Innovatie is niet altijd een puur technologische kwestie. Het komt zelfs vaak neer op de implementatie van een bestaand idee met een nieuwe, dynamische filosofie. Een benadering die e-governmentmanager Geert Mareels en zijn equipe tot ‘runner up’ ICT Innovator of the year – Public sector bekroonde.

Toen Geert Mareels met twee collega’s in 2005 van start ging met Corve – Coördinatiecel Vlaams e-government – was het doel een vlotte toegang tot gegevens en een onderlinge uitwisseling van informatie tussen de Vlaamse administraties. Een doel waarvoor ze Magda in het leven riepen, alias het ‘MAximale GegevensDeling tussen Administraties’-platform.

Eigen accenten

Critici zullen opmerken dat de activiteit van Magda eigenlijk niet meer is dan je mag verwachten en dus niet meteen als innovatief moet worden beschouwd. Geert Mareels zelf geeft toe dat met de juiste ingesteldheid bij de ambtenaren ‘e-government’ of de uitwisseling van data evengoed al 50 jaar geleden had gekund. Maar “het was nu eenmaal makkelijker het aan de burger te vragen aan wie dan achteraf ook eventuele problemen konden worden toegeschreven,” aldus Mareels. “Met de computer zijn al die excuses verdwenen. En,” voegt hij eraan toe, “ik mag niet klagen, want er er is veel bereidwilligheid, enthousiasme zelfs.” Vandaag mikt Magda op de toegang tot gegevensbronnen met eenduidige, authentieke gegevens en het creëren van verrijkte databases (in casu over bedrijven en personen), waarbij de gegevens onder strikte toegangscontrole kunnen worden aangewend in toepassingen. Als uitgangspunt werd het idee van de Kruispuntbank genomen, waarbij Corve concrete advies- en andere diensten levert aan de administraties, lokale overheden en anderen om een en ander in de praktijk om te zetten. Belangrijk is dat Mareels en zijn equipe dit erg pragmatisch, zeg maar ‘demand driven’ aanpakken. We zijn niet gestart met een eigen grandioos idee dat steunt op een duur rapport, verklaart hij. “We zijn er gewoon aan begonnen!” Corve (en zijn Vlaamse Integratie Competence Center – VICC) bouwt hieraan gestaag verder via een reeks releases met telkens bijkomende diensten in functie van concrete projecten. In dat opzicht is Magda geen afgelijnd project als de andere, maar een continu evoluerend aanbod van diensten.

Succesreeks

Door te werken met projecten kan Corve met Magda dan ook al een bijzonder mooi palmares voorleggen. Geert Mareels klinkt haast lyrisch als hij het heeft over de verschillende verwezenlijkingen, die het resultaat zijn van het combineren van gegevens. Zelf vindt hij het project rond de kinderbijslag voor ‘+18 jarigen’ een uiterst geslaagd voorbeeld. Door de uitwisseling van gegevens kunnen ca. 200.000 papieren formulieren (op een totaal van ca. 290.000) nu puur elektronisch en automatisch worden afgewerkt. Wie recht heeft op bepaalde toelagen, hoeft daar dus niet meer om te vragen.

Maar Mareels kan op heel wat meer succesverhalen wijzen rond de afhandeling van studietoelagen (binnenkort ook deze voor het lager en middelbaar onderwijs), samenwerking met organisaties als de VDAB of De Lijn. Een volledige lijst van de projecten (inclusief informatie over de werking van Corve) kan u raadplegen op . Ook bij de gemeenten groeit de belangstelling en zijn de voorbeelden van het combineren van gegevens tot bijkomende informatie voor een betere dienstverlening legio. Niet alleen krijgen gemeenten een betere kijk op alle bedrijven die op hun grondgebied actief zijn, maar een gemeente als Waregem gebruikt de info onder meer om nieuwe bedrijven te verwelkomen en van info te voorzien en vertrekkende bedrijven naar het waarom van hun vertrek te vragen. Door die informatie weten gemeenten ook beter welke bedrijven te waarschuwen voor hinder als gevolg van grote (wegen)werken. De gemeenten denken er zelfs aan om Magda als onderling informatieuitwisselingsplatform te gebruiken.

Klanten verdien je

Kortom, Geert Mareels heeft de komende tijd zeker nog wat om handen. Niet alleen is er de blijvende zorg om de toegang tot de gegevens stevig te beveiligen (je kan overigens vragen welke informatie door welke administraties of diensten werd opgevraagd, beklemtoont Mareels), maar ook om zo authentiek mogelijke bronnen aan te bieden. Bedrijfsinformatie komt momenteel nog van Graydon, maar die moet op termijn van de Nationale Bank komen. Gevraagd of er nog meer diensten of zelfs informatie op automatische wijze zouden kunnen worden gecreëerd, stelt Mareels dat dit technisch kan – onder meer door datamining – maar dat dit wel een uitdrukkelijk fiat van de politieke overheid vereist! “Deze [Vlaamse] regering staat overigens pal achter het principe van eenmalige gegevensopvraging.” Of ‘vraag niet aan de burger wat de overheid al weet!’

Voorts is Mareels niet van plan op zijn lauweren te rusten, ervan uitgaand dat de ‘klanten’ wel uit zichzelf komen opdagen. “Ik loop veel rond,” klinkt het droogjes, “en communiceer veel met het topmanagement van de diensten, om hen te overhalen. [… ] Ik verdien mijn klanten en heb niemand gedwongen. Elk project vergt ten slotte ook een inspanning van de kant van de klant.” Hij maakt zich dan ook sterk dat hij met Corve en Magda verder staat dan eender welk bestuursniveau of -entiteit in België, inclusief de federale overheid. En daarbij mag België niet vergeten dat het met initiatieven als het Rijksregister en de Kruispuntbank sowieso lichtjaren voor ligt op het buitenland!

Guy Kindermans