Filippo Manini werd geboren in 1979, het jaar waarin het eerste nummer van Data News verscheen. Hij omschrijft zichzelf niet als iemand “met een passie voor informatica”, hij koos voor informatica omdat it zo veelzijdig is. Een keuze waar hij nog geen seconde spijt van heeft gehad en waardoor hij zich ten dienste kan stellen van het maatschappelijke middenveld.

Toen hij begon aan een master of engineering, it & management aan de Polytechnische Faculteit van Bergen in ’97, nadat hij wetenschappen had gestudeerd in het middelbaar, had Filippo Manini nog geen “grote passie voor it”, zegt hij zelf. “Wat me vooral aantrok was dat de studies zo algemeen waren.”

Met zijn diploma op zak ging hij meteen aan de slag bij Smals, een dienstverlener die ondersteuning en begeleiding biedt aan het e-government-programma van de sociale sector en de zorgsector, met een waaier aan diensten, waaronder softwareontwikkeling, installatie van geschikte hardware tot terbeschikkingstelling van gespecialiseerd personeel. “Ik vond al snel deze eerste job, zeker omdat de functie strookte met mijn politieke engagement om te werken voor het algemeen welzijn en ten dienste te staan van de burgers”, voegt hij eraan toe. Eerst was hij functieanalist voor websiteprojecten (vooral op het vlak van content beheer) en hij werd dan projectleider voor sites en applicaties die vooral bedoeld waren voor de federale autoriteiten. Daarna werd hij benoemd tot senior project manager en was hij onder andere verantwoordelijk voor projecten voor de Sociale Zekerheid, de Capac en sociale inspectiediensten.

En sinds begin dit jaar werkt hij bij de Christelijke Mutualiteiten. “Ik kon niet meer verder evolueren bij Smals.” Als senior project manager staat hij nu in voor projecten in de gezondheidszorg. “De bedoeling is twee uitdagingen te combineren die elkaar schijnbaar tegenwerken, namelijk beantwoorden aan de toegenomen vraag en de kwaliteit van de dienstverlening, en de budgettaire besparingen naleven. Kortom, oplossingen vinden voor complexe problemen binnen strikte beperkingen. De omvang van de projecten is hier bijzonder groot want we bedienen ongeveer 4,5 miljoen leden, terwijl de projectenwaaier ook breder is”, aldus Manini. Hij benadrukt nog dat het loon slechts één van de vele criteria is die de doorslag hebben gegeven, naast de levenskwaliteit, de bedrijfscultuur, en natuurlijk de aard zelf van de aangeboden functie.

Project manager, is dat een ander beroep dan analist? “Natuurlijk moet je de functie van analist vaarwel zeggen om begrippen als verandering, beheer van menselijke relaties, aanpassing van processen enz. te leren begrijpen. Maar ik had er ook behoefte aan van omgeving te veranderen, iets nieuws te doen. En ik vind het fijn mezelf in de plaats van de klant te stellen, zijn behoeften te begrijpen en er een oplossing voor aan te reiken. Of liever meerdere oplossingen, want creativiteit speelt een belangrijke rol. En dat is verrassend, want mijn studies waren toch eerder gericht op wiskunde.”

Een aanvullende opleiding? “Je moet voortdurend leren, nieuwsgierig zijn. Want it is nu alomtegenwoordig in het leven van iedereen. Ik heb wel geen certificering, behalve dan voor ITIL v3.” Hij heeft nochtans belangstelling voor agile methodieken, projectmanagement en lean management. Hij is naar eigen zeggen aanhanger van de agile/scrum ontwikkelingsaanpak, die “informatica op zijn juiste plaats zet omdat de business de plaats van de klant overneemt. De voordelen zijn duidelijk voor alle partijen.”

Heb je ergens spijt van tijdens je studies? “Dat er geen bedrijfsstage was, ook al zijn de dingen ondertussen sterk veranderd. Toch dienen polytechnische studies om te leren hoe je moet leren, niet om een vak te onderwijzen. Maar in het begin van mijn carrière voelde ik me toch wel wat aan mijn lot overgelaten…”

Zijn conclusie luidt: “Het beroep is niet wat ik had gedacht tijdens mijn studies. Ik verwachtte dat ik steevast als technicus zou werken als ik koos voor polytechnische studies. Maar mijn job als manusje-van-alles past perfect bij mij.”

Marc Husquinet