Op zijn 24ste heeft Loïc Bar al drie boeken geschreven, minstens evenveel bedrijven opgericht, maar liefst 10 mensen tewerkgesteld en een vereffening meegemaakt. Zijn nieuwe kind, The Smart Company, wil softwareontwikkeling herdefiniëren door er de analyse van de activiteiten van de gebruiker op toe te passen, iets wat tot nu toe alleen weggelegd was voor enkele ingewijden in managementtechnieken. De piepjonge Luikse ondernemer (uit Visé) geeft ons een woordje uitleg over zijn flitsende carrièrestart.

Olivier Fabes

Data News: De weg die u op amper 4 jaar hebt afgelegd moet heel wat ondernemers die ouder zijn dan u wel imponeren. Vanwaar komt die oersterke aandrang om te ondernemen?

LOÏC BAR: “Niet van mijn familie, want bijna iedereen bij ons is leraar. Ik wilde gewoon doen wat ik graag doe, en hoe ik dat wil. De boeken die ik schreef voor de Franse uitgever Micro Applications, een referentie in de informaticaliteratuur, gecombineerd met de titel van Most Valued Professional (nvdr: door Microsoft toegewezen aan de 300 beste ontwikkelaars ter wereld) leverden me een aantal leuke jobaanbiedingen op, maar ik wilde vrij blijven om binnen mijn eigen bedrijf te kunnen creëren. Ik volgde eigenlijk een heel technische opleiding, maar ik ben geen ‘nerd’. Ik kan niet tegen de gadgetzijde van de informatica. Ik heb evenmin een voorkeur voor de ‘kapel’ van Microsoft of Apple. Wat mij interesseert is programma’s creëren die echt nuttig zijn voor de mensen. Ik zou ook aan consultancy kunnen doen, dat gebeurt trouwens af en toe, maar als je opdracht ten einde loopt, blijf je met lege handen achter.”

U neemt al heel snel een tiental mensen in dienst. Hoe verklaart u deze snelle opmars?

LOÏC BAR: “Ik kreeg de kans om een afstudeerstage te doen in Frankrijk, bij Wygwaw, een vernieuwend bedrijf in nieuwe media, en zo kreeg ik zin om een eerste bvba op te richten, op mijn eentje. Ik deed informatica-outsourcing voor grote groepen, waaronder eMakina. Na enkele maanden ben ik in zee gegaan met twee andere mensen om twee andere bedrijven op te richten, waaronder Heode, dat gespecialiseerd is in sociale media. Mond-aan-mondreclame werkte uitstekend en opende voor ons de deuren naar grote bedrijven als Coca-Cola, L’Oréal en Electrolux. Al snel waren we met een tiental medewerkers.”

En dan verandert de droom in een nachtmerrie…

LOÏC BAR: “Inderdaad. Het bedrijf groeide iets te snel en was niet voorbereid op periodes met weinig activiteit, namelijk in de zomer. Belangrijker is dat de start-up samen met vijf andere bedrijven in een GIE (economische belangengroep) stapte, wat later een grote vergissing bleek te zijn. Het doel was om bepaalde onroerende uitgaven en algemene kosten te delen door ons te verenigen in Axisparc van Mont-Saint-Guibert, maar we hebben onvoldoende gelet op de keuze van onze partners en vooral op het feit dat we door de GIE mee verantwoordelijk waren voor de nalatige betalingen van de anderen. Een andere jeugdfout was dat we vertrouwen stelden in een manipulerende ‘business angel’, die ons heeft teleurgesteld en vooral heeft geprofiteerd om zich op onze kosten te verrijken. Van deze tegenslag onthoud ik dat ondernemen betekent dat je het juiste evenwicht vindt tussen euforie en risicobeheer.”

Wat volgt is een vereffening, die tot op vandaag nog voortduurt in de rechtbank. Hoe bent u terug overeind gesprongen?

