Technologie heeft een enorme impact op ons leven, en dus ook op het onderwijs. De megamarkt die het onderwijs is, gaat vandaag door een heuse technologische revolutie: hoe studenten leren, hoe onderwijzers onderwijzen, hoe het onderwijs wordt georganiseerd en beleefd, allemaal ondervindt het invloed van technologie. Die veranderingen gebeuren binnen, maar ook buiten de traditionele onderwijsinstellingen. Kijk bijvoorbeeld naar de MOOC-markt (Massive Open Online Course). Je hoeft niet langer universiteit of hogeschool te zijn om een cursus te maken. En je hoeft niet ingeschreven te zijn aan een onderwijsinstelling om ze te volgen.
De EdTech bubble
Het valt dan ook niet te verbazen dat er enorm geïnvesteerd wordt in de sector van Educatieve Technologie. Zoveel zelfs dat je gerust kan spreken over een ‘Edtech bubble’. Het is een sprankelende, en vooral een boeiende wereld. Leren is namelijk een erg complex proces. Vaak pretendeert men wel dat EdTech gestoeld is op een wetenschappelijke basis maar men erkent ook dat er nog veel werk aan de winkel is. Het onderzoek over ‘hoe men leert’ zal nog vele jaren vragen. De EdTech sector en de educatieve onderzoekswereld kunnen elkaar hier helpen. Verbeteringen in het onderwijs via digitale tools vragen een collectieve inzet van beide partijen door middel van onderzoek, experimenten, feedback en incrementele verbeteringen. Om dat mogelijk te maken hebben onderwijsinstellingen een modulaire, flexibele leeromgeving nodig: een ecosysteem.
Van een LMS naar een LEP
De monolithische leeromgeving, het Learning Management Systeem (LMS), is namelijk een tanend model. In de plaats komt een wolk aan mogelijkheden en tools, geïntegreerd via een Learning Experience Platform, een ecosysteem waarin zowel studenten als docenten kunnen gaan shoppen. Het LMS krijgt daarin een nieuwe rol, die van integrator en backbone.
De real fun stuff is uiteraard de bonte verzameling aan tools en systemen, nieuw en oud, die men via dat ecosysteem kan inzetten in de klas. Heel wat van die tools reiken alternatieve manieren en formaten aan om leerinhoud vorm te geven en stimuleren studenten om een actieve inbreng te hebben bij het leerproces.
Belangrijk daarbij is dat het LEP gebaseerd is op open standaarden, en dat die educational resources ook vlot gedeeld kunnen worden. Open Onderwijs gaat uit van de stelling dat kennis openbaar goed is en dat het internet en het web iedereen toelaten om materiaal in alle mogelijke formaten te delen en te (her)gebruiken. Overal ter wereld groeien dan ook portalen waar men gratis leermateriaal ter beschikking stelt.
Professor BOT
Is er in die nieuwe wereld ook plaats voor machine learning en artificiële intelligentie? Thomas Fry voorspelt tegen 2030 een wereld waarin veel studenten onderwezen worden door bots. Anderen zien robots liever als intelligente digitale assistenten voor het onderwijzend personeel. Iedereen is het er wel over eens dat ze een grote rol gaan spelen. Er loopt nog veel onderzoek, maar dit is zeker een sector waarin bij de les blijven de boodschap is.
Kort: het is een sprankelende wereld. Beleidsverantwoordelijken binnen het onderwijs kunnen ze aanmoedigen als ze openstaan voor experimenten en medewerkers de ruimte geven om te falen. De overheid, van haar kant, kan zorgen voor een grenzeloze connectiviteit en samenwerking tussen onderwijsinstellingen. Zoals bij elke verandering kan men kiezen: de evolutie angstvallig afhouden, of ze omarmen en zelf experimenteren. Het tweede lijkt me interessanter. Zo geef je de toekomst mee vorm.
Dit is een sterk ingekorte samenvatting. Lees de volledige opinie op http://datanews.knack.be/ict/opinie/.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier