Vrienden planden onlangs een midweekse trip naar Parijs. Met de Thalys raas je tegenwoordig als een lichtstreep naar de lichtstad. Reizigers worden op deze Train à Grande Vitesse ook steeds meer in de watten gelegd. Zo biedt de supersnelle trein sinds kort ook supersnel internet. Voor al die reizigers die continu met het internet verbonden willen zijn, opent de nieuwe dienst heel wat perspectieven. Ze kunnen tijdens de heenreis nog informatie opzoeken over de allerlaatste tentoonstellingen, leuke adresjes opsnorren of zich amuseren met alles wat het internet aan entertainment te bieden heeft. En wie voor zaken naar Parijs moet, kan gewoon aan het werk.

Ik vermoed dat ze bij Thalys bij het implementeren van draadloos internet ook nog een verborgen agenda in gedachten hadden, namelijk internettoegang als zoethoudertje bij mogelijke vertragingen. Want hoe plezierig het midweekse verblijf van mijn vrienden in de lichtstad ook was, hun terugreis werd een ware calvarietocht. We hadden afgesproken dat ik hen aan het Centraal Station in Antwerpen zou oppikken. Niet bedacht op enige vertraging – de Thalys website meldt immers een stiptheid van 93.56% voor de afgelopen 12 maanden – zorgde ik dat ik op het afgesproken aankomstuur in de stationshal stond. Maar van de Thalys geen spoor. Toen ik mijn vrienden op hun gsm belde, bleek dat ze nog steeds in het station in Parijs stonden. Al twee uur lang. Met niet meer informatie dan dat de vertraging van onbepaalde duur was.

Mijn vrienden zijn heel normale mensen: ze slepen geen laptop mee op reis en bezitten ook geen smartphone met de allerlaatste communicatiesnufjes. Ze konden dus niet even controleren via het ThalysNet portaal wat de reden was voor de vertraging. Ze vroegen mij of ik niet wilde informeren waarom die supersnelle trein nu al twee uur stilstond. De onderstationschef in Antwerpen Centraal was zo vriendelijk wat schermpjes open te klikken en wist me te vertellen dat er een technisch mankement was. Net toen ik mijn vrienden belde met dit nieuws, kregen zij de ware reden voor de vertraging te horen: er was geen machinist voor handen. Kunt u zich dat voorstellen: een hogesnelheidstrein volgestouwd met de allerlaatste high-tech die staat te blinken op de sporen, maar niemand om op de startknop te drukken? Was de machinist het wachten op een reserveonderdeel beu of zat zijn shift er gewoonweg op? Wie zal het zeggen. In ieder geval duurde het nog een tijdje vooraleer een vervanger opdook.

Mijn vrienden vragen zich sindsdien af of Thalys die zware investering voor dat supersnelle internet niet beter aan extra personeel had besteed, want ze raakten die dag slechts tot in Brussel. Daar mochten ze overstappen op een boemeltje naar Berchem waar ze nog op zoek konden naar een taxi die hen ver na middernacht thuis voor de deur afzette. Parijs-Antwerpen in een uur of zeven, dat presteerde volgens mij ook de stoomtrein een eeuw of wat geleden. Maar die had natuurlijk geen supersnel internet aan boord…@

is journalist en maakt deel uit van het Data Testlab, een onafhankelijk lab voor het testen van bedrijfsgerichte hard- en software. www.villapc.be

LUDO SCHILDERMANS