Chrome OS, het nieuwe besturingssysteem van Larry Page en Sergey Brin, wil veilig en snel zijn, zal volledig draaien in de cloud, en is enkel geschikt voor speciale Chrome-netbooks. Moet Microsoft zich zorgen beginnen maken?

Eind vorige maand heeft Google zijn Linux-gebaseerde besturingssysteem Chrome voorgesteld aan de wereldpers. En voor een bedrijf dat geboren en getogen is op het internet, is de introductie van een heus OS op zijn zachtst gezegd een opvallende demarche.

Om meteen één misverstand de wereld uit te helpen: Chrome OS is geen Windows-killer. Hoewel Google de broncode heeft vrijgeven onder een opensourcelicentie, staat het als een paal boven water dat het niet de bedoeling kan zijn om Windows of Mac OS X naar de kroon te steken. Chrome OS is immers gebaseerd op de gelijknamige browser, en zal volledig in de cloud draaien. “Alle applicaties zullen webapplicaties zijn”, zegt ook Caesar Sengupta van Google, “gebruikers hoeven dus niets te installeren op hun toestel.” Waarmee de productmanager eigenlijk wil zeggen dat klassieke desktop-applicaties niet geïnstalleerd kúnnen worden in Chrome.

Het OS zelf is zo minimaal en zo eenvoudig gehouden, dat het kan draaien op de allerlichtste hardware. En wanneer je het systeem opstart, beland je onmiddellijk in de Chrome-browser. De opstarttijd zou een luttele zeven seconden bedragen, updates en patches worden automatisch via het web afgeleverd.

Het mag duidelijk zijn dat Mountain View Chrome heeft ontworpen als een platform voor mensen die computers gebruiken om online te gaan. Dat de internetgigant er en passant ook vanuit gaat dat gebruikers hun klassieke desktopapplicaties wel braafjes zullen omruilen voor alternatieven in de wolk, is misschien een gok, maar zelfs computerleken komen stilaan tot het besef dat cloudservices de toekomst zijn.

Google benadrukt daarbij dat Chrome veiliger is dan de concurrerende desktopsystemen. Om één voorbeeld te geven: het OS zal automatisch ‘rebooten’ wanneer een applicatie dreigt beschadigd te worden door malware. Vervolgens wordt simpelweg een ‘propere’ versie van het besturingssysteem gedownload. De data blijft te allen tijde veilig opgeslagen in de Google-cloud. Opvallend is dat het nog tot eind 2010 kan duren voor de eerste gebruikers het besturingssysteem echt kunnen testen. Dat komt omdat je Chrome niet zomaar naar hartenlust kan downloaden. Bedoeling is het OS te installeren op een rist nieuwe apparaten die Page & co. momenteel aan het ontwerpen zijn met enkele hardwarepartners. U leest het goed: geïnteresseerden zullen een Chrome OS-toestel op de kop moeten tikken.

In een later stadium Chrome ruilen voor Windows, kan niet. Daarvoor zal de opslagruimte op de apparaatjes te beperkt zijn, en ook het traditionele computerbios ontbreekt. Voor compromissen is er geen ruimte: je springt mee op de trein, of je doet dat niet.

‘Chromebooks’ zullen geen laptops zijn, maar ook geen smartphones. In die zin heeft het OS nog maar weinig te maken met het mobiele besturingsysteem Android van Google, al zullen beiden ooit wel samensmelten. Wat we dan wel mogen verwachten? Kleine netbooks zonder harde schijf, die helemaal zijn toegespitst op online computing.

Nichemarkt

Voor de meeste gebruikers zal één en ander een volledig nieuwe manier van werken met zich brengen. Je kan bijvoorbeeld wel een usb-staafje in een Chrome-apparaat prikken, maar je zal er niets mee kunnen doen zonder de hulp van buitenaf. Een Excel-sheet openen is mogelijk, maar dan enkel via Microsofts Excel 2010 webapplicatie. Nu we toch bezig zijn over Microsoft: Redmond zal graag benadrukken dat Chrome geen concurrent is, omdat het OS zich nadrukkelijk richt tot een nichemarkt. En konden Ballmer en co. een tijdje geleden al geen kleine Linux-revolutie op netbooks in de kiem smoren met Windows?

Anderzijds zullen Chrome-gebruikers allicht overschakelen naar Google Apps, en kan er op die manier toch geknaagd worden aan de hegemonie van de alomtegenwoordige Office-toepassingen. Als Chrome OS ooit een succes wordt, dan is het zelfs niet denkbeeldig dat elke browser binnenkort met een eigen besturingssysteem op de proppen komt, waarop dan vooral de webapplicaties uit de eigen stal ondersteund worden. Wat dat betreft kan Firefox als onafhankelijke partij nog mooi roet in het eten gooien voor Google en Microsoft, als die te veel naar ‘proprietary’ zouden neigen.

Tenslotte nog een kanttekening. Het spreekt bijna voor zich dat mensen hun Chromebooks zullen willen gebruiken in vliegtuigen en op andere plaatsen waar er geen internetverbinding beschikbaar is. En vandaag lijkt het er op dat een toestel dat draait op het nieuwe besturingssysteem, niet eens zal kunnen opstarten als er geen verbinding mogelijk is met het world wide web. Hopelijk verandert dat nog, maar goed, er zal nog veel water naar de zee vloeien voor de eerste toestellen in de winkel liggen. Hoe moeilijk kan het trouwens zijn om een eenvoudige offline versie toe te voegen van Google Docs?

Frederik Tibau