Het gebrek aan concurrentie in de zakelijke markt blijft een pijnpunt. Het overwicht van Belgacom wordt opnieuw bevestigd. De andere aanbieders richten zich op uiteenlopende markten, zoals grote internationale bedrijven. Daarom zijn er weinig aanbieders per segment. Het is dan ook erg jammer dat ondanks de groeiende eisen aan de netwerken door cloud computing, de toename van video,… bedrijven en overheidsinstellingen te weinig keuzemogelijkheden hebben om hun telecommunicatiediensten optimaal uit te bouwen.

Vooral voor nationale bedrijven met meerdere vestigingen is het moeilijk. We rekenen vooral op Telenet en Mobistar om het verschil maken.

Voor mobiele communicatie zijn er maar twee spelers in de business-markt, Proximus en Mobistar. Nieuw is dat enkele bedrijven ons vertellen dat ze voor mobiele communicatie zelfs maar één offerte kregen: al van bij de start gooide Proximus of Mobistar de handdoek in de ring, omdat men de kans te klein achtte dat het bedrijf zou veranderen. Het is ook een hele rompslomp als je als bedrijf met tientallen of honderden mobiele toestellen alle simkaartjes moet vervangen.

De explosieve groei van machine-to-machine communicatie, maakt dat de mobiele spelers een soft-sim willen invoeren, waarbij het niet nodig is om de kaarten fysiek te vervangen bij verandering van provider. Voor Beltug is het logisch dat deze ook voor communicatie tussen personen wordt ingevoerd. Dit is echter niet voor alle partijen een evidentie.

Met de komst van tablets en de lagere drempel naar smartphones zit de verschuiving naar mobiele toestellen in een stroomversnelling. Het systeem voor de berekening van de sociale en fiscale lasten van privé-gebruik van mobiele toestellen is echter veel te complex. Er is ook geen rechtszekerheid. Het ontwerp-KB dat voor de RSZ een forfait vastlegt voor het privégebruik van een bedrijfs-gsm is nog niet goedgekeurd bij gebrek aan regering. Het fiscale wordt op een andere manier berekend.

De verschillende regimes voor pc’s en tablets, internet en smartphones zijn ook niet meer logisch. Er is nood aan een redelijke en eenvoudige manier om de fiscale en sociale lasten te berekenen. Dan wint iedereen: de overheid omdat veel meer bedrijven van de forfaits gebruik zullen maken, de werknemers omdat ze de bedrijfs-gsm kunnen gebruiken in alle duidelijkheid, zonder factuurtjes van een paar euro te moeten te moeten betalen of vervelende codes te moeten gebruiken en de bedrijven omdat ze minder administratie hebben en zich kunnen focussen op innovaties in mobiliteit.

Het is trouwens duidelijk dat de opsplitsing van mobiel verbruik alleen maar moeilijker wordt. Wanneer is sms-parkeren voor het werk en wanneer privé? Hoe kun je bepalen welk volume je surft met je smartphone voor het werk en privé? We staan voor een revolutie op het vlak van mobiel betalen, een andere aanpak dringt zich op.

Windows Mobile, Android, Apple, Blackberry,… meerdere platformen zullen ondersteund moeten worden, er is geen ontkomen aan. Er is dus een reële behoefte aan makkelijke, beheersbare tools om meerdere platformen te ondersteunen.

Sommige bedrijven geven de werknemers een budget, en laten ze hun eigen toestel meebrengen (bring your own device). Maar hoe zorg je ervoor dat werknemers hun eigen smartphone of tablet ook voor het bedrijf kunnen gebruiken, met verzekering van de beveiliging van de bedrijfsgegevens? En wat bij verlies of diefstal?

Op een Beltug-sessie bleek dat slechts enkele van de 20 aanwezige bedrijven al een policy hebben voor ‘bring your own device’, maar dat veel ondernemingen een policy hebben ‘do not bring your own device’. Het spreekt vanzelf dat we hier op een kantelpunt zitten.

Hetzelfde zien we bij de sociale netwerken. Een jaar of twee geleden vroegen bedrijven hoe ze sociale netwerken in het bedrijf konden verbieden. Vandaag vragen diezelfde bedrijven ons advies over de manier waarop ze de sociale netwerken op een positieve manier kunnen inzetten.

Het zijn boeiende tijden in de telecom.

Enkele bedrijven hebben een ‘bring your own device’ policy. Veel ondernemingen hebben het echter over ‘do not bring your own device’.