LOÏC BAR: “Twee jaar geleden besloot ik om me meer te richten naar producten om zeker te zijn van terugkerende inkomsten, in plaats van naar diensten die heel wat personeelsbeheer vergen, iets wat niet mijn specialiteit is. Ik ging me meer bezighouden met mijn bvba Wipus en koppelde er het concept van The Smart Company aan, waar momenteel zes mensen werken. Dit bedrijf is gespecialiseerd in de ontwikkeling van een ecosysteem van softwareoplossingen die mensen in hun dagelijkse leven helpen, door met name voordeel te halen uit nieuwe terminals, zoals digitale tablets. Ik ben momenteel bezig met het openstellen van het kapitaal van de vennootschap naar andere vennoten. We hopen ook de aandacht van een of andere venture capitalist te trekken.

Het bedrijf is gevestigd in Ans, in de buurt van Luik, maar u hebt ook twee mensen in Londen in dienst, waarom?

LOÏC BAR: “Dit is een grote investering, maar 80 % van onze omzet (nvdr: ongeveer 400.000 euro) bevindt zich buiten België. Net als een groot deel van de vaardigheden die we nodig hebben.”

Waarom hebt u zich niet aan het avontuur gewaagd in Silicon Valley?

LOÏC BAR: “Ik had de kans om te werken voor Amerikaanse klanten en enkele keren naar New York te reizen. Tot nu toe heb ik een aantal kansen kunnen grijpen vanuit België. Ik zie slechts twee dingen die me er op termijn zouden kunnen aanzetten om naar Amerika te trekken, als ik die hier niet vind: kapitaal en hypercompetente mensen.”

Uw ambitie voor de komende jaren?

LOÏC BAR: “De omzet vervijfvoudigen. Momenteel dragen we de werklast met zes mensen. Zaak is om de juiste mensen te vinden. We willen intern zeer flexibel blijven, elk productgamma onder de koepel ‘Smart Company’ beheert autonoom de verkoop van zijn producten via resellers. Het moederbedrijf spitst zich toe op de vernieuwing.”

Heeft u rolmodellen in de wereld van het bedrijfsleven, een mentor?

LOÏC BAR: “Nee, ik heb geen icoon voor ogen. Je moet niet proberen om een parcours na te bootsen. De biografie van Steve Jobs verkocht als zoete broodjes, maar ik heb ze niet gelezen.”

En welke rol speelt geld in dit alles?

LOÏC BAR: “Op mijn 14de verdiende ik al geld met het maken van websites. Ik wil niet de hypocriet uithangen. Het vooruitzicht om mijn bedrijf op een dag te verkopen voor een gouden prijs en mijn vrijheid te winnen op lange termijn, spreekt me wel aan. ”

Wat valt u op in de kleine wereld van de informatica?

LOÏC BAR: “Het gebrek aan visie. Bedrijven kopen informaticasystemen zonder de tijd te nemen om na te denken over de dagelijkse behoeften van de gebruikers. Vaak beperken ze zich tot de behoeften die de mensen te kennen geven, maar maken ze niet echt een analyse van hun manier van werken. De commerciële druk van de leveranciers speelt ook een rol. Het grootste probleem van de sector zijn de grote verschillen tussen degenen die software verkopen en degenen die ze bedenken. Of het nu voor een architect is die een energieprestatierapport van gebouwen wil automatiseren, een kmo die wil overschakelen naar elektronische facturatie of een gezin dat zijn elektriciteitsverbruik wil beheersen met een slimme meter, The Smart Company verdedigt een nieuwe manier om software te bedenken. De rode draad is telkens om te vertrekken van een grondige analyse gedurende minstens twee maanden van de activiteit en het dagelijkse gedrag van de beoogde gebruiker.”

” Twee jaar geleden besloot ik om me meer te richten naar producten om zeker te zijn van terugkerende inkomsten, in plaats van naar diensten die heel wat personeelsbeheer vergen.”