1967 is niet alleen het jaar van Sgt. Pepper’s en de Summer of Love, maar ook van de start van SAI in België. De ict-vereniging viert volgende week haar 45ste verjaardag met een lustrumconcert.

Met duizend leden is SAI de grootste onafhankelijke vereniging van ict-professionals in ons land. SAI startte in 1965 als de Belgische tak van het Nederlandse Studiecentrum voor Administratieve Automatisering. Twee jaar later volgde de oprichting van een aparte, volwaardige Belgische vereniging. Het acroniem bleef SAI, maar voluit koos de Belgische vereniging voor een andere invalshoek: Studiecentrum voor Automatische Informatieverwerking. SAI organiseert onder meer seminars, workshops en cursussen rond actuele thema’s als mobile computing en byod, security, next-gen analytics, governance, enzovoort.

Jacques Vandenbulcke, professor bijzonder emeritus aan de KULeuven, is sinds 1977 voorzitter van SAI. “We schenken met de vereniging bijzondere aandacht aan het beroep van de informaticus”, zegt hij. “We willen de belangstelling voor informatica bij de jeugd vergroten.” Voorzitter Vandenbulcke wijst daarbij onder meer op het stijgende belang van de niet-technische vaardigheden bij ict-profielen, zoals communicatie en samenwerking. “In die context is het geen goed idee om de informaticus als een digitaal expert te omschrijven”, vindt hij. “Achter de term informaticus schuilen heel uiteenlopende profielen en vaardigheden, zowel op business gericht – met businessarchitecten, businessanalisten en projectmanagers – als op harde technische kennis, onder meer rond netwerk en beveiliging.” Ook het interdisciplinaire karakter van de informaticus is belangrijk, omdat de combinatie van ict- en businesskennis intussen in zowat alle sectoren een voorwaarde voor succes vormt.

Aandacht voor Belgisch onderzoek

De voorbije 45 jaar maakte professor Vandenbulcke de opkomst en evolutie van ict van heel nabij mee. “Het belangrijkste wapenfeit uit die hele periode is voor mij de vaststelling dat ict uit haar ivoren toren is afgedaald. Het profiel van de ict’er is grondig geëvolueerd. Vandaag vormt ict een bepalend element bij de uittekening en de ondersteuning van de strategie van een bedrijf. Dat was in 1967 ondenkbaar.” Toch zou er bij de ceo’s van de grote ict-bedrijven meer aandacht mogen bestaan voor het onderzoek dat universiteiten en hogescholen uitvoeren, stelt de professor. “Ik heb de indruk dat die ceo’s zich meer en meer naar een commerciële agenda schikken. Nochtans biedt dat onderzoek heel wat kansen om in ons land reële centers of excellence voor ict op te richten. Het potentieel is er zeker.”

Dries Van Damme