Moet iedereen die intekent voor een domeinnaam zijn identiteit prijsgeven? Vandaag is dat nog niet het geval, maar het lijkt er op dat we in die richting evolueren.

Uit een studie van Icann en de universiteit van Chicago blijkt dat 75 procent van de informatie die wordt opgegeven bij de registratie van een domeinnaam gebrekkig is. Slechts 23 procent van de domeinhouders kan gecontacteerd worden, en 8 procent van de opgegeven data is helemaal verkeerd.

Hoewel de onderzoekers zich beperkten tot .org, .com en .net, komt het als een schok dat de fraude zo groot is. Intussen wordt er opgeroepen om de regels voor registratie te verstrengen.

Die oproep is bij de uitbaters van het Russische top level domein .ru niet in dovemansoren gevallen. De registry heeft aangekondigd dat iedereen die vanaf 1 april een .ru domeinnaam wil registreren, een bewijs van identiteit moet opgeven aan de registrar die de zaak afhandelt. Als het een individuele persoon betreft, moet hij zijn volledige naam en adres opgeven, bijvoorbeeld door een kopie van de identiteitskaart toe te voegen. Is de registrant een bedrijf of een andere entiteit, dan moet de registrar een kopie ontvangen van de officiële staatsregistratie. Als de persoon of de instantie zijn identiteit niet wil vrijgeven, zal de registrant het applicatieproces moeten stopzetten. En als bestaande domeinhouders niet binnen de twee maanden reageren op de aanvraag voor een bewijs van identiteit, riskeren ze hun domeinnaam kwijt te spelen. Is dit een zuiver Russisch verhaal? Toch niet. Het Serious Organised Crime Agency (SOCA) in het Verenigd Koninkrijk, en het FBI in de VS, hebben Icann al gevraagd om er voor te zorgen dat het Russische principe overal wordt ingevoerd.

Prijs

Als de regels ingevoerd zouden worden, kan dat tot gevolg hebben dat de prijzen naar omhoog gaan, zeker als je een bewijs van identiteit manueel gaat controleren. “Een andere optie is dat men evolueert naar een verplichte online erkenning via de elektronische identiteitskaart”, zegt Marc Van Wesemael van Eurid. “Maar voor .eu zou dat willen zeggen dat alle Europeanen in het bezit zouden moeten zijn van een dergelijke kaart.”

Nog een ander scenario is dat je twee soorten domeinnamen krijgt. Namen die gecheckt en geïdentificeerd zijn, en andere die niet gecontroleerd werden. “De niet gecheckte namen zou je duurder kunnen maken. ‘Als je onbekend wil blijven, moet je maar betalen’, dat idee.”

Frederik Tibau