Op maandag 22 oktober kreeg Bridget Cosgrave van ceo Didier Bellens te horen dat ze kon gaan. Nauwelijks een paar dagen eerder had ze aan de raad van bestuur van Belgacom haar strategische plannen voor de bedrijfsafdeling voorgelegd. “Het was volkomen onverwacht, een schok voor mij,” vertelt ze.

Tijdens het Brusselse Jump Forum eind april werd op de Belgacomstand een video gedraaid over het vrouwvriendelijke karakter van de telco. In de film was vooral Bridget Cosgrave te zien, die zeven maanden eerder ontslagen was… Cynisch, niet?

Zeven jaar geleden, in juli 2001, werd ze door gewezen ceo John Goossens binnengehaald om de carrierafdeling te leiden. Ze stak haar ambitie niet onder stoelen of banken: “Ik vertelde John dat ik een 1 miljard euro dame wou worden.” Ze richtte de Belgacom International Carrier Services (BICS) op en boekte met 285 medewerkers een omzet van 850 miljoen euro. Ook de fusie met de internationale activiteiten van SwissCom liep goed af. Vier jaar later wordt ze coo van de volledige fixed line afdeling, goed voor 15.000 werknemers en 3,6 miljard euro omzet. Na een nieuwe reorganisatie in 2005 krijgt Cosgrave als executive vice-president de leiding over de enterprise afdeling, in totaal 2,7 miljard euro, waarvan 2,2 miljard euro in België. “Er zijn niet zoveel vrouwen die verantwoordelijk zijn voor een dergelijke profit & loss.”

Na een turbulente strijd neemt Belgacom begin 2006 Telindus over, het begin van een zeer moeilijke integratie. Bridget Cosgrave wordt op geen enkele manier betrokken bij de overname.

Ronald Everaert bleef ceo van Telindus. “Dat was voor iedereen verwarrend, zeker voor de klanten. Begin 2007 schreef ze daarover een brief naar ceo Didier Bellens en voorzitter Theo Dilissen van de raad van bestuur. Later nog eens, naar Bellens en cfo Ray Stewart. Tevergeefs. “Bij een overname zijn er twee modellen. Ofwel integreer je het overgenomen bedrijf meteen, vertel je dat de wereld veranderd is en toon je de voordelen. Dat is eerst een schok, maar daarna kan je verder bouwen aan groei. In Europa heeft men vaker een zachte aanpak en laat men de betrokken onderneming een tijdje bestaan. Volgens mij is de eerste aanpak beter. Anders loop je het risico dat de werknemers niet doorhebben dat er wat veranderd is en is het uiteindelijk nog pijnlijker,” vertelt de Iers-Canadese Cosgrave. “Ik sprak onlangs nog met een ceo van een groot Brits bedrijf die voor de tweede aanpak had gekozen en het bijzonder moeilijk had om de nodige synergieën uit de overname te halen.”

Geen charismatische leider

Bridget Cosgrave staat ook bekend als een harde tante die er niet voor terugdeinst medewerkers publiek terecht te wijzen. “Bij BICS hadden wij de beste voldoeningsgraad onder de werknemers. Dat liep dus bijzonder goed. Maar dat kan je niet in een omgeving met teveel bazen.” Haar ontslag kwam als een verrassing, en was vooral “een teleurstelling. Ik hou echt van Belgacom,” vertelt ze. Al is ze ervan overtuigd dat Michel Decoster (die zopas op 1 juni van start ging) het goed zal doen. Michel De Coster en Grégoire Dallemagne zijn allebei ‘weggekocht’ bij concurrenten BT en KPN/Tele2. “Tja, het is natuurlijk een manier om je tegenstanders te verzwakken,” geeft Cosgrave toe. Ceo Didier Bellens houdt er in tegenstelling tot wijlen John Goossens een beperkt executive committee op na. “Zolang die profielen complementair zijn is dat geen probleem, maar je hebt wel een charismatische leider nodig.” Didier Bellens staat bekend als een financier. “Dat heeft alvast het voordeel dat het er financieel gedisciplineerd aan toe gaat en er geen overhaaste overnames worden uitgevoerd. Anderzijds is hij niet in staat om van de ‘top floor’ naar de ‘shop floor’ af te dalen. Hij heeft het geprobeerd, maar het zit gewoon niet in zijn natuur.”

Internationaal heeft Belgacom overnames nooit echt rond gekregen. “We zaten erg dicht bij een acquisitie van Millicom en ook bij de Tsjechië nationale operator hadden we in 2004 een grote kans. Tsjechië zou ideaal geweest zijn, vergelijk het met wat de KBC groep gedaan heeft. Anderzijds moet je ook de mensen hebben om die bedrijven te leiden. Belgacom hr-verantwoordelijke Astrid De Lathouwer liet onlangs een intern onderzoek uitvoeren naar mogelijke kandidaten die een job in het buitenland willen uitoefenen. Dat aantal was erg gering.”

Te weinig vrouwen aan de top?

Bridget Cosgrave zou, als het even kan, in België willen blijven wonen. Sinds april is ze opgenomen in de raad van bestuur van satelliettelevisiebedrijf SES. Onlangs was ze te gast op de SAPhire beurs in Berlijn. Daarmee houdt ze de vinger aan de pols. Het liefst zou de 47-jarige Bridget Cosgrave een Europees, business-to-business ict-bedrijf leiden met internationale ambities. Het hoeft geen telecommunicatie te zijn. “Ik wil van dat etiket af. Iedereen denkt aan Belgacom als ze mij zien.” Voor Belgacom was ze drie jaar te vinden bij BT, eerder was ze corporate finance manager bij de bank Indosuez (inmiddels overgenomen door Crédit Agricole nvdr.). “Van nature ben ik optimistisch, maar het is wat paradoxaal. Er wordt zoveel gesproken over het tekort aan vrouwen aan de top en ik ben nog niet aan de slag. Mister Gerard Mestrallet, you can call me!”, lacht ze.

Luc blyaert