Security een roeping heten, is wellicht wat sterk, maar “het moet in je genen zitten,” aldus Gunter Luyten. Met liefst ook een vleugje wereldverbeteraar.

Na van kindsbeen “liever computers uit elkaar te hebben gehaald,” en er dat mee te proberen “waarvoor ze niet bedoeld zijn,” kwam Gunter Luyten na studies toegepaste informatica (KH Leuven) via een stage bij Jan Guldentops’ Better Access terecht bij securityspecialist Ubizen (nu Verizon Business). Vandaag is hij bij IBM manager van het security operation center in Brussel, onderdeel van de global security operations.

NIEUWSGIERIG EN ARGWANEND

Kortom, een puur security-traject! Wat moet je daarvoor in je mars hebben? “Een fundamentele nieuwsgierigheid” en “fundamentele argwaan,” klinkt het meteen en overtuigd. Het eerste aspect kwam al stevig aan bod tijdens zijn studies, wanneer Gunter Luyten zich verdiepte in open source software, Linux en security, overigens “onschuldiger dan heel wat medestudenten.” En daarnaast is er een diepe argwaan, een drang om alles toch nog even te controleren of het ook wel echt zo is, of het wel klopt. Zo merkt Luyten vlotjes op dat hij eerst even gecheckt heeft of de e-mail die ik hem stuurde met het verzoek tot een gesprek echt wel van Data News afkomstig was.

De security-praktijk is dan ook een kwestie van zowel de juiste ‘mindset’ (“moet je hebben”), als een goede technische kennis (“kan je bijleren”) en ook mensenkennis – “in die volgorde”, aldus Luyten. Die laatste factor – mensenkennis – is niet zo vreemd, want “vandaag wordt de mens steeds meer en meer de zwakke schakel, [door] het manipuleren van de gebruiker.” Dus ja, security zit echt wel tussen de oren.

ELKE DAG NIEUW

Wat security tegelijkertijd zowel fascinerend, boeiend als moeilijk maakt, is dat het domein zeer snel verandert. “Het houdt je op het puntje van je stoel”, weet Luyten, en “dagelijks moet je bijblijven en bijleren. Elke dag doe je een nieuwe job!” met telkens een spel van kat en muis, van hackers versus verdedigers. Boeiend, maar dus ook moeilijk. “Vandaag zijn de aanvallen veel complexer, [en] je weet niet of je dit nog over 10, 15 jaar nog kan volgen.” Immers, vandaag voelt hij al de druk om bij te blijven.

Maar anderzijds geeft het ook erg veel voldoening, want je helpt mensen. “Wereldverbeteraar is een wat zwaar woord, maar dit is wel een concrete vorm van hulp”, stelt Luyten. “Voor wie actief is in security, zijn die honderden security-incidenten dagelijkse kost, maar voor de getroffen persoon is het een groot probleem dat je helpt oplossen. Het is een belastende job en stresserend, maar het is leuk om te beschermen. Dat geeft voldoening en dat maakt veel goed!”

Zelf zag hij zichzelf al doorgroeien van een hands on praktijk naar een verantwoordelijkheid voor een team, en meer contacten met de klanten. En allicht later nog meer naar een adviesfunctie. “Je kan dan meer conceptueel werken, maar dan wel met de steun van en technische achtergrond.” Of hoe security nog niet meteen Gunter Luyten zal verliezen.

Guy Kindermans