“Wat doe je met een toxische baas, PC ?”

“Een wat, Janine ?”

“Een toxische baas.”

“Een giftige, of vergiftigde baas.”

“Dat is de officiële term, PC. Toxic Leadership. Ik heb het op het internet opgezocht.”

“Een zak van een baas. Het is een man, neem ik aan, Janine ?”

“Een macho.”

“Die niet van vrouwen houdt. Hij wil jou weg.”

“Het is een blaaskaak die ze van corporate headquarters hier gedropt hebben als country manager.”

“Een passage van een paar jaar.”

“Het is een onbeschofte aap.”

“Oei.”

“Een blanke Zuid-Afrikaan.”

“Daar is niet per se iets mis mee.”

“Een jager. Hij heeft tien geweren. Daar is hij altijd over aan het opscheppen. Over de beesten die hij geschoten heeft.”

“Die jongen zal zich een houding willen geven, de sympathieke bobo uit hangen. Belgen zijn geen acceuillante mensen. ”

“Hij zit de hele tijd naar mijn borsten te kijken.”

“Wel, euh, ze mogen ook gezien worden, Janine.”

“Begin jij nu ook al ?”

“Dat was een compliment.”

“Die vent kan een vrouw niet in haar gezicht bekijken. Ik draag graag een topje in de zomer, maar dat is nu ook gedaan. Ik draag alleen nog hoog gesloten chemisiers.”

“Dat is spijtig.”

“Hou toch op.”

“Hij heeft ook geen tafelmanieren. Hij schenkt wijn alleen voor zichzelf in, hij neemt het laatste stukje kaas, een brute egoïst, dat is het.”

“Tja, mannen.”

“Een gevaarlijke kerel.”

“Pas dan maar op.”

“Hij is totaal niet te vertrouwen. Hij vraagt je uit over de collega’s en dan gaat hij hen vertellen wat jij gezegd hebt.”

“Verdeel en heers. Dat duurt meestal niet lang.”

“Hij vroeg mij van ik van onze hr manager vond. Ik vind Dominique een heel aangename dame, competent, maar ze is niet altijd discreet. Dat heb ik dus in vertrouwen gezegd. Een uur later krijg ik telefoon van Dominique, in alle staten. Ze zei dat Eddy, zo heet onze baviaan, haar ontslagen heeft omdat haar collega’s zogezegd gezegd hebben dat ze niet discreet is.”

“Weet zij dat jij dat gezegd hebt ?”

“Ja.”

“Oei.”

“En hij zei dat zij gezegd had dat ik het hoog in mijn bol heb. Daarom had ik gezegd dat zij niet altijd discreet is.”

“En heeft zij dat gezegd, dat jij naast je schoenen loopt ?”

“Zij zegt van niet, maar ik denk van wel.”

“Toffe sfeer. Hij zet iedereen tegen elkaar op.”

“En nu wil hij een team building voor het directiecomité organiseren.”

“Ha. Team building. Dat kan leuk zijn.”

“Dat is helemaal niet leuk. Er is totaal geen vertrouwen meer tussen de collega’s. Sinds hij Mark opgevolgd heeft die country manager in Duitsland geworden is, is de sfeer compleet bedorven.”

“Het spijt me, Janine. Maar wat wil je dat ik daar aan doe ?”

“Ik wil dat je hem verwijdert, PC.”

“En hoe doe ik dat ? Wil je dat ik er een Bulgaar op af stuur ? Of Agnes Pandy om hem in een badkuip op te lossen ?”

“Zo ver wil ik niet gaan. Allez, nu nog niet.”

“Ik wil dat je hem wegwerft.”

“Wegwerven ? Wat is dat ?”

“Jij contacteert hem voor met een nieuwe job, bij een van je klanten.”

“Ben je nou helemaal van de pot gerukt ?”

“Je hebt zeker een aantal opdrachten voor country managers.”

“Dat klopt, maar daar ga ik toch zo geen idioot als jouw Eddy voor gaan benaderen. Dat kan ik mijn klanten niet aandoen. Zo gaat mijn hele headhunters-business naar de vaantjes.”

“Verdorie. Daar had ik niet aan gedacht.”

“Je zit ermee.”

“Zoiets lost zich van zelf op. Zijn bazen zullen er snel genoeg achter komen.”

“Die kerels houden elkaar een hand boven het hoofd. Je denkt toch niet dat de baas van West-Europa gaat toegeven dat hij zich vergist heeft.”

“Geduld, Janine.”

“Heb jij het adres van die Pandy ?”

DOOR JAN FLAMEND