“It’s about time that we explore what includes women in the ICT field and stop focusing on what excludes them.”

Knut Holtan Sørensen. Noorse wetenschapper, Department of Interdisciplinary Studies of Culture at the Norwegian University of Science and Technology (NTNU), auteur van “Technologies of Inclusion: Gender in the Information Society”.

Er zijn zo van die zekerheden. Een daarvan is dat ict hoog scoort op de lijst van knelpuntberoepen. Het aantal vacatures in de sector werd recent door Agoria geschat op 9.600. De instroom van jongeren naar ict-richtingen is duidelijk veel te laag (Data News berekende dat er tijdens het voorbije schooljaar een daling was van 6 procent) en vooral meisjes kiezen niet voor technische opleidingen. We horen en lezen het al jaren. Verschillende goedbedoelde sensibiliseringscampagnes – zowel van de overheid als vanuit privé- initiatief – hebben weinig of geen zoden aan de dijk gebracht en voorlopig is er ook geen zicht op verbetering.

Daarmee is de analyse gemaakt maar de oplossing nog niet aangereikt. Als ICT Woman of the Year 2012 ben ik uiteraard bekommerd over deze problematiek. Daarom een aantal kanttekeningen. Alle sensibiliseringscampagnes tot nu waren gender-related omdat ze steevast vertrokken vanuit het onderscheid dat gemaakt wordt tussen mannen en vrouwen. Vrouwen zouden niet kiezen voor ict omdat ze er als kind niet vertrouwd mee waren, computers zien als iets met een hoog nerd-gehalte, terugschrikken van de vooral mannelijke ict-omgevingen, en zouden liever kiezen voor warmere zorgberoepen.

Ik ben het eens met professor Sørensen dat het tijd wordt om te opteren voor een andere aanpak. Ik zie vele jonge vrouwen die ict niet langer als een bedreiging zien, maar als een opportuniteit. Ict heeft in hun dagelijks leven een belangrijke rol ingenomen. Ze gebruiken technologie om te communiceren via sociale netwerken, om zich te informeren, om zich te amuseren en om zich te organiseren. De smartphone, tablet en laptop behoren tot hun dagelijkse attributen.

Voor deze jonge vrouwen wil ik een rolmodel zijn. Ik wil het enthousiasme bij de meisjes en vrouwen voor nieuwe ict-toepassingen nog vergroten. Ik wil hen uitleggen dat technologie perfect te combineren is met bijvoorbeeld mode, film en muziek, en niet langer gepercipieerd moet worden als ‘iets voor techneuten’. Dat technologie zorgt voor fundamentele doorbraken in een groot aantal sociaal maatschappelijke problematieken zoals de gezondheidszorg, de ver-grijzing en mobiliteit. Technologie maakt wezenlijk deel uit van ons dagelijks leven, het is overal.

Ict gaat immers in essentie over communicatie, over werken in teamverband, over creativiteit, over efficiëntieverhoging. Vrouwen moeten ook inzien dat ze, in ruil voor hun keuze voor de ict-sector, veel terugkrijgen. Een goed loon, een dynamische werkomgeving en flexibiliteit bijvoorbeeld. Ict-gerelateerde jobs kunnen hen een hoge mate van financiële zekerheid verschaffen.

Natuurlijk zijn mannen en vrouwen verschillend. Gelukkig maar. Maar dat is precies het verrijkende aspect. Zowel mannen en vrouwen beschikken over unieke vaardigheden. Het is de plicht van elke leidinggevende in de it-sector om ervoor te zorgen dat hun teams volop gebruik kunnen maken van die complementariteit tussen feminiene en masculiene talenten. Vrouwen bekijken zaken op een andere manier. Zij kijken bijvoorbeeld eerder naar het geheel en zoeken ook vaker naar een consensus. Deze complementariteit levert niet alleen betere (bedrijfs)resultaten op, maar is voor mij ook de grondslag van een succesvol diversiteitsbeleid.

Sørensen verwoordt het als volgt: “Sometimes it can be smart to ‘forget’ gender.” En daar ben ik het volledig mee eens. We moeten stoppen met het genderdenken, stoppen met het generaliseren van vooringenomen ideeën die door de tijd al lang achterhaald zijn. Want of ze nu komen met een das of op ‘high heels’, voor ‘high potentials’ maakt het al lang niets meer uit.