

Het enige waar Google nog moet aan sleutelen, is de batterij. “Als je Glass niet al te intensief gebruikt, gaat de batterij maximaal een uur of zes, zeven mee. Als je foto’s begint te nemen of filmpjes gaat maken, is hij al op een half uurtje of zo plat. Eer ze hem op de markt brengen, zal dat toch echt opgelost moeten worden.”

En dan willen we de Glass natuurlijk ook zelf wel eens proberen. Eerste vaststelling: het ding is verrassend licht en het bedienen van en wisselen tussen apps gaat inderdaad heel vlot, maar het is wél even wennen aan het hele concept. Het beeld zweeft zo’n beetje in het ijle voor je en waar je ook naar toe kijkt, het blijft altijd aanwezig. Brildragers (zoals uw dienaar) moeten ook op hun tellen passen. Het beeld van de Glass kan wel gecorrigeerd worden voor bij- of verziendheid, maar toch krijg ik de boel nooit echt helemaal scherp. Ook Google weet dat wel, want zopas heeft het bedrijf immers ook een versie van Glass uitgebracht voor mensen met een bril. James, het chequeboekje!

Frederic Petitjean

“Als je Glass niet al te intensief gebruikt, gaat de batterij maximaal een uur of zes, zeven mee. Als je foto’s begint te nemen of filmpjes gaat maken, is hij al op een half uurtje of zo plat.