Sinds september studeert Nicolas Lorphelin informatica aan de UCL in Louvain-la-Neuve. “Een passie”, naar eigen zeggen.

Na zijn middelbare studies aan het Mater Dei Lyceum in Brussel, was Nicolas Lorphelin eerst van plan voor burgerlijk ingenieur te gaan studeren. Maar toen hij wat informatie had ingewonnen (ook al kent hij niemand in zijn omgeving die werkt in de it of dit soort studies heeft gevolgd) vond hij dat deze vorm van opleiding misschien te theoretisch zou zijn, terwijl hij eerder een praktische geest heeft. “Je hebt een code om te programmeren en als er een fout is, kan je die vinden door bepaalde programma’s uit te voeren. Bovendien is it nu alomtegenwoordig in ons leven.”

“Ik kreeg een goede voorbereiding op de middelbare school en het is ongetwijfeld beter als je een sterke wiskunderichting hebt gevolgd, maar met hard werken geraak je er zeker ook.”

Hij geeft toe dat hij geen computerfreak is, en in het eerste jaar zitten er geen of amper geeks. “Sommigen hebben misschien wat voorsprong op mij op het vlak van programmeren, maar ik denk dat ik, als ik serieus werk, mijn achterstand wel kan inhalen. Geeks zitten er niet echt tussen, maar veel studenten hebben wel een passie voor programmeren.”

Bovendien krijg je veel hulp van andere studenten uit hetzelfde jaar (er zitten er bijna honderd in het eerste jaar informatica aan de UCL) en van de mentors (masterstudenten). De studenten hebben 24/24 toegang tot de computerlokalen en kunnen elkaar helpen via Facebook of Skype, terwijl ze op een platform code kunnen uitwisselen en gratis bepaalde apps kunnen downloaden. Daarnaast worden er allerlei werken gemaakt in kleine groepjes, zodat je “een andere kijk krijgt op de ge-creëerde code en ze mee kunt helpen corrigeren of verbeteren.”

Op het vlak van programmeren wordt Java onderwezen als taal. “We worden al zeer snel ondergedompeld in het programmeerbad. Gelukkig wordt alles stap voor stap uitgelegd en worden we aangezet om de code die we schrijven niet te lang te maken en de gebruikte stappen uit te leggen”, voegt hij er nog aan toe. Hij heeft niet het gevoel dat hij achter staat, ook al kende hij nog niets van programmeren. “We krijgen geen theoretische lessen in programmeren, maar we moeten wel een boek in het Engels doorworstelen. Gelukkig is het Engels niet al te moeilijk.”

It, een beroep – en dus studies – dat is weggelegd voor jongens? “Er zit een tiental meisjes in het eerste jaar, maar ik was verrast er zoveel te zien want ik dacht echt dat informatica een mannenberoep was.”

Hoe ziet zijn toekomst er na vijf jaar studie uit? Nicolas Lorphelin denkt dat hij zal werken “in computerbeveiliging” en laat zich daarbij inspireren door tv-series waar computerspecialisten de politie helpen bij hun onderzoek. Bovendien “zou ik ook graag mijn eigen videogame maken”, naar het voorbeeld van zijn vriend die ‘game designer’ is. “Er zijn zoveel jobmogelijkheden in it dat ik me daar nu nog geen zorgen over maak. In ieder geval weet ik na enkele weken al wel dat dit precies de studies zijn die ik wilde doen.”

Als hij raad moet geven aan een jongere die niet goed weet wat te studeren, klinkt het zonder aarzeling: “Kies niet voor iets gemakkelijks of omdat je het moet, maar omdat je er zin in hebt. Waarom zou je geen informatie vragen aan ouderen om zeker te zijn dat je dit soort opleiding leuk zult vinden?”

Marc Husquinet

“Er zijn zoveel jobmogelijkheden in it dat ik me daar nu nog geen zorgen over maak.”