Als het over transformatie gaat, horen we vaak over de grote bedrijven die moeten innoveren en zichzelf heruitvinden om disruptie aan te pakken. Maar hoe doen die disruptors dat zelf? Amazon zit in de vrij unieke positie dat het een bedrijf is dat aan sneltempo andere markten overhoop zet, terwijl het zelf al lang geen start-up meer is. En gek genoeg is ‘innoveren’ iets wat het bedrijf al jarenlang op ongeveer dezelfde manier doet, legt Paul Misener, vp innovation bij Amazon, uit tijdens zijn keynote op AWS Transformation Day.

“Enkele aspecten van innovatie steunen natuurlijk op geluk, ” steekt hij van wal. “Soms kom je per ongeluk op een nieuwe technologie. Maar dat kan je niet op de lange termijn doen.” Om innovatie op een duurzame manier te ondersteunen, moet er geëxperimenteerd, worden, zegt Misener. “En om te experimenteren, moet je kunnen falen. Mislukking is dan ook een deel van innovatie bij Amazon. We hebben enkele grote gokken gewaagd met Amazon. En soms gaat het mis, maar het blijkt dat verschillende gokken kunnen worden terugbetaald met één groot succes.”

De truc met de pizza’s

Volgend probleem: hoeveel volk werkt er aan zo’n project? Om daar een balans in te vinden, gebruikt Amazon het medium van de pizza. Of eigenlijk: twee pizza’s. “Voor elk probleem stellen we een groep aan die je comfortabel kunt voeden met twee pizza’s, ” aldus Misener. We gaan daarbij geen specifiek nummer vastleggen, want als je ergens in het traject iemand moet toevoegen met bijvoorbeeld ai expertise, dan moet die er nog makkelijk bij kunnen. Maar er moet ook een maximum aantal zijn, want op een bepaald punt is het niet meer handig communiceren.”

Nog zo’n truc: de pitch van zes pagina’s. “Bij Amazon baseren we geen beslissingen op Powerpoint-presentaties, ” zegt Misener. “Elk idee wordt op zes pagina’s uitgeschreven en het eerste half uur van een meeting lezen de deelnemers gewoon. En dan gaan ze discussiëren tot er een beslissing valt.” Dat heeft meerdere voordelen, zegt Misener. “Het dwingt iedereen in de kamer om het document te lezen maar het zet hen ook allemaal op hetzelfde niveau. Er is niet iemand die al twee weken mee is en al een beslissing heeft genomen. Bovendien betekent proza dat je een standpunt moet innemen.” Dat gaat ongeveer zo: in een tekst staat veel meer informatie en nuance dan in een bullet list. De onderliggende gedachten van de schrijver kruipen daar hoe dan ook in.

Nog eentje: “Als we iets nieuw willen maken, schrijven we eerst het persbericht en de faq, ” zegt Misener. Het is voor hem een manier om het doel voor ogen te houden. “Die is ook geschreven in de taal van de klant, niet in technische omschrijvingen. Want dat is de doelstelling van elk product of dienst, je moet het uiteindelijk aan je klant kunnen uitleggen. En ergens tussendoor moeten we dingen uitvinden die nog niet bestaan. Maar al de technologie die erin terecht komt, dat is ons probleem. De klant moet alleen het eindproduct krijgen, en dat moet werken.”