In een tijd waarin ict-opleidingen pijnlijk weinig vrouwelijk interesse oogsten, laat Data News enkele jongedames aan het woord die wel die ict-sprong wagen. Ze klinken alvast strijdvaardig en ambitieus.

Dat het triest gesteld is met het aandeel meisjes in ‘s lands ict-opleidingen mocht onlangs nog blijken uit een rondvraag van Data News bij alle Belgische hogescholen en universiteiten. Voor wat de nieuw ingeschreven ict-studenten betrof, klokten we af op zo’n 6 procent meisjes. Dat is ruwweg 1 meisje per 17 jongens. Maar met de vraag ‘waarom kiezen meisjes niet voor ict’ gaan we ons deze keer niet bezig houden. Die vraag kreeg bij de publicatie van hoger genoemde cijfers trouwens ook geen eenduidig antwoord van de heren docenten. Nee, ditmaal keren we ons naar de meisjes die wél voor een hogere ict-opleiding opteren. Met welke verwachtingen en plannen gaan zij van start? We wisten 7 jongedames te strikken die ons te woord wilden staan.

Creatief

Wat allereerst opvalt is dat ze, op één na, een richting kozen die een kruising vormt tussen grafisch en/of webdesign en pure informatica. Niet geheel toevallig, aangezien uit onze cijfers blijkt dat dergelijke richtingen steevast verhoudingsgewijs meer meisjes aantrekken dan andere ict-richtingen. Dat creatieve aspect – het ontwerpen van websites en applicaties, het programmeren van filmpjes in Flash,… – blijkt een sterke aantrekkingskracht uit te oefenen op de studentes. “De theorie in de opleiding wordt weergegeven met vele voorbeelden die we in praktijk meteen kunnen gebruiken”, vertelt Michelle Pauwels. “Ik hou echt van het feit dat het resultaat van mijn harde werk iets functioneel is en dat het er mooi uitziet.” Lotte Potums ontwerpt graag websites, zegt ze. “Daarom koos ik voor multimedia design en niet voor informaticamanagement. Bij multimedia design is het creatiever werken en dat is meer mijn ding.”

Toch vinden onder meer Charlotte Balcaen en Kristine De Roeck dat ook het ‘probleemgerichte’ aspect in een ict-opleiding van tel is. “Als je gaat studeren voor leerkracht, dan leer je meer sociale vaardigheden aan”, zegt Balcaen. “Als je studeert voor dokter, dan leer je meer over hoe het menselijk lichaam werkt. Bij een ict-richting leer je meer probleemgericht werken.” Kristine kreeg de smaak te pakken via haar vader. “Ik deed mijn stage op de accountancyafdeling van het bedrijf waar mijn vader als informaticus werkt. Daar kreeg ik in de praktijk te zien wat hij ‘s avonds thuis vertelt. En daar leerde ik: dit is wat ik wil, uitdagingen aannemen, problemen oplossen, mensen helpen,…”

Vroedvrouw

Zeker niet alle meisjes hadden nochtans een ict-richting bovenaan hun lijstje staan. Kristine was tot een jaar geleden naar eigen zeggen “overtuigd boekhoudster”. Pas dankzij de praktijk – de hierboven vermelde stage – merkte ze dat haar hart meer lag bij informatica dan bij boekhouden. Ook Charlotte dacht aanvankelijk een compleet andere richting uit te gaan, “iets met kinderen: kinderverpleegster, leerkracht lager onderwijs of vroedvrouw”. Maar tijdens een bezoek aan de ‘SID-in’-beurs (Studie-informatiedagen) in Gent belandde ze via een vriendin bij de opleiding Multimedia en communicatietechnologie van de Howest. “De docent wist zijn richting heel goed te verkopen. Ik was eerst zo zeker dat ik voor vroedvrouw zou gaan, maar die docent deed me twijfelen.” Dat de lessen informatica in het middelbaar haar al goed bevallen waren, hielp bij de keuze. “We leerden in middelbaar met het programma Visual Basic de programmeertaal VB. NET aan. Na enkele maanden merkte ik toen dat programmeren me wel lag.”

Iebe Vangheluwe, die in de laatste 2 jaar van het middelbaar de richting Toegepaste Beeldende Kunsten volgde, overwoog oorspronkelijk de richting Animatiefilm, maar slaagde niet in de toelatingsproef. Ook Ellen Van den Bossche dacht eerst een meer artistieke richting als Binnenhuisarchitectuur te kiezen, “aangezien ik graag teken en mensen vinden dat ik goed advies geef rond kleuren”. Via een vriend kwam ze uiteindelijk bij IMD aan Lessius terecht.

Eenling

Dat de meisjes allemaal al vroeg enige affiniteit met computers en internet ontwikkelden, is wel een constante. Het helpt bijvoorbeeld om een technologieminnende vader te hebben. Zoals Michelle: “Mijn vader was altijd een van de eersten die de nieuwste technologische snufjes had. Daardoor kreeg ik zelf rond mijn 12 jaar mijn eerste laptop. Mijn vader kocht later ook een iPod, een MacBook, een iPhone,… Ik vond dat zo fascinerend dat ik mezelf een HTC aanschafte.” En ook Kristine kreeg technologie met de paplepel binnen: “Mijn papa bouwde en repareerde thuis computers. Nu, dat interesseerde mij wel minder dan de programmatie ervan. En vooral internet is altijd mijn ding geweest: uitzoeken hoe alles draait en keert in de virtuele wereld, dat was en is mijn ‘escape from reality’.”

