“Ik word nog wekelijks opgebeld door een headhunter, maar na 30 seconden hou ik het voor bekeken. Nee, ik wil niet meer werken voor een groot bedrijf,” vertelt Philippe Lemmens, die Apple België leidde, Belgacom Skynet groot maakte en bij Telenet verantwoordelijk was voor de residentiële markt.

We zitten in een pizzeria in de buurt van de VRT/RTBF-toren. Alberto, die de bestelling komt opnemen, laat zich meteen afleiden door het hebbeding van Philippe Lemmens. Het is één van de eerste televisie-mobieltjes gebaseerd op de digital video broadcasting handheld (dvb-h) standaard. En Italiaans want het is een toestel van de mobiele operator ‘3 Italia’. “Ik doe dit echt graag,” lacht Philippe Lemmens. Hij is als consulent ingehuurd door de RTBF om de technologische mogelijkheden van mobiele televisie in kaart te brengen. Het mediabedrijf telt een 25-tal interne gebruikers die voorlopig via drie Brusselse antennes op hun mobieltje televisie kunnen kijken. Ten vroegste eind 2008 zou de dienst van start gaan. Philippe Lemmens moet het project alvast opstarten. “De beeldkwaliteit is verbazend goed. We hebben frequenties voor Franstalig België en ruimte voor een achttal zenders. Het komt er dus op aan met de nodige contentleveranciers zoals RTL of TF1 te onderhandelen.” De 43-jarige Lemmens is daar met zijn ervaring bij Skynet en Telenet uitstekend voor geplaatst.

Gebeten door Apple

“En dit ken je wellicht ook,” vraagt hij terwijl een Apple iPhone uit z’n zak opduikt. “Fantastisch product. Ik dacht eerst nog mijn Blackberry te houden voor businessdoeleinden, maar uiteindelijk heeft de iPhone alles op tien minuten tijd volledig gesynchroniseerd: iTunes, foto’s, e-mailberichten, agenda en adressen. Vandaag gebruik ik de Blackberry zelfs niet meer.” Eens gebeten door Apple… “Ik heb inmiddels ook opnieuw een Macbook pro.” Philippe Lemmens volgde midden van de jaren ’90 bij Apple Pascal Methens op als country manager en zat ook meer dan eens in uren durende meetings met Steve Jobs. “Hij komt charmant over, maar is keihard. Hij kent de resultaten van de diverse landen uit het hoofd. Ik zag hem uitvliegen tegen een country manager die alles opschreef wat Jobs vertelde: “If you can’t remember what I say, you got nothing to do here…”. Toen Apple echter alle marketing- en salesactiviteiten centraal begon te beheren zonder veel lokale inbreng, was er voor Philippe Lemmens ook niet veel meer aan. In ’98, na acht jaar Apple, zocht Pascal Methens hem op met de vraag of hij Skynet wou leiden. De internetdienstenleverancier had toen 35 medewerkers (inclusief Interpac dat zich toelegde op bedrijven). Op het hoogtepunt telde Skynet 350 werknemers. “We hebben het altijd bescheiden gehouden. ‘Think big, start small’. In tegenstelling tot bij voorbeeld WIN (Waals Intranet) hebben wij bij de aanvang niet fors geïnvesteerd in peperdure netwerkonderdelen.”

Belgacom was Jurassic Parc, wij Star Trek

Toch was het een hectische tijd: “Belgacom was Jurassic Parc, terwijl wij met Star Trek bezig waren.” In het zakelijke segment waren Eunet (KPN-Scarlet en UUNet (WorldCom – Verizon Business) de grote concurrenten, maar Lemmens slaagde erin het marktaandeel van Skynet op twee jaar tijd te verhogen van 8 tot 30 procent. “En dan moesten we ook intern strijd leveren. Ceo John Goossens hoefden we niet te overtuigen, maar de middenlaag van Belgacom wilde onze diensten niet verkopen, ze waren bang dat ze enorm veel klachten van abonnees over zich heen zouden krijgen.” Uiteindelijk stapte Lemmens met Methens naar Goossens om de integratie van Skynet in Belgacom te bepleiten. “Hij was geen voorstander van het idee, vond dat we het sowieso prima deden, maar uiteindelijk bleek

het toch de beste oplossing.” John Goossens overleed in november 2002 aan een hartstilstand. Pascal Methens, die inmiddels naar Cisco was overgestapt, kwam in februari 2005 om in een sneeuwlawine. Voor Lemmens zijn het beklijvende momenten. Bij Belgacom was er geen plaats meer voor hem. Hij wordt kort daarna door ceo Duco Sickinghe aan boord gehesen bij Telenet om de residentiële afdeling te leiden. Sickinghe blijkt destijds ook nog voor Steve Jobs te hebbengewerkt. “Duco is duidelijk een stuk warmer,” aldus Lemmens. “Telenet is een groot bedrijf met de psychologie van een challenger, een jager. Die cultuur zit er nog in. Bij Belgacom is het enorm gefragmenteerd. Het is een huis met alle mogelijke culturen die soms verschillen van verdieping tot verdieping. De ploeg rond Kris Vervaet doet het erg goed, bij anderen draait het dan weer voor geen meter.” Maar na twee jaar houdt Lemmens het ook bij Telenet voor bekeken. In een nieuwe reorganisatie is er geen plaats meer voor hem. Duco Sikinghe staat bekend als een leider die moeilijk kan delegeren. “Maar wat is je toegevoegde waarde als de baas je constant zegt dat je dit of dat moet doen?”

Whatever

Philippe Lemmens trekt lessen uit dat verleden: ” Zeg nooit nooit, maar ik ben niet meer van plan om nog voor een groot bedrijf te werken. Headhunters snoer ik na 30 seconden de mond: niet geïnteresseerd.” Hij heeft zich inmiddels aangesloten bij de consultinggroep ‘Just In Time Management’ waar ook Thierry Janssen (ex-Econocom, Yucom en Win) deel van uitmaakte. Trends-Tendances maakte eind november bekend dat Philippe Lemmens investeert in de start-up ‘Whatever’. Het wordt een dienstenbedrijf dat zich toespitst op het principe van sociale netwerken zoals linkedIn, maar dan binnen ondernemingen zelf. “We richten ons vooral op multinationals die contacten, documenten en allerlei informatie willen delen. Hoe vaak gebeurt het niet dat mensen na jaren weggaan en alle opgebouwde informatie meenemen?” Het webgebaseerd model is geënt op dat van salesforce. com. “Uiteindelijk gaan we toch naar die oplossing evolueren.” Whatever wil begin volgend jaar van start gaan en focussen op consultancybedrijven, de farmaceutische industrie, de financiële wereld, maar ook internationale advocatenkantoren. Het bedrijf zal worden geleid door internetentrepreneur Olivier Verbeke. “Ik ga er ook wat tijd insteken, iets waar ik vroeger nooit toe gekomen zou zijn. Eindelijk kan ik mijn agenda nog eens zelf bepalen.” z

Luc Blyaert