De crisis is er niet malser op geworden en veel bedrijven blijven hun resultaten zien verslechteren. De Reflex Spray tegen de pijn blijft kosten besparen en de druk verhogen. Geef het personeel onhaalbare objectieven, snij in de werkmiddelen, dreig snel met ontslag, dan werken ze harder en voilà, je hebt een onfeilbare management win-win. Of het personeel werkt harder, of je betaalt minder bonussen, premies en commissies. Meer resultaat, minder kosten, het ideale recept!

Dat SAP in de huidige marktcontext Leo Apotheker heeft durven ontslaan, is dan ook een ongelofelijk moedig signaal naar het personeel. Zich achter de crisis verbergen, was makkelijk geweest. 95% van de wereldwijde ict-bedrijven publiceert sinds anderhalf jaar elk kwartaal hetzelfde persbericht: de markt is verzadigd. En hier en daar is er een nieuw productje wat te laat beschikbaar gekomen waardoor de concurrentie aan inhaalbeweging kon uitvoeren, waardoor de cijfers op korte termijn wat tegenvallen, enzovoort.

Het artikel over het verplichte vertrek van Leo Apotheker interpelleert daarom des te meer: “Insiders menen dat Apotheker moet opstappen omdat hij niet in staat werd geacht het moreel van het personeel op te krikken. Vorig jaar in september bleek uit een enquête bij de werknemers dat er een dramatisch verlies van vertrouwen was in het management.” Dat heb ik dan weer niet vaak gelezen in de pers!

SAP is dus in volle ramp en economische tegenspoed gaan luisteren bij zijn werknemers en niet uitsluitend bij zijn management? Waarom denkt SAP dat zijn werknemers zinvolle dingen te vertellen hebben? Waarom zijn ‘moreel van het personeel’ en ‘vertrouwen in het management’ plots relevante criteria voor de resultaten en de toekomst van SAP? Begrijpt SAP ineens dat het personeel geen programmeerbare resultaat-automaten zijn? Geboeid zijn door je bedrijf is figuurlijk te nemen, niet letterlijk. Gemotiveerde en geboeide top professionals hebben eigen meningen en vooral een eigen beslissingsvrijheid. Dat SAP de moed gehad heeft om echt te gaan luisteren bij het personeel, is een ongelofelijk belangrijk statement naar dat personeel. Het feit dat nu geluisterd wordt, toont hoe hoog de nood was, hoe het ‘moreel’ ‘gemor’-eel geworden was. En zonder toppersoneel, geen topresultaten.

Apotheker is niet de algemene boosdoener, net zomin als de minister van justitie dat is wanneer er gevangenen ontsnappen. Met Apotheker ontslaat SAP een top professional. Als opperhoofd was hij echter het noodzakelijke zoenoffer, het signaal dat SAP naar zijn personeel diende te sturen om te tonen dat het menens was. Om te tonen dat de boodschap aangekomen was en dat het management niet boven de wet staat. Het moreel van het personeel en het vertrouwen in het management verliezen zijn belangrijker dan Apotheker verliezen.

Elk bedrijf heeft de absolute morele verantwoordelijkheid om zijn personeel in staat te stellen om succesvol te zijn. Het nakomen van deze morele verantwoordelijkheid zorgt voor het moreel van de werknemers. En succesvolle mensen maken een succesvol bedrijf. Mensen succesvol maken is dan ook de moed die vandaag van de ondernemer gevraagd wordt. Wie dat niet kan, is slechts een manager die korte termijn receptjes met lange termijn schade toepast.

JAN MERTENS is headhunter en sinds 15 jaar personal coach in de ict-wereld