Nog geen twee jaar oud is de dienst, en toch telt het netwerk al 17.000 3D-printers waarop iedereen die dat wil beroep kan doen. Het lijkt er op dat het Nederlandse 3D Hubs een echte noodzaak invult.

Wij verbinden mensen die een 3D-printer hebben met mensen die iets in 3D willen printen”: zo vat Filemon Schoffer, head of community, het opzet van 3D Hubs samen. De dienst staat open voor iedereen die printercapaciteit wil verkopen aan individuen en bedrijven. Iedereen die ‘iets’ in 3D wil laten printen, kan op 3D Hubs de dichstbijzijnde en/of meest geschikte 3D-printer selecteren. “We vergelijken ons concept vaak met een auto. Die staat ook veel stil en wordt niet continu gebruikt”, zegt Schoffer.

Een simpel opzet, maar wel eentje dat helemaal past binnen het ‘sharing economy’-concept én dat tractie krijgt aan zowel aanbieders- als klantenzijde. “We zijn gestart in Nederland. België was lang onze tweede grootste markt. Ondertussen zijn het vooral de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Duitsland – zeg maar de grote economieën – die onze grootste markten vormen”, zegt Schoffer. België telt tussen de 500 à 700 ‘hubs’ zoals de locaties met 1 of meerdere 3D-printers genoemd worden.

In totaal zijn er wereldwijd zo’n 17.000 printers aangesloten. 1 miljard mensen hebben zo in theorie toegang tot minstens één 3D-printer binnen een afstand van 10 miles oftewel zo’n 16 kilometer. Eén op de 7 kan een 3D-printer vinden op wandelafstand.

“Het gedistribueerd manufacturing-effect dat we voor ogen hadden is echt veel sneller gegaan dan verwacht. Ondertussen hebben we ook professionele orders die het netwerk echt als een productienetwerk gebruiken”, vertelt Schoffer.

FILTERS INZETTEN

Wie een 3D-print bestelt, haalt die in de gekozen hub zelf af of betaalt een extra voor eventuele levering aan huis. Al kan je je wel de vraag stellen hoe 3D Hubs over de kwaliteit van al die creaties kan waken.

“Tot nu toe volstaat het online reviewsysteem dat vergelijkbaar is met dat van Uber en Airbnb. Enkel voor de grote orders doen we een extra kwaliteitscontrole. Fairphone bijvoorbeeld (het Nederlandse initiatief dat een smartphone met een ‘eerlijk’ productieproces uitbrengt, nvdr) gebruikt ons netwerk voor tienduizenden orders, onder meer voor telefoonaccessoires. Eigenaars van een 3D-printer moeten eerst een Fairphone-badge verdienen vooraleer ze ook voor die klant kunnen produceren”, legt Schoffer uit.

Via allerlei filters – zoals je die ook kent van boekingsites à la Booking.com of – nogmaals – Airbnb – kan je je keuze verfijnen op bijvoorbeeld het gekozen materiaal of de prijs. “Een high quality hub is nu nog moeilijk naar voor te halen, maar we proberen dat echt wel te verbeteren”, aldus Schoffer. Het verdienmodel is simpel: per transactie rekent 3D Hubs 15 procent aan. Het is de hub (de eigenaar van de 3D-printer dus) die de transactieprijs bepaalt.

NICHEMARKT

Ondanks het succes, blijft het allemaal nog een nichemarkt, zo erkent het head of community bij 3D Hubs ook: “Ik kan er mijn moeder nog niet naar toe sturen”, lacht hij. “‘Maar wat moet ik nu precies uploaden’, vraagt ze meteen wanneer ze de site opent. En dat is inderdaad niet evident. Je hebt een design nodig dat je ofwel gedownload hebt van internet, ofwel zelf ontworpen of gescand hebt. Onze echte gebruikersgroepen zijn daarom vooral architecten, designers, engineers en studenten.”

Toch probeert 3D Hubs langzaam kleine stappen richting mainstream te zetten. Om te kunnen schalen is kapitaal nodig. Via het Rockstart accelerator-programma in Amsterdam kon de start-up vrij snel 1 miljoen ‘seed capital’ ophalen. In een Serie A-investeringsronde haalde 3D Hubs vorig jaar een kleine 5 miljoen euro op die dient om het netwerk uit te breiden. Ondertussen telt het bedrijf een 30-tal werknemers in Amsterdam én ook een vijftal in het tweede kantoor in New York. “Via dat kantoor willen we aan uitbreiding werken”, zegt Schoffer. “Waarom New York, en niet Silicon Valley, vraag je? Omdat wij veel met hardware-partners werken en die hardware-scene zit vooral in New York. Silicon Valley draait vooral rond softwarebedrijven.”

Ondertussen werkt 3D Hubs aan een volgende investeringsronde (Serie B) waarin het mikt op 10 à 20 miljoen. “Onze groei is volledig gebaseerd op marktaandeel. De kracht zit in het netwerk en dat is waar onze waarde zit. Maar menselijk kapitaal is het duurste en dus is extra kapitaal broodnodig”, klinkt het.

De grootste concurrent voor 3D Hubs komt trouwens ook uit Nederland: Shapeways (zie Data News van 22 maart 2013) en is ook al gevestigd in New York. Shapeways zit meer in de designermarkt en werkt volgens een traditioneel model met centrale locaties tegenover het gedistribueerde model van 3D Hubs. “Maar vanuit klantenperspectief is er geen onderscheid”, zegt Schoffer die optimistisch is over de verdere technische ontwikkeling van 3D-printing. “Over vijf jaar gaan we technisch zoveel verder staan, daar ben ik van overtuigd. Onze grote droom is dat we dan eBay en Amazon beconcurreren”, besluit het head of community.

Kristof Van der Stadt