“Ik ben altijd dol geweest op technologie en de nieuwste snufjes”, vertelt Yasmine Plasmans. “Ik was ook onder de indruk van websites. Altijd wilde ik weten hoe het werkte. Ik heb ook een tijd veel gegamed. Geen idee hoe het komt, het was er gewoon altijd al. Ik denk niet dat je zoiets kan kweken. Als je niet van technologie houdt, zal dat ook nooit komen.” Ze merkte dat ze daarin anders was dan haar omgeving. “Ik kon me er meer in verdiepen dan anderen. Ik was ook altijd sneller weg met dingen zoals een nieuwe gsm, of een computer waar ik nog nooit op had gewerkt. Mensen kwamen ook vaak naar mij als ze iets niet vonden en vaak kon ik het wel vinden of oplossen.” Kristine gaat nog een stapje verder: “De computer was en is nog altijd mijn beste vriend. Op het internet kon ik zijn wie ik was en kon ik mijn eigen gang gaan. Ik bevestig zo misschien het stereotype van de ‘computernerd’ als eenling, maar ik moet zeggen dat dat nog zo slecht niet is.” (Lacht)

Talen

Ook de middelbare school bleek een sterke invloed te hebben op de passie voor technologie van de meisjes. Vier van hen belandden tijdens hun schoolse carrière uiteindelijk in de richting Boekhouden-Informatica. “Die richting heeft mijn hele toekomstperspectief veranderd”, knikt Charlotte. “Als ik nooit aan die opleiding was begonnen, had ik waarschijnlijk de smaak van het programmeren en het creëren niet te pakken gekregen.” Lotte is even stellig: “Dankzij die richting leerde ik wat je met ict kan bereiken. Ik doe het graag en zie me er ook echt in openbloeien.”

Iebe kreeg in de kunstopleiding die ze volgde ook een feeling met grafische programma’s. “We leerden met programma’s als Photoshop, Illustrator of Dreamweaver werken. We kregen ook les in webanimatie (Flash) en de basis van de bouw van een website.” Yasmine volgde de richting multimediatechnieken. “Daar leerde ik niet alleen de basis van websites maken, maar ook fotografie en fotobewerking, printmedia, film en animatie, digitale realiteit en nog veel meer. Die richting heeft mijn liefde voor websites maken alleen maar vergroot.”

Michelle is bij deze 7 meisjes een buitenbeentje met de richting Moderne Talen – Wetenschappen. “Eigenlijk heeft die niets te maken heeft met wat ik nu ga doen”, geeft ze toe. “Ik ben goed in talen en mijn ouders vinden het jammer dat ik daar niets verder mee ga doen. Toch ben ik blij dat ik die richting gevolgd heb, want in de ict-wereld heb je ook je talen nodig. Voor mijn latere job is dat mooi meegenomen. Bovendien is programmeren eigenlijk ook een taal die je moet leren.” En, zo voegt ze er nog aan toe, de brede basis die de richting meegeeft – zowel in talen, als in wetenschappen – is ook een kracht. “Is dat niet wat het middelbaar moet doen: een basis geven voor verdere studies?”

Eigen bedrijf

“Ik wilde gewoon iets vinden dat ik leuk vind en dat ik kan volhouden”, antwoordt Iebe op de vraag of het feit dat ict-jobs knelpuntberoepen zijn, meespeelde in de keuze voor een ict-richting. Yasmine noemt die grote vraag naar ict-personeel vooral een ‘extraatje’. “Ik heb gekozen voor de richting omdat ik hou van codes en websites. Maar het geeft natuurlijk ook een leuk vooruitzicht voor de toekomst, als je ziet hoe moeilijk het is voor jongeren om een job te vinden deze tijd.”

In elk geval: ambities en toekomstplannen genoeg bij deze jongedames. Kristine en Lotte dromen van een eigen bedrijf. “Ik wil zeker geen eentonig beroep: ik heb vaak afwisseling nodig”, voegt die laatste daaraan toe. “Als ik in een informaticabedrijf werk, dan het liefst een bedrijf waarin je verschillende functies kan uitvoeren en zo nieuwe ervaringen kan opdoen. ” En ook Charlotte wil op haar eigen benen staan. “Ik zou heel graag in Antwerpen gaan wonen en daar aan de slag kunnen gaan als webdeveloper of als programmeur. Dit totdat ik geld genoeg heb om samen met mijn vriend ons eigen bedrijfje te kunnen opstarten. Misschien is dit wat hoog gegrepen, maar wat is het leven zonder uitdagingen?”

Stefan Grommen

” De computer was en is nog altijd mijn beste vriend.”

” Ik wil bewijzen dat ook vrouwen kunnen programmeren en dat wij niet altijd het zwakke geslacht moeten zijn.”